وقتی بچه ها سؤال جنسی می پرسند

والدین می توانند بر رفتار های جنسی نوجوانان خود تاثیر آشكاری بگذارند بهترین راه برای كاهش فعالیت های جنسی پرخطر این است كه والدین را تشویق كنیم تا به جای اینكه مانند یك تماشاچی فقط نظاره گر باشند كاملاً در آموزش این مسائل به فرزندان شان سهیم باشند

والدین می‌توانند بر رفتار‌های جنسی نوجوانان خود تاثیر آشكاری بگذارند. بهترین راه برای كاهش فعالیت‌های جنسی پرخطر این است كه والدین را تشویق كنیم تا به جای اینكه مانند یك تماشاچی فقط نظاره‌گر باشند كاملاً در آموزش این مسائل به فرزندان‌شان سهیم باشند.

والدین به ویژه والدین همجنس باید مسوولیت آموختن طریقه صحیح زندگی را به فرزندان‌شان شخصاً برعهده بگیرند، چون در هنگام فقدان آموزش‌های رسمی‌ یا خانوادگی نوجوان به سوی یادگیری از گروه همسال، رسانه‌ها و یا تجربه جنسی مخاطره‌آمیز كشانده می‌شود.

آنها باید گفت و گو‌هایی درباره این گونه روابط با فرزندان‌شان داشته باشند. از طریق آموزش و كنترل دقیق روابط اجتماعی و سایر روابط آنها، باید فرزندان‌شان را از تاثیرات و سوء استفاده‌های جنسی دور كنند. به علاوه پدر و مادر‌ها باید در رابطه با ارتباط‌های صحیح و مطلوب، نوجوانان‌شان را یاری دهند.

نوجوانانی كه ارتباطی صمیمی ‌با والدین‌شان دارند به رفتار‌ها و نصیحت‌های آنها پاسخ مثبت می‌دهند. با وجود دلیل‌های بسیاری كه موجب می‌شود والدین با این موضوع راحت نباشند، كاملاً ضروری است كه ارتباط‌های بین فرزندان و والدین قبل از دوران نوجوانی با بحث‌هایی در مورد روابط سالم و اهداف زندگی آغاز شود و بعد‌ها این گفت و گو‌ها به همه ابعاد توسعه یابد.

روابط آزاد، توانایی والدین را برای كنترل اطلاعاتی كه نوجوانان در رسانه‌ها یا مجامع آموزشی و اجتماعی به دست می‌آورند ساده‌تر می‌كند. به یاد داشته باشید كه هر مشكلی كه بین فرزندان و والدین ایجاد می‌شود موقتی است اما تجربیات و آگاهی‌هایی كه بینشان رد و بدل می‌شود، پر دوام است.

با صحبت كردن با نوجوانان در مورد ابعاد مختلف روابط و بحث كردن در مورد عواقب و نتایج روابط جنسی زودهنگام و آموزش نوجوانان به اینكه در مورد آنچه می‌شنوند یا می‌بینند به دقت فكر كنند، والدین می‌توانند برای برخورد با مشكلات به نوجوانان‌شان قدرت دهند. انتخاب‌هایی كه از سوی نوجوانان در رابطه با رفتار‌های جنسی صورت می‌گیرد، تاثیر زیادی بر باقی زندگی آنها می‌گذارد.

پدر و مادرها باید نوجوانان را به پرسیدن سوالاتی از این قبیل از خودشان تشویق كنند.

آیا انتخاب‌هایی كه می‌كنم سبب می‌شود كه در آینده زندگی سـالــمی‌ داشته باشم؟ آیا انتخاب‌های من سبب می‌شود كه فردی باشم كه می‌خواهم؟ آیا طریقه زندگی فعلی‌ام، من را از رسیدن به اهداف و آرزو‌هایــــم باز خواهد داشت؟

برخی از نوجوانان دوست دارند كه در مورد این مسائل از پدر و مادرشان سوال كنند اما نگران نحوه برخورد آنان با این سوالات هستند.

صحبت كردن نوجوان در مورد احساسات و عواطفش با توجه به اینكه در دوران برزخ بین بچگی و بلوغ به سر می‌برد سخت است، چه برسد به اینكه احساسی را در خود پیدا كند كه نمی‌داند در صورت مطرح كردنش چه برخوردی با او می‌شود.

برخی دیگر از نوجوانان پس از یك‌بار سوال كردن از طرف والدین‌شان با برخوردی مواجه می‌شوند كه ترجیح می‌دهند دیگر هرگز این كار را تكرار نكنند. بنابر این به والدین توصیه می‌شود كه ابتدا گوش كنند، بدون اینكه نظری بدهند و بدون اینكه صحبت نوجوان را قطع كنند. پس از آن، نظر او را درباره آن مطلب جویا شوند و ببینند كه خود او در مورد آن مساله چگونه فكر می‌كند و بعد راجع به آن با هم صحبت كنند.

والدین محترم، فرصت را مغتنم‌ ‌بشمارید. به جای اینكه به دوران نوجوانی فرزندتان به عنوان دوران مشكل‌ساز بنگرید. سعی‌ ‌كنید آن را یك فرصت با ارزش تلقی كنید. فرصتی طلایی كه به شما امكان می‌دهد كه به فرزند عزیزتان كمك كنید تا از این دوران پرخطر به سلامت عبور كند.

شما در این زمان وقت دارید تا رابطه‌ای‌ ‌متفاوت از دوران كودكی فرزندتان با او برقرار كنید. سركشی او را یك حمله به قدرت خود تلقی نكنید بلكه یك مرحله مهم در استقلال او بدانید. اكثر نوجوانان تمایل دارند والدین در حكم مشاور آنها‌ ‌باشند تا راجع به مسائل‌شان در شرایط گوناگون با آنها مشورت كنند. چنانچه شما این‌ ‌نقش حمایتی را به‌خوبی ایفا می‌كنید لازم نیست نگران اهمیت وجود خود در زندگی فرزندتان باشید، زیرا مطمئنا او نیز از ارزش شما به‌خوبی آگاه است.