خوشه خشم را بچین!

همه ما بعضی اوقات را به یاد می آوریم که از کوره در رفته ایم و سر عزیزترین کسانمان هم داد کشیده ایم یا حرفی زده ایم که بعدا از آن پشیمان شده ایم. عصبانیت می تواند عوامل گوناگونی داشته …

همه ما بعضی اوقات را به یاد می آوریم که از کوره در رفته ایم و سر عزیزترین کسانمان هم داد کشیده ایم یا حرفی زده ایم که بعدا از آن پشیمان شده ایم. عصبانیت می تواند عوامل گوناگونی داشته باشد از جمله:

حسادت

کم حوصلگی و کم ظرفیتی

ضعف و ناتوانی

عدم اعتماد به نفس و خودکم بینی

حساسیت های افراطی

منفی بافی و سو» ظن به دیگران و...

از طرف دیگر روان شناسان معتقدند عصبانیت، واکنش طبیعی همه ما در مقابل مسائل ناخوشایند است. این مسائل می تواند ناشی از درگیری با همکاران در محیط کار، درگیری با مشکلات همسر و فرزندان، خانواده، دوست و آشنا و... باشد. گاهی هم می تواند به دلیل مشغول بودن ذهنمان، بدون آنکه کسی ما را آزرده باشد، اتفاق بیفتد. در همه این حالت ها پس از برطرف شدن مشکل یا مشکلات، عصبانیت ما هم از بین می رود همچنین کمی مدارا و هم فکری با فرد عصبانی برای رفع عصبانیت او کافی است. اما هیچ فکر کرده اید که اگر کسی از نزدیکان دارید که بی دلیل از کوره درمی رود، باید چه برخوردی با او داشته باشید؟ در مواردی عصبانیت به رفتار شاخصی در نزدیکان ما تبدیل می شود و او همیشه بدون وجود مشکلی، عصبانی است. در این شرایط، هرچند نمی توانیم او را بیمار روانی بدانیم اما بی شک او نیاز به کمک و درمان دارد چون به بیماری "عصبانیت پایدار" مبتلا است. اینجا دیگر با یک مشکل اندکی پیچیده تر مواجهید. وقتی کسی عصبانیت یا تنش پایدار دارد; که بدون هیچ علت خاصی در بیشتر اوقات عصبانی است و این عصبانیت را با ناآرامی، داد زدن، بهانه گیری، فحاشی، پرتاب کردن اشیا، خودزنی، قهر، اوقات تلخی و... نشان می دهد. در حالی که در عصبانیت عادی، علتی برای بروز عصبانیت وجود دارد اما در عصبانیت پایدار اغلب دلیلی برای عصبانیت وجود ندارد. مهم تر آنکه این رفتار تهاجمی هر لحظه، حتی در شادترین لحظه های زندگی نیز ممکن است بروز کند!

نویسنده : مریم عطاریان