جمعه, ۲۹ تیر, ۱۴۰۳ / 19 July, 2024
جامعه شناسی جرج زیمل
جرج زیمل جامعه شناس که بیشتر قبول دارد فیلسوف باشد تا جامعه شناس در سال ۱۸۵۸ در خانواده یی یهودی تبار که به پروتستانتیسم گرویده بودند چشم به دنیا می گشاید. زیمل در دانشگاه همبولت برلین در رشته های تاریخ و فلسفه تحصیل کرد. فلسفه را در محضر استادانی چون هارمس و زلر آموخت. زیمل از تز دکترای فلسفه درباره ماهیت ماده در مونادشناسی طبیعی کانت دفاع می کند و در آن یک یک تزهای کانت را رد می کند.
در سال ۱۸۸۳ از تزی درباره درستی نظریه کانت درباره زمان و مکان دفاع می کند. در میان جامعه شناسان کلاسیک جرج زیمل در شمار اصیل ترین، دقیق ترین و درخشان ترین است. برای بیان ویژگی های تفکر جامع و قیاسی این فیلسوف اجتماعی «جستارنویس درخشان» پربسامدترین صفتی است که به کار رفته است. در کشاکش میان علم باوری و زیباشناسی «میان علم و ادبیات» زیمل کوشیده است جامعه شناسی را به عنوان رشته یی مستقل و متفاوت از سایر علوم نظیر روانشناسی اجتماعی، سیاست شناسی و زبان شناسی که آنها نیز به مطالعه پدیده های اجتماعی می پردازند، بنا کند.
دقیق تر بگوییم به علت تخیل هیجان آمیزش که به ضدآکادمیسم پهلو می زند، با وجود راه های جدیدی که نه فقط به روی جامعه شناسی بلکه همچنین به روی رشته های علمی مجاور گشوده است، با وجود تعداد بی شمار فرضیه های هوشمندانه و سودمندی که به میراث گذاشته است و کثرت تزهایش که دیگران پس از او با موفقیت توسعه داده اند. باری زیمل که در زمان حیاتش شهرتی همتای برگسون استاد پرآوازه کلژ دوفرانس داشته است امروزه به یکی از مشاهیر فراموش شده یی مبدل شده است که دوره به دوره کشف می شود.
در آثار زیمل نه یک مفهوم کلیدی می توان یافت که همه ابعاد واقعیت را در تفسیری کلی بیان کند، نه اصل اولیه یی که جهان را یکپارچه توجیه کند و نه فلسفه تاریخی به سبک هگل یا مارکس که گذشته، حال و آینده را پوشش دهد. فیلسوف ما نظام «سیستم» ندارد.
او یک روش و در هر حال یک سبک شخصی دارد؛ «یک صورت بندی کلی که به شکل منظم در انواع و اقسام پدیده های عجیب و غریب حضور دارد» که به کمک آن می توان نوشته هایش را بازشناخت؛ سبکی که چونان موسیقی متن هر یک از رساله هایش را همراه می کند.
زیمل استاد چیدمان داده های چندرشته یی است با پرتوافکنی های چندگانه روی یک موضوع با پیشروی از یک قیاس به قیاسی دیگر و از کنایه یی به کنایه یی دیگر، از فلسفه به جامعه شناسی و از جامعه شناسی به الهیات، از الهیات به زیباشناسی و از زیباشناسی به اخلاق و از اخلاق به روانشناسی و از روانشناسی به تاریخ پل می زند.
او به قضایایی که مطرح می کند به کمک مثال های تجربی که به دقت از منابع بی پایان تاریخ و انسان شناسی تطبیقی برگزیده است، جان می بخشد.
تعمیرکار درب برقی وجک پارکینگ
دورههای مدیریتی دانشگاه تهران
فروش انواع ژنراتور دیزلی با ضمانت نامه معتبر
مسعود پزشکیان دولت چهاردهم ایران محمدجواد ظریف پزشکیان دولت انتخابات ظریف رئیس جمهور علی باقری رهبر انقلاب علیرضا زاکانی
هواشناسی سازمان هواشناسی سراوان آتش سوزی تهران اربعین پلیس قتل شهرداری تهران پشه آئدس گرما وزارت بهداشت
واردات خودرو خودرو قیمت خودرو حقوق بازنشستگان بازنشستگان دولت سیزدهم قیمت طلا بازار خودرو قیمت دلار دلار سازمان تامین اجتماعی مالیات
کربلا اوشین فضای مجازی تلویزیون سینما امام حسین (ع) امام حسین سینمای ایران دفاع مقدس فیلم صداوسیما
دانشگاه تهران آزمون سراسری
رژیم صهیونیستی یمن دونالد ترامپ اسرائیل آمریکا جو بایدن غزه ترامپ فلسطین روسیه جنگ غزه چین
فوتبال پرسپولیس استقلال علی علیپور لیگ برتر باشگاه پرسپولیس لیگ برتر ایران سپاهان تراکتور علیرضا بیرانوند مهدی طارمی رئال مادرید
ناسا سیاره هوش مصنوعی اینترنت عیسی زارع پور سرعت اینترنت اپل وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات
چاقی گرمازدگی رژیم غذایی کاهش وزن بارداری گیاهان دارویی صبحانه سکته قلبی