«بازی های ترور» فیلمی سطحی با برداشت های هالیوودی

همیشه فیلمهایی که در هالیوود ساخته می شود ودر آن تصویری از جوامع دیگر به نمایش در می آید با نوعی قضاوت اغراق آمیز همراه است اما به هر صورت این قضاوت اغراق آمیز با تلفیق جلوه های ویژه با فیلم به خورد بیننده داده می شود تا بیننده به نوعی این اغراق ها را باور کند

همیشه فیلمهایی که در هالیوود ساخته می شود ودر آن تصویری از جوامع دیگر به نمایش در می آید با نوعی قضاوت اغراق آمیز همراه است.اما به هر صورت این قضاوت اغراق آمیز با تلفیق جلوه های ویژه با فیلم به خورد بیننده داده می شود تا بیننده به نوعی این اغراق ها را باور کند.

شاید اگر نگاهی به فیلمهایی که تاکنون هالیوود از کشورهای جهان سومی به نمایش گذاشته بیندازیم متوجه این نگاه از بالا می شویم،نگاهی که به هر صورت در پی سلطه جویی آمریکا وبه نوعی خود برتر بینی جامعه آمریکایی است. دراین میان با نگاهی به ساخته جدید هالیوود یعنی فیلم Assassination-Games بیندازیم به عینه متوجه همین نگاه از بالا خواهیم شد هر چند که فیلم درجاهایی در مورد جامعه اروپا هم درست قضاوت می کند اما به هر صورت نگاه اغراق آمیزی به جامعه کشوری مثل اوکراین که یک کشور جهان سومی است دارد.

داستان فیلم « بازی های ترور »که یک فیلم در ژانر اکشن وهیجان انگیز است درباره زندگی یک جانی حرفه ای است که نقش آن را جان کلود وندام (فرانکی )بازی می کند.او برای کشتن افراد خاص در کشورهای جهان سوم پول می گیرد،این بار عده ای به او پول می دهند واز او می خواهند که شخصی به نام پولا که یک تبهکار حرفه ای وثروتمند است را بکشد اما دقیقا در هنگام انجام این ماموریت یک انتقام گیر با انگیزه های شخصی وارد بازی می شود ونقشه های او را خراب می کند وماموریت کشتن پولا به انجام نمی رسد به هر صورت او با آن شخص روبه رو می شود ومتوجه می گردد که این شخص هم می خواهد پولا را به دلیل انگیزه های شخصی بکشد.طی کشمکش های فراوان بالاخره این دو تصمیم می گیرند که با هم پولا را بکشند.تیم دونفره این دو از این پس تلاش می کند تا لحظه به لحظه پولا را دنبال کند وبالاخره او را می کشد.

● خشونت افسار گسیخته بدون رده بندی!

فیلم باصحنه های فوق العاده خشنی همراه است،به نظرمی رسد که ارنی بارباراش کارگردان ، دراین فیلم ترجیح داده که برای جذب بیننده در کنار صحنه های اکشن از صحنه های خشونت آمیز همچون گوش بریدن ویا بریدن سر استفاده کند.از طرف دیگر نکته جالب اینجاست که این فیلم حتما باید با برچسب محدودیت سنی روبه رو می شد که ظاهرا این امر صورت نپذیرفته است.چرا که علاوه براین صحنه های دیگری هم دراین فیلم وجود دارد که باید براساس آن این محدودیت سنی در نظر گرفته می شد،صحنه هایی مثل اعمال خشونت علیه زنان و....گویی که کارگردان می خواهد با نشان دادن این صحنه ها بینندگان را با برداشت شخصی خود از جهان سوم روبه رو کند تا به نوعی بیننده القائات او وتفکر پشت پرده فیلم را بپذیرد.

اغراق همراه با قضاوتهای تکراری هالیوودی

در موضوع اکشن هم باید به این نکته اشاره کرد که فیلم افت چندانی ار لحاظ ریتم ندارد وبه همین دلیل بیننده را تا پایان با خود همراه می کند.اما باید به این موضوع هم توجه داشت که فیلم به شدت جامعه اوکراین ویا کشورهای شبیه آن را عقب افتاده وخشن به تصویرکشیده است به گونه ای که بیننده به عینه حس می کند که فیلم با اغراق های فراوانی همراه است.هر چند که فیلمبرداری فیلم در لوکیشن که درخود اوکراین است باعث شده که این اغراق تا حدممکن از چشم بیننده پنهان بماند وبه نوعی این صحنه ها برای بیننده باور پذیر تر باشد. از طرف دیگر گویا کارگردان این فیلم تلاش داشته تا باز هم ستاره های آمریکایی را به عرصه بازگرداند.چرا که این بار جان کلود وندام که چندی است از بازی در هالیوود چشم پوشی کرده بعد از چند سال دوباره با این فیلم به عرصه بازگشته است تا به نوعی برای بیننده تداعی کننده همان ستاره سازی هالیوود وبه نوعی

اسطوره سازی های آن باشد.به ویژه که دراین فیلم هم وندام تقریبا شخصیتی شبیه به فیلمهای قبلی خود دارد وهمین موضوع در جلب نظر بیننده تاثیر دارد.

البته در کنار این موضوعات از این مسئله هم نمی توان چشم پوشی کرد که فیلمبرداری این فیلم چندان چنگی به دل نمی زند،به ویژه در صحنه های اکشن آن، فیلمبردار نتوانسته آن طور که باید هیجان را به بیننده انتقال دهد.چرا که فیلم نه به موقع از لانگ شات استفاده می کند ونه درزمان لازم از کلوزآپ!شاید حتی بتوان بخشی از افت فیلم در بعضی از لحظات را به دلیل همین فیلمبرداری سطح پایین دانست.همچنین باید به این موضوع هم اشاره داشت که فیلم در کنار برخی نقاط ضعف از یک نکته قوت برخوردار است وآن هم پایان مناسبی است که باعث می شود بیننده از دیدن آن تاحدودی راضی باشد.هر چند که این پایان می توانست به حدی که درفیلم نشان می دهد خشونت آمیز نباشد.اما به هر صورت این رسم فیلمهای اکشن هالیوودی است که حتما باید در پایان فیلم بحث انتقام گیری باشد.

اما دراین بین دراین فیلم واژه «ترور» تا حد قابل قبولی به تصویر کشیده است،یعنی افرادی که پول می گیرند تا بکشند! منتها چیزی که دراین فیلم به آن اشاره نشده این است که این واژه در خود جامعه آمریکا بیشتر نمود پیدا می کند ودر جامعه آمریکا طبق آمار ترورهای پولی وبه نوعی افراد جانی بیشتر حضور دارند.

به هر ترتیب Assassination-Games را باید یک فیلم نسبتا متوسط دانست که تلاش دارد به موضوع تروریسم از نوع هالیوودی نگاهی سطحی داشته باشد وبا نگاهی از موضع بالا به جوامع جهان سوم همان حرفهای قدیمی راتکرار کند.این در حالی است که بحث تروریسم دولتی درباره غرب در چند وقت اخیر در مجامع مستقل مطرح شده اما به دلیل جریانهای سلطه گر سینمایی این موضوع هیچ گاه درپرده نقره ای دیده نشده است.چرا که اولا لابی های رسانه ای قدرتمند غربی اجازه چنین کاری را نمی دهند وثانیا این لابی ها تلاش می کنند تا اگر کاری هم در عرصه هنر دراین زمینه می شود از دیدها پنهان بماند تا مبادا جریانات روشنگری در سینمادرباره جنایات غرب بتواند راه خود را ادامه دهد. همچنین باید بیان داشت که بخش بزرگی از باندهای آدمکش وسوداگران مرگ در جامعه آمریکا زندگی می کنند وبه نوعی در سراسر جهان نیروهایی هستند که از طرف این باندهای سوداگر هدایت می شوند.

رضافرخی