به افراد سازمان مانند منابع نگاه کنیم

به راستی تبلور نوروز سازمان‌ها چگونه می‌تواند باشد؟ آیا سازمان‌ها نیز می‌توانند برای استقبال از نوروز آماده و مهیا ‌شوند؟
برای نوروز می‌توان به‌گونه‌ای عمل کرد تا مراحل …

به راستی تبلور نوروز سازمان‌ها چگونه می‌تواند باشد؟ آیا سازمان‌ها نیز می‌توانند برای استقبال از نوروز آماده و مهیا ‌شوند؟

برای نوروز می‌توان به‌گونه‌ای عمل کرد تا مراحل انجام کارها کمتر شود و کارها با چالاکی بیشتر انجام شود. می‌توان اهداف دوره‌ای را مشخص کرد و با مشخص شدن اهداف عملیاتی هر کس بداند که باید چه کاری را انجام دهد تا سازمان سریعتر به جلو حرکت کند.

می‌توان نه بر مبنای عرف و عادت که بر مبنای عقل و درایت و نیاز زمان حرکت کرد.

می‌توان دانش تک تک افراد را به‌کار گرفت و تبدیل به دانایی سازمانی کرد.

می‌توان کاری کرد که همه یاد بدهند و یاد بگیرند و فضای سازمان یک فضای آموزشی باشد.

می‌توان به افراد سازمان به مانند منابع نگاه کرد و نگاه ابزاری را در خانه تکانی ذهنی به دور ریخت.

می‌توان به وضع موجود مانند یک دوران گذار نگاه کرد و هر روز را فرصتی برای بهتر شدن تلقی کرد. می‌توان با اعم سیاست‌های درست مدیریتی کاری کرد تا اهداف فردی و سازمانی با هم در یک جهت قرار بگیرند.

می‌توان به‌گونه‌ای فرهنگ‌سازی کرد و شاخص‌های عملکرد را تعریف کرد که هر کس تلاش کند و بدود به مقصد برسد و رسیدن به مقصد فقط برای ایستادگان نباشد.

می‌توان برای شنیدن حرف‌های زیر پوستی و نهان سازمان وقت گذاشت. می‌توان از حالت همیشه طلبکار خارج شد و قدردان زحمات همکاران شد. می‌توان لبخند زد و سختی مشکلات را آسان کرد. می‌توان به هر کدام از کارکنان به چشم یک انسان نگاه کرد، با همه عواطف و احساسات و شرایطی که دارد. می‌توان سلامی ‌دوباره کرد. می‌توان دوباره شکفت. می‌توان تلاش کرد تا باورها، اندیشه‌ها و رفتارها نو شوند.

و این روز می‌تواند همه روزهای سال باشد و نوروز فقط بهانه‌ای است که خود را با نو شدن طبیعت هماهنگ کنیم و به نو کردن خود و سازمانمان بپردازیم.