نیاز انسان به نان و آب

نیاز آدمی به آب شدیدتر از نیازش به نان است زیرا شکیبایی او بر گرسنگی بیش از صبر او در تشنگی است.

امام صادق(ع) خطاب به مفضل می فرمایند: ای مفضل! بدان که نان و آب اصل و رأس معاش و زندگی انسان به شمار می رود. به حکمت ها و تدبیرهای نهفته در آن بنگر. نیاز آدمی به آب شدیدتر از نیازش به نان است زیرا شکیبایی او بر گرسنگی بیش از صبر او در تشنگی است. به این دلیل که بدن انسان به آب بیشتر از نان محتاج است. در ادامه مطلب کتاب توحید مفضل ترجمه و نگارش نجفعلی میرزایی آمده است که آدمی برای نوشیدن، شستن خود و لباس و ظروفش و سیراب کردن حیوانات و آبیاری مزرعه به آب نیازمند است. به همین دلیل آب راحت تر از نان در دسترس انسان قرار می گیرد اما نان جز با مشقت و رنج و حرکت به دست نمی آید تا انسان [به کسب حلال مشغول شود] و به خاطر بیکاری و بطالت در سرمستی و فساد غوطه ور نشود.

انسان اگر مشغول نباشد بر اثر سرمستی و بیکاری، باعث زیان خود و نزدیکانش می شود. برای درک این واقعیت به کسانی بنگر که در ثروت، رفاه، بی نیازی و خوشی بزرگ شده اند و ببین که کارشان به کجا کشیده می شود.