یكسال و نیم اجرای عدالت و مطالبات فرهنگیان

جوامع دارای سابقه طولانی در اداره دموكراتیك كشور خود, بر اساس تجربه و الزامات اجتناب ناپذیر, ابزارهای خاصی برای استقرار و تداوم چنین حكومت ها و از جمله مهم ترین آنها, یعنی احزاب و تشكل های سیاسی و صنفی را فراهم كرده اند

جوامع دارای سابقه طولانی در اداره دموكراتیك كشور خود، بر اساس تجربه و الزامات اجتناب‌‌ناپذیر، ابزارهای خاصی برای استقرار و تداوم چنین حكومت‌ها و از جمله مهم‌ترین آنها،یعنی احزاب و تشكل‌های سیاسی و صنفی را فراهم كرده‌اند.

احزاب علاوه بر تربیت نیروی انسانی برای به دست آوردن سهم خود از اداره كشور، به هنگام برگزاری هر انتخابات‌ برنامه و نامزدهای موردنظر را به طرفداران و مردم معرفی می‌كند.

لذا رای‌دهندگان به جای رای دادن به شعارها و اشخاص به شیوه اداره كشور در قالب برنامه مدون رای خواهند داد.

اما در نظام‌های مدعی دموكراسی ولی مخالف كاركرد حزبی در انتخابات، افراد و یا گروه‌هایی موفق می‌شوند وارد عرصه قدرت شوند كه وابسته به مراكز قدرت باشند و یا شعارهایی مردم‌فریب را مطرح نمایند كه مورد علاقه مردم باشد، چه پشتوانه اجرایی داشته و چه نداشته باشد و چه همسو با منافع ملی باشد و چه نباشد. هدف آنها فقط رسیدن به قدرت است.

مشكلات چنین منتخبینی از فردای روز انتخابات آغاز خواهد شد. چون عموما چنین شعارها و وعده و وعیدها بدون مطالعه و داشتن پشتوانه عملی برای اجرا مطرح می‌گردد از یك طرف منتخبین برای تحقق وعده‌های خود با مشكل مواجه می‌شوند و در این مواقع به جای اعتراف و به اشتباه، ناتوانی خود را به عملكرد گذشتگان و یا كارشكنی مخالفین نسبت می‌دهند. علاوه بر این هزینه كردن منابع موجود با عجله، تحت فشار رای‌دهندگان و غیربهینه خواهد بود و خود این امر معضلات را شدت خواهد بخشید.

از طرف دیگر چون انتخاب‌كنندگان به خواسته‌های خود نمی‌رسند فشارهای خود را بر كسانی كه آنها را ناجی رهایی بخشیدن از مشكلات بیشتر خواهند نمود و به زودی از انتخاب خویش پشیمان می‌شوند.

شرایط حاكم بر مجلس شورای اسلامی به هنگام تصویب بودجه سال ۱۳۸۶ بیانگر چنین وضعیتی است.

دولت نهم به هنگام انتخاب شدن نه تنها وعده‌های زیادی به مردم داد بلكه در مورد دولت‌های گذشته نیز سیاه‌نمایی كرد و در طرح شعارها حتی پس از انتخاب شدن صحبت از حل نهایی مشكل بیكاری و معیشت خانوارها به ویژه فرهنگیان كرد.

اما در یك سال و نیم كاری دولت عدالت‌محور، تجمع بزرگ فرهنگیان در اعتراض به وضع بد اقتصادی خود و عدم اجرای لایحه مدیریت خدمات كشور در مقابل مجلس شكل می‌گیرد. البته تنگنای معیشتی فرهنگیان و بدنه كارمندی دولت واقعیتی است انكارناپذیر و باید به طریق صحیح و به‌طور همه‌جانبه حل شود و دولت‌ها و مجالس گذشته نیز تلاش داشته‌اند آن را حل كنند و شاهد بودیم كه بیشترین افزایش حقوق فرهنگیان در زمان دولت آقای خاتمی اتفاق افتاد و استخوان‌بندی همین لایحه مدیریت خدمات كشوری نیز در زمان همان دولت شكل گرفت و دولت نهم و مجالس هفتم با تغییراتی آن را به تصویب رسانیدند كه همین تغییرات نیز مورد مخالفت شورای نگهبان قرار گرفت. با این حال وقوع چنین صحنه‌های اعتراض‌آمیز در مقابل مجلس دارای علل و عوامل دیگری نیز هست كه برای جلوگیری از تكرار آن می‌بایستی مورد بررسی قرار گیرد.

این نكات عبارتند از:

الف ) اداره دموكراتیك كشور را به‌طور كامل پذیرفته و تن به الزامات آن دهیم. از جمله حاكم شدن كاركرد حزبی بر انتخابات و فراهم آوردن زمینه فعالیت تشكل‌های سیاسی و صنفی.

ب ) طرح شعارهای انتخاباتی باید واقع‌بینانه، با داشتن قابلیت اجرایی و در جهت منافع ملی باشد.

ج ) مسوولان باید شهامت اعتراف به اشتباهات خود را داشته باشند، نه توجیه اشتباهات.

د ) هدف نباید وسیله را توجیه كند. هنوز فراموش نكرده‌ایم نحوه برخورد جناح حاكم كنونی در آن زمان با مجلس و دولت اصلاحات چگونه بود. در آن زمان نه تنها اجتماعاتی از نوع اخیر در مقابل مجلس منع نمی‌شد بلكه با آب تاب خاصی مورد پوشش خبری قرار می‌گرفت و وقوع اعتراضات را دلیل ناكارآمدی جبهه اصلاحات معرفی می‌كردند.

هـ ) به نیازهای كشور و امكانات موجود باید همه‌جانبه نگریسته شود. ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی تواما مدنظر باشد. در حل مشكلات اقتصادی همه عوامل در نظر گرفته شود:

به عنوان مثال لغو ماده ۳ برنامه چهارم در مورد ارایه فرآورده‌های نفتی با قیمت تمام شده و جبران فشارهای ناشی از آن توسط وزارت رفاه و تامین اجتماعی برای اقشار آسیب‌پذیر و ثابت نگه داشتن قیمت‌ها در دو سال گذشته، بدون توجه به سایر الزامات چنین اقدامی، تاثیرات سوء خود را اكنون آشكار ساخته و مسوولان كنونی را در اتخاذ تصمیم با مشكل مواجه كرده است.

نویسنده : عصر نو