بازخورد طنز در قالب جدید

نگاهی به کارنامه خمسه به بهانه پخش مهمانان ویژه

علیرضا خمسه به لطف میمک صورت و بدن و استعداد ذاتی که دارد یکی از کمدین‌های مطرح سالهای گذشته سینمای ایران به حساب می‌آید. او در دهه هشتاد بیشتر انرژی خود را صرف کارهای تلویزیونی کرد .

با نگاهی به کارنامه وی در دهه گذشته، زمانی که بیشتر کمدین‌های سریال‌های نود قسمتی بر روی پرده به رقابت می‌پرداختند، او با انتخاب‌های محدودی روبرو بود و به همین دلیل در کارنامه کاری اش در طول دهه ۸۰ نامهای ماندگار زیادی به چشم نمی‌خورد. خمسه در سال ۸۲ با نویسندگی و تهیه کنندگی برنامه «جمعه تعطیل نیست» ثابت کرد با تسلطی که بر تلفیق اجرا و بازی دارد می‌تواند محبوبیت دهه شصت را در بین بینندگان تلویزیون زنده کند . قاعده بازی به کارگردانی احمد رضا معتمدی در سال ۸۵ در ظاهر انتخاب مناسبی برای او به حساب می‌آمد،اما ساختار فیلم و کاراکترهای زیادی که عملا در پوسته ظاهری خود ماند، بازی خمسه را در کل فیلم خنثی کرد و همین امرحضور تاثیرگذاری از او بر پرده تصویر نکرد .

او در ادامه روند کاری اش در سالهای پایانی دهه هشتاد شاه نقش سینمای اش را در فیلم «بیست» به تصویر کشید . خمسه با ساختار شکنی کاراکترهای انتخابیش که او را در قالب شخصیتهای طنز جا انداخته بود اینبار با انتخاب یک شخصیت جدی بیشتر با میمک چهره بازی اش را عرضه می‌کند و همین امر سبب درخشش دوباره ای در کارنامه سینمای او می‌شود . او بسیار مسلط و در قالبی متفاوت در نقش جدی آشپز تالار ظاهر می‌شود که تنها دست راستش قادر به کارکردن است .سکوت وی وانتقال حس از طریق چشمهایش،بازی با چهره و تک دستش و تسلط او بر دیالوگ‌های کوتاهش باعث رقم زدن بهترین بازی نقش مکمل در کارنامه بازیگری اوست . البته می‌توان بازی قابل قبول او درسکوت را به علت تسلطش در پانتومیم عنوان نمود.

در ادامه او با خوابهای دنباله دار ثابت کرد که موفقیتش در ایفای نقش فیلم «بیست» اتفاقی نبوده و می‌تواند در نقش‌های جدی اثر گذار باشد و باایفای نقش یک پلیس وظیفه شناس اما شیرین و دوست داشتنی، توانست موفقیت خود را حفظ کند. او دهه هشتاد را با دو سریال «دارا و ندار» و «پایتخت» به پایان برد .در داراو ندار در نقش هنرپیشه ای که بیکاری او را به سمت سیاه بازی شب عید برده است سعی داشت از دریچه دیگری مقوله بازیگری حرفه ای در تئاتر را به نمایش بگذارد و در پایتخت با ایفای کاراکتر عجیب و دوست داشتنی «بابا پنجعلی» استعداد شگرف خود در تیپ سازی را به رخ کشید .

بابا پنجعلی اوج هنر و تجربه چندین ساله او دربازیگری است که تلفیقی از طنز و کلیشه را در بر دارد . پیرمرد دوست داشتنی که زیاد حرف نمی‌زد و الزایمر دارد اما در پس آن چشم‌های درشت شده پشت عینک عجیبش، شخصیتی را تصویر کرده، که ناظر حقیقی ماجراهای قصه است و در بیشتر لحظات حقیقت از زبان او، با کلمات کوتاهی بیان می‌شود . در مجموع علیرضا خمسه در حالی به روزهای پایانی میان سالی اش نزدیک می‌شود که لحظات بسیار مفرحی را برای مخاطبین در دهه‌های گذشته در تلویزیون و سینما تصویر کرده است و با بازی‌های اخیرش نشان داده است که قابلیت این را دارد که این روند موفقیت را ادامه دهد. خمسه جزو معدود بازیگران ایرانی است که در تیپ سازی موفق هستند .استعداد ذاتی او در ایجاد تیپ در پس زمینه کاراکترهای معمولی ساختارنقش‌های او را در عین سادگی قابل تامل کرده است و همین امر در کنار تجربه سالها بازیگری و تدریس می‌تواند او را به سوی انتخابهای شایسته آینده سوق دهد.

نویسنده : سیده محیامطلب پور