علامات ظهور امام زمان عج

خروج دجال است و آن ملعون ادعای الوهیت می کند و به وجود نحس او خونریزی و فتنه در عالم, واقع خواهد شد و از اخبار ظاهر شود که یک چشم او مالیده و ممسوح است و چشم چپ او در میان پیشانی او واقع شده و مانند ستاره می درخشد و پارچه خونی در میان چشم او واقع است و بسیار بزرگ و تنومند و شکل عجیب و هیات غریب و بسیار ماهر در سحر است و در پیش او کوه سیاهی است

● علامات حتمیه

۱) خروج دجال است و آن ملعون ادعای الوهیت می‌‌کند و به وجود نحس او خونریزی و فتنه در عالم، واقع خواهد شد و از اخبار ظاهر شود که: یک چشم او مالیده و ممسوح است و چشم چپ او در میان پیشانی او واقع شده و مانند ستاره می‌درخشد و پارچه خونی در میان چشم او واقع است و بسیار بزرگ و تنومند و شکل عجیب و هیات غریب و بسیار ماهر در سحر است و در پیش او کوه سیاهی است. رسول خدا(ص) فرمودند: «هر مومنی که دجال را ببیند، آب دهان خود را بر روی او بیندازد و سوره مبارکه حمد را بخواند، به جهت دفع سحر آن ملعون که در او اثر نکند. چون آن ملعون ظاهر شود، عالم را پر از فتنه و آشوب کند و میان او و لشکر قائم(عج) جنگ واقع شود، بالاخره آن ملعون به دست مبارک حضرت حجت الهی(عج) یا به دست عیسی‌بن مریم کشته شود.»

۲) حضرت قائم در مکه داخل شود و در جانب خانه کعبه ظاهر گردد و چون آفتاب بلند شود، از پیش قرص آفتاب منادی، ندا کند که همه اهل زمین و آسمان بشنوند و می‌گوید: ای گروه خلایق! آگاه باشید که این مهدی آل‌محمد(ص) است. همه مردم از شرق تا غرب عالم بشنوند، پس بگوید: با او بیعت کنید تا هدایت شوید و مخالفت حکم او ننمایید که گمراه خواهید شد. پس ملائکه و نقبای انس و نجبای جن گویند: لبیک ای خواننده به سوی خدا، شنیدیم و اطاعت کردیم، پس از آن خلائق چون آن ندا را بشنوند، از شهرها و قریه‌ها و صحراها و دریاها از مشرق تا مغرب عالم روی به مکه معظمه آورند و به خدمت آن حضرت برسند و چون قریب به غروب آفتاب شود، از طرف مغرب، شیطان فریاد کند: ای گروه مردمان! پروردگار شما در وادی یابس وارد شده است با او بیعت نمایید تا هدایت یابید و با او مخالفت ننمایید که گمراه شوید. اما ملائکه و نقبا و نجبای جن و انس او را تکذیب نمایند.

۳) خروج سفیانی است از وادی یابس، یعنی بیابان بی‌آب و علف که مابین مکه و شام است و آن مردی است بدصورت و آبله‌رو و چهار شانه و ازرق چشم و آن ملعون پنج شهر بزرگ را متصرف می‌شود که دمشق، حمص، فلسطین، اردن و قنسرین است، پس از آن لشگر بسیار به اطراف می‌فرستد و بسیاری از لشگر او به سمت بغداد و کوفه خواهند آمد و قتل و غارت و بی‌حیایی بسیار در آن می‌نماید و در کوفه و نجف‌اشرف قتل مردان بسیار واقع شود و چون حضرت قائم(عج) به کوفه رسد آن ملعون فرار کند و به شام برگردد. پس حضرت، لشگر از عقب او فرستد و او را در صخره بیت‌المقدس به قتل آورند و سر نحس او را بریده و روح پلیدش را وارد جهنم گردانند.

۴) فرو رفتن لشکر سفیانی است در بیداء.

۵) قتل نفس زکیه است و آن پسری است از آل محمد(ص) مابین رکن و مقام.

۶) خروج سید حسنی است و آن جوان خوش صورتی است که از طرف دیلم و قزوین خروج کرده و به آواز بلند فریاد کند که به فریاد رسید آل محمد را که از شما یاری می‌طلبند و این سید حسنی ظاهرا از اولاد حضرت امام حسن مجتبی(ع) باشد به او خبر می‌دهند که حضرت مهدی(عج) ظهور نموده است و از مدینه، به کوفه تشریف آورده است، پس سیدحسنی با اصحاب خود، خدمت آن حضرت مشرف می‌شوند و از آن حضرت مطالبه دلایل امامت و مواریث انبیاء می‌نماید.

۷) ظاهر شدن کف دستی است که در آسمان طلوع کند و در روایت دیگر صورت و سینه و کف دستی در نزد چشمه خورشید ظاهر شود.

۸) کسوف آفتاب است در نیمه ماه رمضان و خسوف قمر در آخر آن.

۹) آیات و علاماتی است که در ماه رجب ظاهر می‌شود.

۱۰) اختلاف بنی‌عباس و انقراض دولت ایشان است که در اخبار به آن اعلام شده است و آنکه ایشان قبل از قیام حضرت قائم(عج) از سمت خراسان منقرض خواهند شد.

● علامات غیرحتمیه

پس آنها بسیار است، بعضی ظاهر شده و بعضی هنوز واقع نشده که به بعضی از آنها به نحو اجمال اشاره می‌کنیم:

۱) خراب شدن دیوار مسجد کوفه است.

۲) جاری شدن نهری است از شط فرات در کوچه‌های کوفه.

۳) آباد شدن شهر کوفه است بعد از خراب شدن آن.

۴) در آوردن دریای نجف است.

۵) جاری شدن نهری است از فرات بغری که در نجف اشرف باشد.

۶) ظاهر شدن ستاره دنباله‌دار است در نزدیکی ستاره جدی

۷) ظاهر شدن قحطی شدید است قبل از ظهور آن حضرت.

۸) وقوع طاعون شدید است در کثیری از بلاد.

۹) ظاهر شدن آتشی است در سمت مشرق زمین که تا سه روز یا هفت روز در میان زمین و آسمان افروخته می‌شود که محل تعجب و خوف باشد.

۱۰) ظاهر شدن سرخی شدید است که در اطراف آسمان پهن می‌شود که همه آسمان را می‌گیرد.

۱۱) کثرت قتل و خونریزی است در کوفه از جهت رایات مختلفه.

۱۲) حرکت کردن بیرق‌های سیاه است از خراسان.

۱۳) آمدن باران شدیدی است در ماه جمادی‌الثانیه و ماه رجب که مثل آن هرگز دیده نشده.

۱۴) طلوع نمودن ستاره‌ای است از مشرق که مانند ماه درخشنده و روشنی‌دهنده باشد و به شکل غره ماه باشد و دو طرف آن کج باشد، به نحوی که نزدیک است از کجی به هم وصل شود و چنان درخشندگی داشته باشد که چشم‌ها را خیره کند.

۱۵) فرو گرفتن ظلمت کفر، فسوق و معاصی در تمام عالم.