داغ فقر بر پیشانی اقتصاد ایران

هرچند آماری از درصد یا تعداد افرادی كه پایین تر از خط فقر روز و شب را می گذرانند وجود ندارد اما وقتی قرار باشد خط فقر در تهران در سال ۸۳ , ۴۰۰ هزار تومان در ماه باشد معلوم است تصویر فقر در ایران تا چه اندازه پررنگ, هولناك و نگران كننده خواهد بود

هرچند آماری از درصد یا تعداد افرادی كه پایین‌تر از خط فقر روز و شب را می‌گذرانند وجود ندارد اما وقتی قرار باشد خط فقر در تهران در سال ۸۳ ، ۴۰۰ هزار تومان در ماه باشد معلوم است تصویر فقر در ایران تا چه اندازه پررنگ، هولناك و نگران‌كننده خواهد بود.به نظر می‌رسد دولت نهم هم در دو سال گذشته، نتوانسته است وضعیت فقر در جامعه ایرانی را بهبود بخشد و سیاست‌های عدالت‌گستر و مهرورز دولت نهم نه‌تنها كمكی به كاهش تعداد افرادی كه زیر خط فقر قرار می‌گیرند نكرده كه حتی اوضاع بدتر هم شده است.

وقتی سیاست‌های دولت در حوزه توانمندسازی شهروندان و زدودن فقر به توزیع فقر تعبیر می‌شد و منتقدان بسیاری را به همراه داشت، دولتمردان، منتقدان این سیاست‌ها را ورشكسته‌های سیاسی می‌خواندند كه براساس بغض‌های دور ماندن از قدرت این سخنان را می‌گویند.اما فقط دو سال پس از عملكرد دولت نهم نرخ تورم وسوسه رسیدن به ارقامی بالا‌تر از نرخ‌های تورم در دو سال گذشته را در سر می‌پرورانند تا اوضاع دهك‌های پایین جامعه بدتر از قبل شود.هدفمند كردن یارانه‌ها به‌ویژه یارانه سوخت با توجه به تثبیت قیمت سوخت در ایران بیش از هر زمان دیگری فراموش شده و سهم آنهایی كه مصرف بالا‌تری از سوخت دارند از این یارانه‌ها افزایش یافته است. دولت سیاست مشخصی برای فقرزدایی ندارد و حتی طرح‌های بخشی و غیرجامعی برای تحقق این هدف نیز تدوین نشده است.

در این میان تمام اصرار دولت به ادامه یافتن سیاست‌های بخور و نمیری است كه با بررسی بودجه سال ۸۶ می‌توان به این جمع‌بندی رسید كه حتی بودجه‌های حمایتی برای ادامه یافتن این سیاست‌ها نیز كمرنگ‌تر و كم‌اثرتر از قبل ادامه خواهند یافت. ادامه در صفحه ۴جالب آنكه رئیس دولت نهم در رقابت‌های انتخاباتی خود همواره این سوال را مطرح می‌ساخت كه چرا وقتی نفت ۹ دلا‌ر بود، زندگی مردم با زمانی كه نفت به ۳۰ و ۴۰ دلا‌ر رسیده است، تفاوتی نداشته است و با طرح این سوال سیاست‌های اقتصادی- حمایتی دولت‌های پیش از خود را زیر سوال می‌برد.

حال زمان آن فرا رسیده تا این پرسش را مقامات مسوول پاسخ گویند كه چرا با وجود افزایش درآمدهای نفتی كشور و گذراندن مرز ۶۰ دلا‌ر برای هر بشكه نفت در روزهای متوالی سال جاری فقر چهره‌ای كریه‌تر و فراگیرتر از هر زمان دیگری دارد؟

‌ به راستی افزایش كم‌سابقه درآمدهای نفتی در سال ۸۵ راه كدام سفر را پیموده ‌است كه همچنان فقر بر زندگی تعداد بسیاری از ایرانیان حكومت می‌كند.دولت نهم كه بیشترین شعار را درباره عدالت‌گستری سر داده است، كدام كارنامه عملی در كاهش تعداد فقرا، توانمندسازی شهروندان و افزایش رفاه بیشتر در جامعه را به ثبت رسانده است؟