نه واگیر دارد،نه درد، نه خارش

بیماری پوست‌مرغی که به آن «کراتوزیس‌‌پیلاریس» هم گفته می‌شود، نوعی بیماری ارثی اتوزومال غالب است که از کودکی یا دوران بلوغ نمایان می‌شود. این بیماری برخلاف تصور عامیانه ارتباطی به حساسیت، آلرژی و آسم ندارد و صرفا ارثی است...

بیماری پوست‌مرغی که به آن «کراتوزیس‌‌پیلاریس» هم گفته می‌شود، نوعی بیماری ارثی اتوزومال غالب است که از کودکی یا دوران بلوغ نمایان می‌شود. این بیماری برخلاف تصور عامیانه ارتباطی به حساسیت، آلرژی و آسم ندارد و صرفا ارثی است...

بیماری عمدتا در قسمت بالای بازو ایجاد می‌شود (فرد هنگام پوشیدن لباس بی‌آستین از منظره نازیبای آن شاکی می‌شود)، اما ممکن است صورت، ساعد، باسن، سطح پاها و تنه را نیز درگیر کند. کاملا شبیه زمانی که پوست مرغ از بدنش جدا و دانه‌های ریزی در زیر آن دیده می‌شود، در این بیماری، دقیقا از سوراخی که مو‌ها از آن خارج می‌شوند برجستگی‌های ظریفی ایجاد می‌شود که هنگام تماس با دست کمی زبر است. زمینه آن ممکن است قرمز باشد.

شایع‌ترین علامت آن همین برجستگی‌های ظریف است. اگر بیماری در صورت ظاهر شود، ممکن است با جوش جوانی اشتباه گرفته ‌شود، مخصوصا اگر در دوران بلوغ باشد و فرد تصور می‌کند جوش است. حتی ممکن است جوش‌های چرکی هم در کنار آن ظاهر شود. اگر این دانه‌ها با نوک ناخن کنده شود،‌ در کنار آن گودی شبیه فنجان به وجود می‌آید که این گودی در عرض یکی، دو روز پر می‌شود. این بیماری گاهی از خود، اسکار یا زخم به جای می‌گذارد، اما در بیشتر موارد اسکار نمی‌ماند.

نکته مهم این است که اگر در صورت باشد، بیمار حتما باید با پزشک مشورت کند. این بیماری ممکن است به تنهایی ظاهر شود یا همراه با بیماری دیگر و علامتی از بیماری دیگر باشد. البته بیماران نباید نگران شوند چرا که احتمال وجود بیماری دیگر بسیار اندک است.

نکته آخر هم اینکه ابتلا به بیماری ارتباطی به عدم رعایت نکته‌های بهداشتی ندارد. این بیماری واگیردار نیست، سوزش، خارش و درد ندارد و اکثرا بدون آزار است. تنها ممکن است از نظر ظاهر بیمار را ناراحت کند. ترکیبات رتینویید موضعی نیز می‌تواند در درمان موثر باشد، اما ممکن است بعد از مدتی بیماری بازگردد یعنی درمان ریشه‌ای و اساسی ندارد.

دکتر حسین طباطبایی

استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران