پرونده سیاه یک جنایتکار

سکته شدید مغزی, «آریل شارون» نخست وزیر رژیم صهیونیستی را در چنان وضعیت بحرانی گرفتار کرده است که گفته می شود برای بازگشت وی به وضعیت عادی و حضور در قدرت از هیچ شانسی برخوردار نیست

سکته شدید مغزی شارون که از آن به عنوان یک زلزله سیاسی در اسرائیل نام برده شده، حاکی از به شماره افتادن نفسهای نظامی سیاستمداری است که اسرائیلی ها به او لقب «بولدوزر» داده اند و در مقابل، فلسطینی ها نیز جز سرکوب، ترور و جنایت، از او خاطره ای به یاد ندارند.

با این حال، وخامت وضعیت جسمانی شارون که امکان بهبود آن نیست، نه تنها آینده سیاسی وی، بلکه اوضاع آتی در اسرائیل را نیز در هاله ای از ابهام قرار داده است. نخست وزیر اسرائیل که خود پایه گذار حزب لیکود بود، در ماه نوامبر به جهت بالا گرفتن اختلافاتش با «بنیامین نتانیاهو» در خصوص چگونگی برخورد با وضعیت فلسطینی ها از این حزب کناره گیری کرد و حزبی جدید تحت عنوان «کادیما» (پیشرو) را تأسیس کرد. این درحالی بود که «شیمون پرز» رقیب قدیمی شارون از حزب کارگر نیز به جهت شکست در انتخابات داخلی حزب کارگر نیز به کادیما پیوست. آریل شارون با جذب ۱۵ نماینده لیکود در پارلمان و تنی چند از وزرای دولت خود به حزب کادیما در تدارک دولتی قوی در اسرائیل پس از انتخابات زودهنگام پارلمانی در مارس آینده برآمد. اغلب نظرسنجی ها در فلسطین اشغالی حکایت از پیروزی حزب کادیما در انتخابات ماه مارس داشته است. بر اساس این نظرسنجی ها، حزب کارگر و حزب لیکود رتبه های دوم و سوم را در پارلمان آینده اسرائیل از آن خود خواهند کرد. از این رو، سکته شدید مغزی شارون، در وهله اول بر موقعیت حزب کادیما در انتخابات ماه مارس تأثیر خواهد گذاشت. این مسأله را بیشتر می توان به محوریت شخصیت آریل شارون نزد اسرائیلی ها مربوط دانست؛ محوریتی که نقش آن در تحولات سالهای اخیر اسرائیل کاملاً مشخص و آشکار است. لذا با تضعیف احتمالی حزب کادیما در عرصه تحولات سیاسی اسرائیل، به نظر می رسد حزب کارگر و حزب لیکود در شرایط مناسب تری قرار بگیرند. این در شرایطی است که این احتمال را نیز نباید از نظر دور داشت که اسرائیلی ها در وضعیت احساسی نسبت به شارون، به حزب کادیما اقبال نشان دهند. اسرائیلی ها در مجموع عملکرد شارون را قابل قبول ارزیابی می کنند. این درحالی است که طرف فلسطینی، نقطه نظراتی کاملاً مخالف دارد. شارون اگرچه با عقب نشینی از نوار غزه، خود را یک سیاستمدار شجاع برای اسرائیلی ها و افکار عمومی غرب نشان می دهد، اما واقعیت آن است که فلسطینی ها تغییر خاصی در سیاستهای نخست وزیر اسرائیل در سرزمینهای اشغالی مشاهده نکرده اند: نوار غزه به سان یک زندان بزرگ تحت حملات موشکی اسرائیل همچنان فلسطینی ها را به کام مرگ می کشاند، در کرانه باختری رود اردن، توسعه شهرکهای یهودی نشین فضا را برای فلسطینی ها محدودتر می کند و بیت المقدس در خطر قطعی اشغال قرار دارد و در این فضا، شارون که فعلاً سکته مغزی امانش نداده، در صدد ترسیم مرزهای اسرائیل پس از برگزاری انتخابات پارلمانی در سال ۲۰۰۶ است و از صلح با فلسطینی ها دم می زند. «صائب عریقات» مذاکره کننده ارشد فلسطینی در پی وخامت وضعیت شارون با اشاره به اینکه تحولات بعدی در اسرائیل، در سرزمینهای اشغالی فلسطین نیز تأثیرگذار خواهد بود، خاطرنشان کرده است شارون با فلسطینی ها روند صلح نداشت، بلکه فقط گامهای یکجانبه بر می داشت.

«مشیر المصری» سخنگوی حماس نیز با توجه به وضعیت جسمانی نخست وزیر اسرائیل گفته است که تردیدی وجود ندارد که نقشه های سیاسی صهیونیستها بعد از مرگ شارون تغییر خواهد کرد، ولی خاورمیانه از غیبت وی بیش از حضورش بهره خواهد برد. «نبیل شعث» از اعضای دولت خودگردان فلسطین نیز با اشاره به آنکه مرگ شارون، نوعی بی ثباتی سیاسی را برای بازگشت به روند صلح تشدید خواهد کرد، اذعان داشته است که شارون هرگز به روند صلح ایمان نداشت. اما در بعد مسائل فرامنطقه ای، حضور شارون در قدرت، با توجه به تحولات ناشی از حادثه ۱۱ سپتامبر، به یک وحدت تاکتیکی میان دولت اسرائیل با دولت آمریکا منجر گردید. ۱۱ سپتامبر و مبارزه به اصطلاح با تروریسم از سوی آمریکا که حمله به افغانستان و عراق را در پی داشت، به جهت تغییر در نقشه سیاسی خاورمیانه حول محوریت اسرائیل، به همسویی بیشتر سیاستهای واشنگتن و تل آویو در خاورمیانه کمک کرد. از این رو، فقدان شارون در عرصه قدرت سیاسی اسرائیل در کوتاه مدت می تواند برای پیشبرد اهداف توسعه طلبانه آمریکا در خاورمیانه خلأهایی ایجاد کرده و آن را با چالش مواجه کند. با این حال، با قطعی شدن احتمال فقدان شارون در قدرت، به نظر می رسد فلسطینی ها یکی از لجوج ترین و در عین حال، خشن ترین و به نوعی جنایتکارترین رهبران اسرائیل را از پیش روی خود، کناررفته احساس می کنند. فقدان شارون با توجه به شخصیت نظامی - سیاسی وی در اسرائیل که از پس افراطی ترین جریانها برآمده و می توانست بر بسیاری از بحرانهای سیاسی در فلسطین اشغالی فایق آید، یک ضربه کاری بر صهونیستها می تواند باشد. در عین حال که فلسطینی ها نیز می توانند یکی از سرسخت ترین دشمنان خود را حذف شده قلمداد نمایند.

با این حال، وضعیت سرزمینهای اشغالی، اوضاع غزه، رقابتهای پیدا و پنهان گروههای فلسطینی و دولت خودگردان فلسطینی در آستانه انتخابات پارلمانی فلسطینی ها و همچنین ابهام در وضعیت احزاب رقیب در اسرائیل، این نظر را تقویت می کند که سکته شدید مغزی شارون، چون زلزله ای سیاسی بر تحولات منطقه تأثیراتی جدی خواهد گذاشت.

درافشانی