امام حسن عسکری (ع)

امام حسن عسکری علیه السلام از ائمه ‌ای هستند که تحت فشار بسیار بودند. چون هر چه که دوران ائمه به دوره امام عصر علیه السلام) نزدیکتر می‌ شد، کار بر آنها سخت‌ تر می‌ گردید. ایشان در …

امام حسن عسکری علیه السلام از ائمه ‌ای هستند که تحت فشار بسیار بودند. چون هر چه که دوران ائمه به دوره امام عصر علیه السلام) نزدیکتر می‌ شد، کار بر آنها سخت‌ تر می‌ گردید. ایشان در سامرا بودند که در آن وقت مرکز خلافت‌ بود. از زمان‌«معتصم»‌ مرکز خلافت از بغداد به سامرا منتقل شد. مدتی آنجا بود، دو مرتبه برگشت.علتش هم این بود که لشکریان معتصم خیلی به مردم ظلم می ‌کردند و مردم شکایت کردند و ابتدا معتصم گوش نکرد ولی بالاخره هر طور بود راضی‌ اش کردند و او برای اینکه سپاهیان از مردم دور باشند مرکز را به سامرا منتقل کرد.

امام عسکری و امام هادی علیهما السلام، اجبارا در سامرا به سر می‌ بردند، در محلی که به نام ‌«العسکر» یا«العسکری»‌ نامیده می‌شد، یعنی محلی که مقر سپاهیان و در واقع، پادگان بود، یعنی خانه ‌ای که در آن زندگی می‌ کردند برایشان انتخاب شده بود که مخصوصا در پادگان باشند و تحت نظر. ایشان در بیست و هشت‌ سالگی از دنیا رفتند. (پدر بزرگوارشان هم در حدود چهل و دو ساله بودند که از دنیا رفتند) و دوره‌ امامتشان فقط شش سال طول کشید.

به نص تواریخ، تمام این مدت شش سال، یا در حبس بودند یا اگر هم آزاد بودند ممنوع المعاشره و ممنوع الملاقات بودند. از نظر معاشرت، آزادی نداشتند. اگر هم احیانا رفت و آمدهایی می‌ شد یا گاهی حضرت را می‌ خواستند، تحت نظر بودند. وضع عجیبی بود. می ‌دانید که هر یک از ائمه علیهم السلام، گویی یک خصلت‌ خاص بیشتر در او ظهور داشته است که خواجه نصیر در آن دوازده بند خودش هر یک از ائمه را با یک صفتی توصیف می‌ کند که بیشتر در او ظهور داشته است. وجود مقدس امام عسکری علیه السلام به جلالت و هیبت و رواء (حسن منظر)، ممتاز بودند یعنی اساسا عظمت و هیبت و جلالت در قیافه ایشان به نحوی بود که هر کس که ایشان را ملاقات می‌ کرد تحت تاثیر آن سیما قرار می‌ گرفت حتی قبل از اینکه سخن بگویند و او از علم ایشان چیزی بفهمد. وقتی هم که سخن می‌ گفتند دریای مواجی شروع می‌ کرد به سخن گفتن، دیگر تکلیفش روشن است.

در بسیاری از حکایات و روایات، این قضیه کاملا مشخص و محرز است. حتی دشمنان با اینکه ایشان را سخت تحت تعقیب داشتند و گاهی به زندان می ‌بردند وقتی که با حضرت روبرو می ‌شدند وضع عجیبی داشتند، نمی ‌توانستند در مقابل ایشان خضوع نکنند.

علت عمده این که این قدر امام، شدیدا تحت نظر بودند، این بود که این مطلب شایع بود و می ‌دانستند که مهدی امت از صلب این وجود مقدس ظهور می‌ کند. همان کاری که فرعون با بنی اسرائیل می ‌کرد که چون شنیده بود کسی از بنی اسرائیل متولد می ‌شود که زوال ملک فرعون و فرعونی ها به دست او خواهد بود، پسرهای بنی اسرائیل را می‌کشت و فقط دخترها را زنده نگه می ‌داشت و زنهایی را مامور کرده بود بروند در خانه‌های بنی اسرائیل و ببینند کدام زن حامله است و هر زنی را که حامله بود تحت نظر بگیرند. عین این کار را دستگاه خلافت ‌با امام عسکری علیه السلام انجام می ‌داد. این احمق ها فکر نمی‌کردند که اگر این خبر راست است مگر کسی می‌ تواند جلوی امر الهی را بگیرد؟!

منبع: مرتضی مطهری ، مجموعه آثار ، جلد ۱۸ ، صفحه ۱۴۷