یک بازی متنوع اما محدود

هر جا صنعت فیلمسازی با دنیای بازی ها اصطکاک پیدا می کند, متوجه می شویم که سازندگان همیشه تلاش می کنند بازی را همراه اکران فیلم, انیمیشن یا کمی پس از آن عرضه کنند

هر جا صنعت فیلمسازی با دنیای بازی‌ها اصطکاک پیدا می‌کند، متوجه می شویم که سازندگان همیشه تلاش می‌کنند بازی را همراه اکران فیلم، انیمیشن یا کمی پس از آن عرضه کنند. در این گونه مواقع بازی‌‌ها معمولا خوب از کار درنمی‌آیند و کاربر را خسته می‌کنند. این در حالی است که اکنون کیفیت برای سازندگان پررنگ‌تر شده است به طوری که بازی‌های جدید با ارایه نوآوری‌ها می‌توانند نوید پیشرفت بهتری در این گروه محصولات باشند.

بازی KUNG FU PANDA تکراری و خسته‌کننده به نظر نمی‌رسد اما فاکتورهای جدیدی در آن مشاهده می‌شود که هیچکدام کامل نیستند. در اینجا بهترین عبارتی که برای توصیف این بازی می‌توان گفت صفت "متنوع اما محدود" است. این بازی که از روی انیمیشن پر سر و صدایی با همین نام ساخته شده است، داستان فیلم را طولانی‌تر و کمی پر آب و تاب‌تر روایت می‌کند. "پو" پاندای قصه است که می‌خواهد کونگ‌فو کار شود. بازی از ابتدا مانند فیلم شروع می‌شود در حالی که "پو" در حال خیالبافی است و خود را جنگجوی اژدها می‌بیند تمام دشمنان خود را از سر راه برمی‌دارد. شما در این بازی نقش او را به عهده می‌گیرید تا در ابتدا، آن چه قرار است در انتها ببینید را محک بزنید، پس از آن "پو" از خواب بیدار می‌شود و مراحل بعدی نیز به ترتیب قسمت های مختلف فیلم را به نمایش می‌گذارند. شما هنگام بازی کارهای متفاوتی مانند مبارزه با فنون رزمی متنوع، صحنه آهسته‌های ماتریکسی، آپگریدهای نقش‌آفرینی و گشت و گذار انجام می‌دهید. اولین چیزی که در این بازی نظر کاربر را جلب می‌کند حرکات کونگ‌فو است که با رد کردن مرحله اول خسته‌کننده می‌شوند. ممکن است متوجه شوید که حرکت‌ها و تکنیک‌های زیادی قابلیت خرید و ارتقا دارند و نیازمند سکه‌هایی هستند که شما در بازی جمع‌آوری می‌کنید، در اینجاست که متوجه ایجاد تحول در این بازی خواهید شد. مراحل بازی تا حدی باز هستند به طوری که می‌توانید برگردید و جاهای قبلی را جست‌وجو کنید اما چیز جدیدی پیدا نخواهید کرد. بازی در بعضی مراحل فرد را آزاد می‌گذارد تا بگردد و چیزهایی مانند تخم لاک‌پشت پیدا کنید.

در واقع سبک بازی اکشن است اما دشمنان آنقدر کندذهن هستند که نمی‌توانند بیشتر از یک پا بپرند یا از موانع عبور کنند و حتی در درجه سختی "جنگجوی اژدها" نیز به راحتی شکست می‌خورند. دشمنان گرازهایی هستند که اندازه آن‌ها نصف قد پانداست و با یک ضربه از پا درمی‌آیند اما بزرگ‌ترهای آن‌ها تا حدی سماجت به خرج می‌دهند. در هوش مصنوعی نیز کم‌کاری شده است زیرا گرازهای کوچک هوش مصنوعی ندارند! دو نوع ضربه در گیم پلی وجود دارد، ضربه‌های سریع ضعیف و ضربات سنگین کند. با ترکیب این ضربات در حالت‌های مختلف ضربه‌‌های قوی‌تری به دست می‌آیند که بیننده را به یاد جکی چان می‌اندازند همچنین بودن در زمین یا هوا یا داشتن سلاح یا مشت می تواند در تغییر ضربه‌ها مفید باشد اما روند تکراری پس از مدتی باز هم به سراغ شما می‌آید. در این جاست که نیاز دارید به طور جدی سکه و آپگرید قدرتتان را جمع کنید. غول‌های آخر بازی نیز خوب کار شده‌اند و باید به طور ناگهانی به آن‌ها حمله و نابودشان کنید. در مجموع گیم پلی این بازی متوسط است و حرکات کونگ‌فو و مبارزه‌ها بازی را از روند تکراری خارج می‌کنند. در بعضی مواقع نیز جمع کردن آیتم‌های مختلف به طور اجباری نیز جنبه مخاطره‌انگیز به بازی می‌دهند اما در همان اوایل متوجه می‌شوید که مشکل بزرگتری وجود دارد. مشکلاتی نیز با دوربین بازی وجود دارد که ترکیب آن با یک پاندای چاق سوهان اعصاب شما می‌شود اما با جلوتر رفتن در مراحل بازی متوجه می‌شوید که دوربین این بازی کارایی خاصی ندارد. در نسخه PC نیز ماوس در حرکت پاندا تاثیری ندارد و فقط دوربین را حرکت می‌دهد بنابراین در بیشتر اوقات مجبور خواهید بود زاویه‌دار بپرید. این کار منجر به تکرار یک پرش ساده برای صدمین بار نیز می‌شود و در نسخه‌های کنسولی نیز این مشکل وجود دارد.

محیط بازی تخریب‌پذیر نیست فقط اجسام تخریب پذیر موجود، دشمنان و یک سری جعبه‌ها و کوزه‌های خاص هستند که آیتم‌های مختلفی دارند تمامی این آیتم‌ها بلافاصله پس از نابودی ناپدید می‌شوند و بعضی دیگر در عین کوچکی قابل حمل نیستند. در بازی بخش چند نفره (CO-OP)، تا ۴ نفر وجود دارد، البته در جریان بازی نیز بعضی مراحل را با ۵ فرد خشن (خانم مار، خانم ببر، میمون، لک لک و ملخ) می‌گذرانید. گرافیک بازی کیفیت بالایی ندارد و فقط می‌توان به بافت پوست کاراکتر ها امید داشت که تقریبا خوب کار شده است.

صداگذاری این بازی توسط صداگذاران معروف خود انیمیشن مانند آنجلینا جولی، جکی چان، داستین هافمن و... انجام شده است. دیالوگ های فیلم نیز به طور عینی در بازی تکرار می شوند اما خبری از میان پرده های آن نیست.

نتیجه اینکه بازی متنوع و محدود است، داستان خوبی دارد، صداگذاری و بخش های آزاد شدنی، طراحی منو و مینی گیم‌های چند نفره نیز از مزایای آن هستند. بیشتر مشکلات قابل چشم‌پوشی است اما مطمئن باشید دوربین در بیشتر اوقات عذاب‌دهنده خواهد بود. اگر طرفدار فیلم هستید این بازی می‌تواند فیلم را برای شما روایت کند، اگر هم انیمیشن را ندیده‌اید بهتر است با توجه به آنچه گفته شد ببینید چقدر با یک دوربین بد سازگاری دارید؟!

رضا اسماعیلیان