اودوم, ستاره پنهانی لیکرز

لامار اودوم در ۲ سال گذشته همراه لس آنجلس لیکرز قهرمان لیگ حرفه ای بسکتبال آمریکا N B A شده و در مسابقات امسال بسکتبال قهرمانی جهان هم که شهریور ماه در ترکیه برگزار شد, همراه با سایر مردان تیم ملی آمریکا به مدال طلا رسید, اما او به زعم عده ای فاقد استمراری بوده است که از بزرگان این رشته انتظار آن می رود

لامار اودوم در ۲ سال گذشته همراه لس‌آنجلس لیکرز قهرمان لیگ حرفه‌ای بسکتبال آمریکا (N.B.A)‌ شده و در مسابقات امسال بسکتبال قهرمانی جهان هم که شهریور ماه در ترکیه برگزار شد، همراه با سایر مردان تیم ملی آمریکا به مدال طلا رسید، اما او به زعم عده‌ای فاقد استمراری بوده است که از بزرگان این رشته انتظار آن می‌رود. او گاهی در یک بازی ۲۰ تا ۲۵ امتیاز و حداقل ۱۲ ریباند را به ثبت می‌رساند، اما در مسابقه بعدی از ۵ امتیاز فراتر نمی‌رود و به کلی خاموش است. به لحاظ استعداد و مهارت فردی کمتر کسی به اودوم می‌رسد.

با این که قد او از ۱۰/۲ متر فراتر می‌رود و تاثیر منفی قامت‌های بیش از حد بلند بر مهارت‌های فردی، کنترل او بر توپ عالی است و از قوه بازیسازی چشمگیری هم بهره می‌گیرد. حاصل کار وی در ریباند نیز بالاست و موقعی که کار دفاعی و بحث‌ بی‌اثر کردن حملات حریفان مطرح می‌شود، باز هم اودوم توانا نشان می‌دهد و در پرتاب‌های ۳ امتیازی هم موفق است. زوج وی و پائو گاسول در لیکرز باعث شده قهرمان سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ لیگ حرفه‌ای بسکتبال آمریکا از بهترین زوج بازیساز در میان نفرات تنومند لیگ بهره‌مند باشد و چیزی از کوتاه قامتان فنی‌تر کمتر نداشته باشد.

با این همه و به رغم امتیازهایی که برشمردیم، اودوم سیاهپوست و قدرتمند هیچ گاه برای حضور در بازی سنتی و سالانه ستاره‌های شرق و غرب لیگ موسوم به All Stars که هر ساله در دهه‌ سوم بهمن ماه و در تعطیلات چند روزه N.B.A برگزار می‌شود، گزینش نشده است. با این که او در بسیاری از مسابقات لیکرز در ابتدای وقت روی نیمکت می‌نشیند این هم عجیب است که او را هیچ گاه برای جایزه «مرد ششم» (برترین بازیکن ذخیره)‌ لیگ هم انتخاب نکرده‌اند در حالی که آمار وی چنین چیزی را ایجاب می‌کرده است.

● بهترین کامل‌کننده

در این شکی نیست که اودوم از ایفای نقش کسی که کاتالیزور بازی تهاجمی تیم خود است لذت می‌برد و موقعی که «کوبی برایانت» مرد اول دهه اخیر لیکرز یا اندرو باینام به حرکت درمی‌آیند، اودوم بهترین کامل‌کننده برای کار و حرکات آنان است. تلاش برای مهار و بی‌اثر کردن اودوم نیز کوششی معمولا بی‌نتیجه بویژه برای بازیکنان پست «فوروارد سرعتی» در اردوی رقباست و وقتی هم در برابر «فوروارد قدرتی» قرار می‌گیرد، می‌تواند از سرعت‌ عمل خود بهره گیرد. اودوم را باید از بهترین‌های N.B.A در لحظاتی دانست که توپ رقیب ریباند شده و تیم او در موقعیت اجرای ضدحمله قرار گرفته. او بهترین دفاع‌کننده و عامل حمایت از همبازیان خود است و هرگاه که گاسول و باینام سبد حریفان را می‌گشایند معمولا می‌توان اودوم را در پشت سر آنان در حال حمایت و همراهی دید.

● بالاتر از چندلر

براساس آمار و حقایق فوق بود که اودوم در تیم اعزامی آمریکا به مسابقات جهانی امسال بالاتر از تایسون چندلر به طور ثابت در پست «سنتر» ظاهر شد و شاید به سبب پیشینه سال‌ها بازی وی در N.B.A و داشتن همبازیانی قوی در لیکرز بود که توانست در ترکیه نیز خوب کار کند و نبود استمرار را در بازی خود کاهش دهد و قدری ثبات را ضمیمه بازی خود کند. کار اودوم بویژه در ۲ بازی بسیار دشوار آمریکا مقابل لیتوانی و ترکیه در نیمه‌نهایی و فینال، محسوس و موفق بود. وی در مقابل لیتوانی ۱۳ امتیاز، ۱۰ ریباند و ۳ بلوک را به ثبت رساند تا همراه یارانش به فینال برسد و سپس در این مرحله هم ۱۵ امتیاز و ۱۱ ریباند را به نام خود نوشت تا عبور از سد ترکیه و کسب مجدد مدال طلای مسابقات جهانی بعد از ۱۶ سال دوری از این عنوان برای آمریکا امکانپذیر شود.

هنر ویژه او ارائه یک بازی قوی دفاعی در برابر حمله‌وران درشت اندام‌تر ترکیه بود.

او در کوارترهای سوم و چهارم که کار آمریکا در برابر تیم ترکیه دشوارتر و حملات میزبان بیشتر شد،‌ توانست تمامی امتیازات و ۸ ریباند را به نام خود ثبت و از نزدیک‌تر شدن ترکیه به تیم خود جلوگیری کند. این چنین بود که «لامار اودوم» همپا با رودی گای و اندره ایگوادالا تبدیل به بهترین عناصر برای خنثی‌سازی عملیات رقبا در دور و بر سبد تیم خود شد.

برای کسانی که سال‌هاست بازی‌ها و نحوه کار اودوم را تعقیب می‌کنند، تماشای موارد فوق و توفیق‌های او در رقابت‌های جهانی امسال یا حرکات وی در ترکیب لیکرز جای تعجبی نداشته و او اصولا در ارائه نمایش‌هایی قوی در دیدارهای مهم و بزرگ مهارت ویژه‌ای دارد. از این رو است که مایک کرژی زفسکی و فیل جکسون، مربیان تیم ملی آمریکا و باشگاه لس‌آنجلس لیکرز هر گاه به بازیکنی قوی و تاثیرگذار برای مقاطع بحرانی و مهم مسابقات تیم‌های خود نیاز داشته و خواسته‌اند سرنوشت را تغییر بدهند به اودوم روی آورده‌اند. هر دو مربی مسن فوق نیک می‌دانند اودوم می‌تواند با بینش و تکنیک ویژه خود تیمش را از تنگناها عبور بدهد و حتی از قوه فرماندهی یارانش در این لحظات ویژه برخوردار است. با این همه اودوم ۳۰ سال بیشتر ندارد و این ۳ سال کمتر از سن برایانت است و تردیدی نیست که می‌تواند حداقل دو سه فصل خوب دیگر را در لیکرز سپری کند و به همین سبب است که فیل جکسون او را حفظ کرده است.

این تیم بعد از اکتفا به نایب قهرمانی در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸، در هر دو سال اخیر عنوان قهرمانی (N.B.A) را کسب کرده است و فصل جدید را هم که از ۵ آبان شروع می‌شود، با امید تکرار عنوان خود آغاز می‌کند و با این که تا برایانت، فیشر، گاسول و باینام آتش نکنند لیکرز به پرواز در نمی‌آید، اما حمایت تاکتیکی اودوم از آنها نیز اهمیتی فراوان دارد.

● نگاه به المپیک لندن

زندگی روی سخت و تلخ خود را بارها به اودوم نشان داده است. وقتی مادر او به علت سرطان درگذشت و پدرش هم دچار مشکلاتی در زندگی اجتماعی خود شد، لامار تحت حمایت و سرپرستی مادربزرگش رشد و سال‌های دشواری را سپری کرد، اما او اینک نه‌تنها ستاره پنهان لیکرز است بلکه با کارنامه قبولی‌اش در مسابقات جهانی ترکیه لابد به کسب مدال‌ طلای رشته بسکتبال در المپیک ۲۰۱۲ هم می‌اندیشد. رویدادی که ۲۰ ماه بیشتر تا آن نمانده و بعید است که بعد از آنچه در ترکیه روی داد، کرژی زفسکی او را فراتر از بسیاری از متقاضیان بالقوه حضور در المپیک برای گسیل به لندن انتخاب نکند.

روزنامه L.A.Times

مترجم: وصال روحانی