فناوری سه بعدی؛ رویای تحقق نیافته سینمای جهان

فناوری تصاویر سه بعدی از زمان ابداع در دهه ۱۸۹۰ تاکنون با اقبال چندانی مواجه نشده و موانع مختلفی مانند هزینه بالای تولید، محدودیت تجهیزات نمایش در کشورهای مختلف و پایین بودن …

فناوری تصاویر سه بعدی از زمان ابداع در دهه ۱۸۹۰ تاکنون با اقبال چندانی مواجه نشده و موانع مختلفی مانند هزینه بالای تولید، محدودیت تجهیزات نمایش در کشورهای مختلف و پایین بودن استقبال بینندگان، تهیه کنندگان را در استفاده از این فناوری جذاب محتاط کرده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، زمانی که یک گروه موسیقی در مراسم فستیوال کن سال ۲۰۰۷ برای اولین بار تصاویر سه بعدی از فیلمی مرتبط با موسیقی خود پخش کردند، حامیان فیلم های مدرن سه بعدی آغاز دوران جدیدی از تولید فیلم در این صنعت را پیش بینی کردند. اما بعد از گذشت دو سال تهیه کنندگان مستقل و توزیع کنندگان این نوع از فیلمها در استودیوهای بزرگ هالیوودی همچنان در انتظار آغاز این دوران جدید به سر می برند.بسیاری از این تهیه کنندگان با مشکلات فراوانی مشابه آنچه استودیوها با آن مواجهند روبرو هستند که از آن جمله می توان به کمبود سالنهای سینمایی مجهز به سیستم پخش فیلمهای سه بعدی به خصوص در آسیا و اروپا و عدم استقبال مخاطبان برای خریداری عینکهای مخصوص تماشای این فیلمها اشاره کرد. بحران مالی نیز از دیگر مشکلات رایجی است که این شرکتها را با پیچیدگی های فراوانی مواجه کرده است.

اما با توجه به عملکرد برخی شرکتهای مستقل مانند والت دیسنی که در سال ۲۰۰۵ نسخه سه بعدی انیمیشن جوجه کوچک را ارائه کرد می توان گفت که تلاشهایی برای آغاز استفاده از این صنعت جذاب آغاز شده است.فناوری سه بعدی به مفهوم خلق و نمایش تصاویر متحرک در بعد سوم است که تصور عمق را در تصویر مسطح برای بیننده به وجود می آورد. این تصاویر معمولا با استفاده از تصویربرداری همزمان دو تصویر با استفاده از دو دوربین که با زاویه ۹۰ درجه در کنار یکدیگر قرار داده شده اند به وجود می آید. زمانی که این تصاویر به نمایش درآید چشم آنها را مشابه یکدیگر تشخیص داده و قشر بینایی مخ این دو تصویر را به صورت یک تصویر واحد سه بعدی برای بیننده ترجمه می کند.

این شیوه در حال حاضر شیوه ای بسیار قدیمی به شمار می رود و امروزه با استفاده از رایانه های فوق پیشرفته و شیوه تصویربرداری رایانه ای یا CGI، محدوده عملیاتی تولید کنندگان تصاویر سه بعدی بسیار گسترده شده است به شکلی که نیاز به تجهیزات متعدد از جمله دوربینهای مخصوص برای ارائه این تصاویر از بین رفته است.تاریخچه استفاده از فناوری و تصاویر سه بعدی به دهه ۱۹۵۰ بازمی گردد. زمانی که در ساخت فیلم "قدرت عشق" این فناوری مورد استفاده قرار گرفت اما به دلیل ساده بودن تجهیزات تولید این نوع تصاویر در آن زمان، استفاده از تصاویر سه بعدی به سرعت رو به کاهش گذاشت.

اکنون و طی سالهای اخیر ارائه عینکهای مخصوص و پروژکتورهای جدید دیجیتال باعث شده است کیفیت نمایشی و تصویری در این فناوری بهبود یابد و تهیه کنندگان با تکیه بر این بهبودها انگیزه بیشتری برای استفاده از تصاویر سه بعدی به دست آورند. فیلم انیمیشن "بالا" که در شب بازگشایی فستیوال بزرگ کن به عنوان اولین فیلم به نمایش درآمد محصولی از شرکت دیسنی-پیکسار است که در دو نسخه دو بعدی و سه بعدی ارائه خواهد شد.شرکت دریم ورکز نیز با تولید انیمیشن سه بعدی هیولاها در برابر بیگانگان به فروشی موفقیت آمیز در سراسر جهان دست یافت. با وجود اینکه بهای بلیط فیلمهای سه بعدی سه تا پنج دلار بیشتر از بلیطهای معمولی است اما کنجکاوی مشاهده فیلمهای انیمیشن، تخیلی و ترسناک به صورت سه بعدی باعث شده است مخاطبان زیادی این تفاوت بها را نادیده بگیرند.

به گفته متخصصان استفاده از فناوری سه بعدی در ساخت فیلم می تواند ۱۰ تا ۱۵ درصد به هزینه ساخت بیافزاید که همین افزایش هزینه استفاده از فناوری سه بعدی را در حال حاضر تنها در انحصار استودیوهای بزرگ یا مستقل مانند لاینز گیت که از پشتیبانی مالی مناسبی برخوردارند درآورده است.

در عین حال برای تهیه کنندگان فیلمهایی با هزینه ساخت پنج میلیون دلار یا کمتر که فیلمهای کمدی- اجتماعی آنها در میان قسمتی کوچک از جامعه مورد استقبال قرار می گیرد ورود به صنعت فناوری سه بعدی سودی نخواهد داشت.بر اساس گزارش رویترز، با این حال نقش اصلی تکنولوژی در طول زمان کاستن از میزان هزینه ها است. نقشی که به کرات به اثبات رسیده است و بر همین اساس می توان پیش بینی کرد به زودی فناوری جذاب سه بعدی در میان گروه وسیعی از تهیه کنندگان فیلمهای سینمایی رواج یابد.