حلقه های مشتری

مشتری، حلقه های کم نور و تیره ای دارد که از قطعات کوچک سنگ و گرد و غبار تشکیل شده اند. این حلقه ها، در سال ۱۹۸۰، توسط فضاپیمای ویاجر۱ ناسا کشف شدند. هنگامی که ویاجر۲ به مشتری فرستاده …

مشتری، حلقه های کم نور و تیره ای دارد که از قطعات کوچک سنگ و گرد و غبار تشکیل شده اند. این حلقه ها، در سال ۱۹۸۰، توسط فضاپیمای ویاجر۱ ناسا کشف شدند. هنگامی که ویاجر۲ به مشتری فرستاده شد، این حلقه ها بیشتر مورد بررسی قرار گرفتند. قدرت بازتاب این حلقه ها، ۰۵/۰ است. آنها مقدار زیادی از نوری را که جذب می کنند، باز نمی گردانند.

حلقه هاله: حلقه ای عریض و تیره است که به شکل نان گرد می باشد. عرض آن حدود ۲۲۸۰۰ و ضخامت آن حدود ۲۰۰۰۰ کیلومتر است. این حلقه از ۱۰۰۰۰۰ کیلومتری مرکز مشتری آغاز می شود. لبه خارجی هاله،‌ به حلقه اصلی محدود می شود.

حلقه اصلی:

عرض آن ۶۴۰۰ کیلومتر و ضخامت آن کمتر از ۳۰ کیلومتر است. جرم این حلقه بسیار نازک، ‌حدود ده به توان سیزده کیلومتر است. پهنای حلقه حدود ۷۰۰۰ کیلومتر است. این حلقه از ۱۲۲۸۰۰ کیلومتری مرکز مشتری آغاز می شود و لبه خارجی آن ۱۲۹۱۳۰کیلومتر از مرکز مشتری فاصله دارد. دو قمر کوچک آدراستا و متیس،‌در حلقه اصلی می چرخند و احتمالا منبع گردو غبار این حلقه هستند.

حلقه گوسامر:

حلقه ای بسیار تیره و عریض است. این حلقه خود دارای دو حلقه می باشد، یکی از حلقه ها در دیگری فرورفته است. این حلقه از ذرات بسیار کوچک وخرده های میکروسکوپی دو قمر آمالتا و تب تشکیل شده است. حلقه گوسامر، از ۱۲۹۰۰۰ کیلومتری مرکز مشتری آغاز می شود و تا مدار قمر آمالتا ادامه می یابد.