نبرد «ساركو» و «سگو»

این روزها هیچ چیز بر وفق مراد «دومینیك دوویلپن» نخست وزیر فرانسه نیست پس از هفته ها تظاهرات مردم این كشور در اعتراض به قانون «استخدام اول», حالا موضوع تحقیق سری درباره «نیكولا ساركوزی» وزیر كشور فرانسه به دستور ویلپن, گریبانگیر آقای نخست وزیر شده است

این روزها هیچ چیز بر وفق مراد «دومینیك دوویلپن» نخست وزیر فرانسه نیست. پس از هفته ها تظاهرات مردم این كشور در اعتراض به قانون «استخدام اول»، حالا موضوع تحقیق سری درباره «نیكولا ساركوزی» وزیر كشور فرانسه به دستور ویلپن، گریبانگیر آقای نخست وزیر شده است. در این میان بازار بحث و گمانه زنی درباره انتخابات آتی ریاست جمهوری فرانسه نیز داغ شده و روزی نیست كه مطبوعات فرانسوی تحلیل های خود را در این باره در ستون های روزنامه جای ندهند. هنوز آنقدر مشخص نیست كه بخت كدام یك از نامزدهای احتمالی در این رقابت بلندتر است. اما سؤالی كه اكنون بر افكار عمومی فرانسه حاكم شده، این است كه كدام نامزد از آشوب های ماه گذشته و رسوایی های اخیر بیشترین سود را برده است.

دریك سوی قضیه یكی از اعضای دولت فعلی یعنی «نیكولاس ساركوزی» وزیر كشور ایستاده است. كسی كه رهبری حزب راست حاكم را برعهده دارد.

در طرف دیگر هم خانم «سگولین رویال» عضو پارلمان فرانسه قراردارد، سوسیالیستی كه برخی احتمال می دهند وی نخستین رئیس جمهور زن فرانسه باشد؛ زنی كه هرگز در بحث ها و مشاجرات عقب تر از همكاران مرد خود نمی ایستد.

نبرد این دو نفر، كه مطبوعات این كشور از آن با نام نبرد «ساركو - سگو» یاد می كنند این روزها به گونه ای پیش رفته كه عكس خانم «رویال» با آن چهره گیرا و لبخند دلنشین اش روی جلد مجله هایی به خود اختصاص داده است كه تا حالا به تصویر «ساركوزی» مزین بودند. اما بدون شك «ساركوزی» برای پس گرفتن جایگاه خود بیكار نخواهد نشست.

●قمارباز ورشكسته

تا چندی پیش، یعنی قبل از جنجال های مربوط به قانون كار و رسوایی های حاضر یك نام دیگر نیز در كنار نام این دو نفر تحت عنوان نامزد احتمالی ریاست جمهوری سال آینده فرانسه دیده می شد. اما حالا با اوضاع به وجود آمده بیشتر تحلیلگران امور سیاسی فرانسه دیگر هیچ شانسی برای «دومینیك دوویلپن» نخست وزیر كنونی این كشور كه در پایان غائله جوانان معترض مجبور شد با چهره ای مغموم و شكست خورده در تلویزیون فرانسه ظاهر شود و درواقع شكست خود را اعلام كند، قائل نیستند.

او در آن مصاحبه تلویزیونی خطاب به مردم فرانسه گفت: از تمام سوء تفاهماتی كه براثر جدال قانون كار به وجود آمد، پشیمان است. اما این پشیمانی دیگر بسیار دیر بود و احتمالاً سودی نخواهد داشت.

آن شب حتی كسانی كه حامی اصلاحات بازار كار در فرانسه بودند نیز سرهایشان را با تأسف تكان دادند و به مردی خیره شدند كه غرورش را می شكست تا جامعه انسانی را از وضع موجود خلاص كند. دیگران هم مردی را نگاه می كردند كه سعی می كرد خود را مرد قوی جناح راست نشان دهد.

«دومینیك دویلپن» این قمار را كرد تا شاید بتواند رقیب خود، «نیكولاس ساركوزی» ۵۱ ساله را كه او نیز در جناح راست گرایان ایستاده است، از میدان به در كند. اما این قمار برای او نتیجه مصیبت بار داشت، به ویژه كه «ژاك شیراك» از زیر پایه های بنایی را كه «ویلپن» می ساخت تا نشان دهد از اسلاف خود قویتر است، ویران كرد.

●گزینه های سوسیالیست

«ژاك شیراك» این روزها، در حالی آخرین سال حكمرانی خود بر فرانسه را طی می كند كه بیش از یك دهه پیش با قول ایجاد اصلاحات بر روی كار آمد و البته هیچ گاه به عهد خود وفا نكرد و حالا باید ریاست جمهوری كشوری را كه تغییر چندانی در آن به وجود نیامده است به دست دیگران بسپارد.

یكی از این «دیگران»، «سگولین رویال» ۵۲ ساله منتخب احتمالی مردم در جناح چپ است. البته ممكن است همكاران حزبی سوسیالیست او ترجیح دهند فرد دیگری مثل «لیون ژاسپین» را وارد میدان كنند. همان طور كه ممكن است حتی همسر خود «سگولین رویال» و پدر چهار فرزندش رهبر راست گرایان «فرانسوا هالند» را برای این كار برگزینند.

اما به هر صورت بیش از تمام نام هایی كه برشمردیم، جامعه فرانسه به دو نام «ساركوزی» و «رویال» بیشتر توجه نشان می دهد. و این دو نیز یقیناً در ماههای آینده سعی خواهند كرد سبك، عقاید و پیش زمینه های فكری خود را در تقابل با دیگران قرار دهند. «سگولین رویال» چهره ای مصالحه جو و شنونده است. زنی كه حالا بیشتر از قبل تعصبات سیاسی خود را نشان می دهد. «نیكولاس ساركوزی» نیز مردی است كه اعتقادی به مصالحه ندارد و دیدگاهها و اعتقاداتش پیش از این نیز برای همه روشن و واضح شده بود. اما یك ویژگی در هر دوی اینها كاملاً مشهود است و آن اراده پولادین آنها در بلندپروازی است.

ترجمه: بنفشه غلامی