سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
میراث گوتنبرگ و رسانه های سایبر
در مطلب مفهوم روزنامهنگاری سایبر نوشته بودم که گرایش به سوی روزنامهنگاری سایبر و رسانههای سایبر یک گرایش و تمایل غیرقابل انکار است و دلایل خاص آن را نیز توضیح دادم. حالا در این مطلب به فرصت هایی می پردازم که می تواند به حفظ میراث گوتنبرگ بینجامد :
بهنظر میرسد رسانههای چاپی میتوانند با نگاهی متفاوت به پدیده رسانههای سایبر بنگرند، بهاین معنا که هم میراث گوتنبرگ را حفظ کنند و هم از مزایای روزنامههای سایبر برخوردار باشند. به نظر من اینترنت برای روزنامههای چاپی صرفاً جنبه تهدید ندارد، بلکه از فرصت هم سرشار است. بهعبارت بهتر رسانههای چاپی و بهویژه روزنامههای چاپی میتوانند ردپای سایبر هم داشته باشند:
۱) روزنامهها باید تلاش کنند تا از یک سازمان پخش مطبوعات و خبر بهیک سازمان تولیدکننده اطلاعات تبدیل شوند و بیتردید دستیابی بهچنین نقشی بهیک تحول عمده در فرهنگ روزنامهنگاری احتیاج دارد، تحولی که از ترک کردن عادت اتکا به نخبهسالاری و دروازهبانی کردن اخبار حاصل خواهد شد.
۲) تبدیل اطلاعات (information) بهدانش (Knowledge) عرصهای است که میتواند ژورنالیسم نوشتاری را در عرصه ژورنالیسم سایبر نجات دهد. عرصه سایبر هنوزتا حدودی فاقد دانش است و بیشتر اطلاعات عرضه میکند.
۳) عادت روزنامهنگاری چاپی بهآزادی بیان یک نقطه قوت برای این قبیله بهشمار میآید، علاوه بر این، سابقه و مشروعیت روزنامههای چاپی هم میتواند در اطلاعرسانی سایبر بهکمک آنها بیاید.
۴) روزنامههای نوشتاری نباید نیروی اصلی خود را که ارائه گزارش و تحلیل است از دست بدهند، آنها باید تکنولوژیهای نوین را هم در همین جهت تحلیلی و گزارشی بهخدمت بگیرند و این درحالی است که رسانههای سایبر عمدتاً خبر زدهاند.
۵) سایتها هم شبیه رادیو و تلویزیون هنوز بر کارکرد سرگرمکنندگی تأکید میورزند، پس بنابراین رسانههای نوشتاری باید تحقیقیتر برخورد کنند، چه در عرصه چاپی و چه در عرصه سایبر.
۶) مرز شایعه و واقعیت در اینترنت کمرنگ است. روزنامههای چاپی باید این مرز را پررنگتر کنند، حتی اگر وارد عرصه سایبر بشوند.
۷) نسخههای اینترنتی روزنامههای چاپی باید با نسخههای چاپی متفاوت باشد تا سرکردگی ژورنالیسم اینترنتی بر روزنامهنگارن چاپی حاکم نشود.کار دیگری که میتواند انجام شود، این است که نسخههای اینترنتی بهطعمهای برای روزنامههای چاپی تبدیل شوند تا مخاطبان را بهسوی روزنامهها سوق دهند. بهعنوان مثال میتوان خلاصه یک مصاحبه اختصاصی را در سایت قرار داد و متن کامل آن را در روزنامه چاپی تا خواننده نسخه سایبر بهسوی نسخه چاپی سوق داده شود.
۸) اطلاعات، اطلاعات است. روزنامهنگاران باید نحوه جستوجوی اطلاعات را در نسخههای سایبر خود تسهیل کنند، بهطوری که بسیار سادهتر از سایتهای دیگران باشد.
۹) از جنبه چشمنواز بودن، روزنامههای چاپی باید قیافه خود را بهروزنامههای سایبر شبیه کنند، چرا که مخاطبان روزنامههای نوشتاری خواه ناخواه سایر سطور را هم میخوانند و عملاً اکنون در یک محیط چندرسانهای(مولتی مدیایی) بهسر میبرند، صفحهآرایی مناسب میتواند خوانندگانی را که با تلویزیونها بزرگ شدهاند و یا با سایتها خو گرفتهاند، جذب کند. الان روزنامههای مدرن از صفحهبندی ۱۰ ستونی فاصله گرفته و بهصفحهبندی ۸ ستونی رو آوردهاند و گفته میشود بهخاطر آن که هرچه بیشتر بهاینترنتیها شبیه شوند، احتمالاً به صفحهبندی ۶ ستونی خواهند رسید. چرا که طراحی نوین رسانه ای مبتنی بر حداقلگرایی در سبک است. مردم مثل سابق وقت ندارند.
علاوه بر اینها , اینترنت در سطح تئوریک نیز مخالفانی دارد که ممکن است نیروی آنها هم فرصت بازسازی بهروزنامهها را بدهد. بهعنوان نمونه پیتر گولدینگ (Peter Golding) معتقد است ما شاهد نوعی رسانهایسازی توسط تکنولوژیهای نوین هستیم، این رسانهها از سناریوهای تجاری شدن، خصوصیسازی و جهانیسازی عبور داده شدهاند. این رسانهها فقرا را کاملاً طرد و حذف خواهند کرد و آنچه بر اینترنت حاکم است، استفاده جامعه از آن نیست، بلکه مکانیزم بازار است.
ضمن این که فراموش نکنیم اصل مسأله بهعرصه ژورنالیسم نوشتاری یا سایبر مربوط نمیشود. ما اگرچه از تأثیرات تکنولوژیهای نوین بر ژورنالیسم مطلع هستیم و شاهد آن میباشیم، اما پاسخ کامل یک پرسش بسیار مهم را هنوز در دست نداریم: مخاطبان بالاخره چه واکنشهایی در برابر این تغییرات سریع از خود نشان خواهند داد؟
در هر صورت به نظر میرسد اصلیترین تغییر و تحولات برخاسته از تکنولوژیهای تازه ارتباطی که ردپای خود را بهعنوان روزنامهنگاری سایبر ثبت کرده است، بیشتر در حیطه خبر قابل رویت و تعقیب باشد، بنابراین پرسش دیگری که شکل میگیرد این است که خبر در سالهای آینده و یا بهتر است بگوییم خبر در نخستین دهه قرن بیست و یکم چه شکل و شمایلی در روزنامهنگاری سایبر در مقایسه با روزنامهنگاری سنتی به خود خواهد گرفت؟
پروفسور مایکل شودسون (Michael schudson) استاد جامعهشناسی دانشگاه کالیفرنیا در سن دیهگو که در عین حال یک جامعهشناس رسانههای خبری هم هست، معتقد است که این تکنولوژیها نیستند که ماهیت خبرهای قرن بیست و یکم را میسازند بلکه این امر بیشتر در گرو آن چیزهایی است که روزنامهنگاران به آن اهتمام خواهند ورزید. به دیگر سخن شودسون درصدد است سؤال رایج را مبنی بر اینکه تکنولوژیهای نوین با روزنامهنگاری سنتی چه خواهند کرد؟، به این پرسش تبدیل کند که روزنامهنگاران با تکنولوژیهای نوین چه خواهند کرد؟
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران آمریکا رافائل گروسی اصفهان نیچروان بارزانی محمد اسلامی رهبر انقلاب مجلس شورای اسلامی دولت دولت سیزدهم شورای نگهبان مجلس
هواشناسی تهران قتل شهرداری تهران حجاب دادگاه آموزش و پرورش وزارت بهداشت فضای مجازی شهرداری سلامت پلیس
مالیات خودرو قیمت طلا سایپا قیمت خودرو بازار خودرو قیمت دلار ایران خودرو بانک مرکزی حقوق بازنشستگان مسکن بورس
تلویزیون نمایشگاه کتاب سینما افعی تهران سریال موسیقی سینمای ایران دفاع مقدس تئاتر کتاب صدا و سیما نمایشگاه کتاب تهران
دانشگاه آزاد اسلامی دانش بنیان فضا
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین حماس جنگ غزه روسیه رفح چین نوار غزه طوفان الاقصی اوکراین
استقلال فوتبال پرسپولیس ذوب آهن لیگ برتر نساجی لیگ برتر ایران لیگ برتر فوتبال ایران بازی رئال مادرید سپاهان جواد نکونام
هوش مصنوعی سامسونگ ناسا آیفون مایکروسافت اپل گوگل باتری اندروید ماهواره اینوتکس
بیماران خاص مواد غذایی ویتامین رژیم غذایی زیبایی بیمه کاهش وزن دندانپزشکی فشار خون