ارزیابی واکسیناسیون بیماری نیوکاسل به روش مخلوط با حاملین غذایی

بیماری نیوکاسل یکی از مشکلات عمده طیور روستایی در ایران می باشد. اخیرا" کنترل بیماری توسط سویه مقاوم به حرارت ۲-۱ مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه ایمنی زایی و مقاومت …

بیماری نیوکاسل یکی از مشکلات عمده طیور روستایی در ایران می باشد. اخیرا" کنترل بیماری توسط سویه مقاوم به حرارت ۲-۱ مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه ایمنی زایی و مقاومت حرارتی ویروس نامبرده به روش همراه با حامل های غذایی محلی شامل گندم – برنج – سبوس برنج و یونجه مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت . کلیه حاملین غذایی اتوکلاو شدند تا اثر عوامل بازدارنده ویروس به حداقل برسد و پس از سرد شدن با واکسن مایع مخلوط گردیدند و بلافاصله توسط دستگاه لیوفیلیز رطوبت گیری شدند و در دمای ۲۰ درجه سانتی گراد به مدت ۱ و ۲ و ۴ هفته نگهداری شدند و سپس با معادل حجمی دان مصرفی مخلوط و به جوجه ها خورانیده شدند .واکسیناسیون جوجه ها در سن سی روزگی طی دو نوبت و با فاصله ۲ هفته انجام گردید و تغییرات سرمی بعد از واکسن اول و دوم به کمک آزمایش ممانعت از آگلوتیناسیون گلبول های قرمز مشخص گردید. تولید پاتن بعد از واکسیناسیون اول در هیچ یک از گروه های آزمایشی مشاهده نشد ولی پس از اعمال واکسیناسیون دوم کلیه گروه ها تغییرات سرمی مطلوبی را بروز دادند. نتایج آماری بیانگر آن است که استرس حرارتی اثر معنی داری در ایمنی زایی ویروس ایجاد نکرده است ولی ایمنی زایی ایجاد شده توسط گروه های آزمایشی فوق الذکر معنی دار بوده است به گونه ای که گندم بعنوان بهترین حامل قلمداد گردید و سبوس برنج و برنج و پودر یونجه در اولویت های بعدی قرار گرفتند .