دفع شبهه از عصمت حضرت یونس علیه السلام

امام رضا علیه سلام در تفسیر آیه«و ذا النون اذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر علیه فنادی فی الظلمات ان لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین»( ۸۷ سوره انبیا)

امام رضا علیه سلام در تفسیر آیه«و ذا النون اذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر علیه فنادی فی الظلمات ان لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین»( ۸۷ سوره انبیا)

ترجمه: و ذاالنون ( یونس) را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت; و چنین می‏پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت اما موقعی که در کام نهنگ فرو رفت، در آن ظلمتها(ی متراکم) صدا زد: «(خداوندا!) جز تو معبودی نیست! منزهی تو! من از ستمکاران بودم»!

می فرمایند:

این قصه درباره یونس پسر متی است. او در حالی که بر قومش غضبناک بود از میان آنان خارج شد و «گمان کرد»یعنی یقین پیدا کرد که ما در روزی اش بر او تنگ نخواهیم گرفت. و از همین معناست قول خداوند عز و جل: و اما چون او را مبتلا نمودیم پس در روزی اش بر او تنگ گرفتیم. یعنی ضیق و تنگ گرفته شد. پس او در تاریکی شب و تاریکی دریا و تاریکی شکم ماهی ندا داد:« ای که خدایی جز تو نیست، تو منزهی، همانا من از ستمکارانم» به این که مثل این عبادتی را که مرا برای آن در شکم ماهی فارغ ساختی ترک کرده بودم...»( عیون اخبار الرضا/ صفحه ۱۶۰)

ناصر آسیابانی