درمان چاقی

چاقی یك بیماری مزمن است و مثل هر بیماری مزمن دیگری نیاز به زمان دارد

هرگز در درمان چاقی خود از دارو استفاده نكنید، چرا كه دارو غذا نیست و در هر حال دارای عوارضی می‌باشد.

در درمان چاقی خود هیچگاه عجله نداشته باشید، یادتان باشد كه رژیم غذایی با كاهش وزن تدریجی علاوه بر اینكه قابل تحملتر است، عوارضی نداشته، تقریباً غیر قابل بازگشت می‌باشد.

چاقی با بسیاری از بیماریها چه مستقیم و چه غیرمستقیم ارتباط دارد مانند: هیپرتانسیون (افزایش فشار خون)، آترواسكلروز (سخت‌شدن جدار رگها)، بیماریهای كبدی و صفراوی (بیشتر سنگ كیسهٔ صفرا)، آرتریت‌ها از جمله آرتروز (استخوانهای هر شخص برای وزن سلامت او طراحی شده است)، اختلالات تنفسی، نقرس، واریس، نازایی، مسمومیت حاملگی، هیرسوتیسم (پرمویی زنان)، چربی بالای خون، فتق و از همه مهمتر احساس محرومیت اجتماعی و حقارت (البته در چاقیهای شدید)

چاقی باعث كاهش عمر می‌شود، بطوریكه شركت بیمهٔ عمر متروپولیتن آمریكا به ازای هر اینچ (۵/۲سانتیمتر) دور شكم بزرگتر از دور سینه دو سال و به ازاء هر چهار كیلوگرم اضافه وزن یك سال كاهش عمر درنظر می‌گیرد.

در درمان برخی از بیماریها قبل از مصرف دارو رژیم غذایی داده می‌شود و چه بسا با رعایت رژیم غذایی نیازی به مصرف دارو نباشد. از جملهٔ این بیماریها می‌توان از: افزایش فشار خون، افزایش قند خون و افزایش چربی خون نام برد.

علل چاقی :

الف) فشارهای درونی، استرسها و افسردگیها

ب) ثانویه به بیماریهایی ازقبیل : هیپوتیروئیدیسم (كم‌كاری تیروئید)، اختلالات هیپوتالاموس و ?

ج) مصرف بعضی داروها مثل داروهای ضد بارداری، ضدافسردگی و ضداضطراب و كورتون‌ها

د) اختلال تغذیه‌ای (دریافت بیشتر انرژی و كمی فعالیت)

ه) ژنتیك: ۳۰% علت چاقیها را شامل می‌شود.

از تمامی این عوامل اختلال تغذیه‌ای و یا اگر بهتر گفته شود عادات بد غذایی از همه مهمتر است، بطوریكه اگر شخصی علاوه بر نیاز روزانه‌اش هر روز یك نان سوخاری (كه بسیار كالری كمی دارد) اضافه بخورد، بعد از ۲۰ سال پانزده كیلوگرم اضافه‌وزن پیدا خواهد كرد.

درمان‌های چاقی به چهار دستهٔ دارویی، استفاده از وسایل و شیوه‌های مخصوص، جراحی و رژیم‌درمانی تقسیم می‌شوند.

الف) درمان دارویی:

ـ داروهای دیورتیك (ادرارآور): كه به سرعت با ازدست رفتن آب بدن شخص دچار كاهش وزن (دقت كنید: كاهش وزن نه لاغرشدن) می‌شوند كه از نظر علمی نه تنها صحیح نیست بلكه خطرناك نیز می‌باشد. اكثر مؤسساتی كه در تبلیغات خود كاهش وزن سریع را نوید می‌دهند از این روش استفاده می‌كنند.

ـ داروهای هورمونی: مثل داروهایی كه باعث پركاری غدهٔ تیروئید می‌شوند. این داروها نیز با افزایش كاتابولیسم (مصرف انرژی یا سوخت) باعث كاهش وزن و همچنین لاغرشدن می‌شوند كه این روش نیز به دلیل اینكه در روند طبیعی بدن اختلال ایجاد می‌كند، ازنظر علمی صحیح نبوده خطرناك می‌باشد.

ـ داروهای ملین: این داروها با دفع مواد غذایی بدن و جلوگیری از جذب مواد باعث كاهش وزن می‌شوند كه واضح است در درازمدت باعث سوءتغذیه و كمبود بعضی مواد موردنیاز بدن خواهند شد. ضمن اینكه خود نیز عوارضی از قبیل شكم‌درد و ? دارند.

این داروها همانگونه كه از نامشان پیداست با كاهش دادن اشتهای شخص باعث كم‌خوردن و كاهش دریافت انرژی می‌شوند. عوارض آنها بیشتر سوء‌تغذیه، ریزش مو، ضعف و افسردگی می‌باشد. سرگروه این داروها كه در ایران زیاد مصرف میشود فن فلورامین میباشد كه از سال ۱۹۹۸ مصرف آن به دلیل ایجاد عوارض روی دریچه های قلب ، در آمریكا ممنوع شده و از فارماكوپه آمریكا حذف شده است .

ـ داروهایی كه مانع جذب چربی می‌شوند: این داروها كه امروزه موردمصرف زیادی پیدا كرده و تبلیغات زیادی در مورد آن انجام می‌شود با اتصال به چربی مواد غذایی مانع جذب آنها می‌شود و بدین وسیله كالری كمتری به بدن می‌رسد. به دلیل اینكه در رژیم غذایی افراد ایرانی بر خلاف غربیها مواد نشاسته‌ای بیشتر است، مصرف آنها كاملاً مؤثر نبوده همچنین این داروها برخلاف تبلیغات انجام شده روی چربی بافتهای بدن تأثیری ندارد. لذا فقط تا زمان مصرف مؤثر بوده ضمن اینكه این داروها قیمت بالایی دارند. در حال حاضر تحقیقات روی این داروها انجام می‌شود كه دارویی ساخته شود كه روی چربی بافت بدن هم مؤثر باشد. اگر چنین دارویی ساخته شود جای تمامی رژیمهای تغذیه‌ای را خواهد گرفت.

---