رازهای یک خانه و تجربه استفاده از بازیگران ناشناخته

حمید لبخنده در بازی گرفتن از بازیگران تازه کار تبحر خاصی دارد

اگرچه عنصر اصلی یک فیلم یا سریال داستان آن است اما این داستان باید به واسطه حضور کسانی که از آنها تحت عنوان بازیگر یاد می‌شود به تصویر کشیده شود. درواقع این بازیگران هستند که به داستانی که در قالب فیلمنامه نوشته شده است، رنگ واقعیت می‌بخشند و به شخصیت‌های آن جان می‌دهند.

عده‌ای بازیگران را ویترین یک اثر می‌دانند و رابطه مستقیمی میان چگونگی چینش بازیگران با موفقیت و پرمخاطب شدن فیلم و سریال تعریف می‌کنند. برای جلب توجه اولیه مخاطبان عادی، لیست بازیگران یک مجموعه نسبت به نویسنده و کارگردان آن در درجه اهمیت بالاتری قرار می‌گیرد و در عین حال هرچه مخاطب در درجه‌بندی مخاطبان رتبه بالاتری را به دست بیاورد، دیگر عناصر یک اثر برای او اهمیتی به مراتب بیشتر خواهد داشت. بسیار مواجه شده‌ایم با بازی بازیگران مطرحی که در یک اثر به صورت فوق‌العاده‌ای درخشیده‌اند و در اثری دیگر بسیار ناامیدکننده ظاهر شده‌اند و همین چندگانگی در چگونگی ایفای نقش، ما را به سمت عوامل موثر و مهم‌تری علاوه بر توانایی ذاتی یک بازیگر و کیفیت آن راهنمایی می‌کند.

شیوه‌های انتخاب بازیگر در میان کارگردانان متغیر است؛ برخی تنها به بازیگران شناخته‌شده و در اصطلاح به ستاره‌ها اعتقاد دارند و در هریک از کارهای خود سعی می‌کنند حجم بیشتری از بازیگران را از میان آنها انتخاب کنند. برخی دیگر نیز به فراخور بودجه و همچنین امکانات ترکیبی از بازیگران چهره را در کنار بازیگران کمتر شناخته‌شده دعوت به کار می‌کنند. در این میان نیز هستند کارگردانانی که نمی‌خواهند ذهنیت مخاطب از پیشینه بازیگر در روایت آنها تاثیر بگذارد و به سمت انتخاب بازیگرانی می‌روند که کمتر شناخته‌شده‌اند. این گونه انتخاب در کنار مزایایی که می‌توان برای آن متصور شد، معایبی هم به همراه دارد که بیشتر وابسته به نوع انتخاب این بازیگران است.

بسیاری از بازیگران تئاتر که تصویر آنها کمتر سینمایی یا تلویزیونی شده است می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. کاری که حمید لبخنده در مجموعه تلویزیونی «رازهای یک خانه» ـ که پنجشنبه‌ها از شبکه ۴ پخش می‌شود ـ تجربه کرده است. او به واسطه ویژگی‌های مجموعه‌اش که نیاز به تعداد زیادی از بازیگران دارد از ترکیبی استفاده کرده تا هم بتواند از تجربیات بازیگران تلویزیونی بهره ببرد و هم برخی از بازیگران کمتر شناخته شده اما توانا را مقابل دوربین خود قرار دهد.

این اقدام حمید لبخنده که البته در کارهای قبلی خود یعنی در سریال‌های «در پناه تو» و «در قلب من» نیز تجربه کرده بود ـ و در این آثار بازیگرانی را معرفی کرد که هرکدام در جایگاه خوبی از بازیگری قرار گرفته‌اند ـ از چند حیث قابل تامل است. به وجودآوردن فرصت برای بازی بازیگرانی که بنا به دلایلی کمتر توانسته‌اند چنین موقعیتی را به دست بیاورند شاید اولین برداشت مثبتی باشد که بتوان از این تعداد بازیگر ناشناخته در یک مجموعه استنباط کرد. اغلب این بازیگران چهره نیستند و حتی اگر سابقه بازی در تلویزیون را داشته باشند به نوعی نیست که مخاطب تلویزیون بازی آنها در مجموعه‌ای دیگر را به خاطر بیاورد. همین امر درصد همذات‌پنداری مخاطب را با شخصیت‌ها بالا می‌برد. این ویژگی البته همواره نمی‌تواند مثبت باشد و در برخی مواقع ممکن است به علت نداشتن توانایی‌های استاندارد بازیگری به عنوان نکته‌ای منفی عمل کند اما با این حال برآیندی که از نحوه بازی و ایفای نقش بازیگران رازهای یک خانه به دست می‌آید، نشان می‌دهد اغلب با بازی‌های خوب و قابل قبولی مواجهیم.

پیشینه حمید لبخنده نشان می‌دهد در بازی‌گرفتن از بازیگران تازه‌کار و کمتر شناخته‌شده تبحر خاصی دارد و بسیاری از بازیگرانی که هم‌اکنون در موقعیت خوبی از بازیگری قرار دارند از سریال‌های او شناخته شده‌اند. لعیا زنگنه، حسن جوهرچی، پارسا پیروزفر و بسیاری دیگر از جمله بازیگرانی هستند که توانستند از محک اعتماد او نمره قبولی بگیرند و در نهایت در یاد مخاطبان نیز باقی بمانند.

آن طور که از خبرهای منتشرشده پیرامون این مجموعه برمی‌آید سریال رازهای یک خانه به دلیل اپیزودیک بودن ۴۰ بازیگر اصلی دارد و ظاهرا با بازیگران فرعی این تعداد به ۱۰۰ نفر می‌رسد. کارکردن با این تعداد از بازیگران قطعا کار دشواری بوده است اما در مجموع رازهای یک خانه به لحاظ بازی بازیگران می‌تواند در رده خوبی قرار بگیرد.

این مجموعه به لحاظ داستانی نیز ساختار متنوعی دارد و این ساختار اپیزودیک و مستقل‌بودن هر قسمت مخاطب را با داستان‌های متفاوتی روبه‌رو می‌کند، به طوری که در هر قصه می‌توانیم موضوع جدیدی را با بازیگرانی جدید پی بگیریم و در مجموع نیز می‌دانیم از کلیت هر قسمت باید به دنبال رمزگشایی از رازی باشیم که در خانه شخصیت‌های اصلی نهفته است. در هر قسمت شخصیت‌هایی معرفی می‌شوند که معمولا افراد یک خانواده‌اند و در ارتباط با هم ماجراهایی را به وجود می‌آورند. ماجراهایی که بی‌ارتباط با فضای خانه‌شان نیست.

حمید لبخنده در این مجموعه تجربه استفاده از لوکیشن به عنوان یک شخصیت مستقل را نیز داشته و درواقع حتی در عنوانی که برای مجموعه انتخاب کرده برای لوکیشن، هویتی مستقل قائل شده است. او با انتخاب یک خانه در هر قسمت رازهایی را فاش می‌کند که وابستگی زیادی به همان لوکیشن دارند و با این‌که در هر قسمت، فضای محدودی را برای بیان داستانش در نظر می‌گیرد با توجه به هویتی که به مکان می‌دهد برای مخاطب ایجاد خستگی نمی‌کند.

رازهای یک خانه، تجربه جدید اوست که البته حاصل تجربیات سال‌هایی است که حمید لبخنده در این عرصه فعال بوده است. او هرچند مدت زیادی از عرصه کارگردانی و تلویزیون دور بوده اما با سریالی کمابیش سنگین با ۳۰ داستان متفاوت و حداقل ۳۰ لوکیشن و تعداد زیادی بازیگر به این عرصه بازگشته و به نظر می‌رسد که پس از ساخت سریال‌هایی موفق و عامه‌پسند، این بار هم توانسته برای مخاطبان خاص‌تر شبکه ۴ مجموعه‌ای متفاوت و قابل توجه را روانه آنتن کند.

مبینا بنی اسدی