شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
آیا تحمل بی پولی یک فضیلت دینی است
کدام صحیح است؛ «فقر فخر است» یا «ثروت، زینت زندگی این جهانی ما»؟ هر دو اینها آموزههای دینی هستند. در مواقع متفاوت، وقتی صحبت فقر و ثروت میشود، با نصایحی مبتنی بر یکی از این دو آموزه یا آموزههای مشابه در متون دینی مواجه میشویم.
حال فرد متدین، باید با کدام آموزه زندگی خود را سر و سامان دهد؟ آیا باید قناعت پیشه کند و با فقر بسازد و به دنبال مسائل بنیادی تر حیات معنوی باشد یا این که با کار روی زمین به استخراج نعمت های خدادادی و طبیعی همت گمارد و با تاسیس یا کار در کارخانه به تولید هرچه بیشتر لوازم معاش دنیوی انسان ها پرداخته و زندگی دنیوی خود را به ثروت های دنیوی زینت دهد؟
این مساله نه تنها در بستر اسلامی، بلکه در تاریخ پیروان سایر ادیان، بویژه ادیان ابراهیمی نیز مساله ای محوری بوده است. معمولا متون اصلی ادیان ابراهیمی، زمینه پاسخ مثبت به هر دو گزینه مذکور را دارند.
فضیلت دانستن ثروت معادل است با جهت دادن پیروان به سمت کار و تلاش برای تغییر وضع موجود به سوی خلق وضعی مطلوب تر و مرفه تر. از سوی دیگر تمجید از صبر بر فقر و دشواری، معادل است با تحمل اوضاع بسیار دشوار و نیز تقلای چندان نکردن پیروان برای تغییر اوضاع نابسامان.
تغییر یا تحمل؟ برای هر دو این گزینه، در متن آموزه های دینی ابراهیمی، تائیدهایی دیده می شود. در مسیحیت هم عارفان عزلت نشین و کشیش های کاتولیک دنیاگریز ـ که حتی ازدواج را نیز بر خود حرام کرده اند ـ حیات خود را مبتنی بر عهدین می دانند و هم پروتستان هایی که کار و تلاش و کسب روزی مادی و خدمت به خلق را عبادت می شمارند.
در بستر اسلامی، هم عرفان ریاضت پیشه عهد صفویه خود را پیرو قرآن می دانند و هم مسلمانان ابرسرمایه دار عصر پساصنعتی، که خلق هر کار جدید و خلق اشتغال برای هر انسان را خدمت به خداوند می دانند.
اما چنین آرا و گزینه ها و سبک های متعارض زندگی را چگونه می توان با هم جمع کرد و هر دو را متاثر از یک نگرش دانست؟ آیا یکی از دو گروه در فهم دین به خطا رفته است؟ اگر آری، کدام سبک و مشی صحیح است و کدام مبتنی بر سوءتفاهم از متون دینی؟ و اگر خیر، آیا این تعارض ها ناشی از تعارض در خود متون دینی است؟
پاسخ هر دو پرسش بالا منفی است. ادیان الهی، در پی تبیین خط مشی کلی و نیز کامل برای زندگی پیروان خود هستند تا در همه زمان ها بتواند به کار پیروان آید.
برای آنها که توان مقابله با ظالمان سلطه طلب و تغییر زمینه های اوضاع نابسامان زندگی معیشتی از جامعه خود را دارند، ادیان الهی، به تلاش برای حرکت و مقابله و مبارزه تشویق می کنند. آموزه های دینی برای این افراد در نقش معنابخش به حرکت های اجتماعی ظهور می کند.
از سوی دیگر ادیان الهی برای معنابخشی و نیز جهت دهی به زندگی آنان که توانی برای تغییر وضع نابسامان اقتصادی و معیشتی را ندارند، باید غنای لازم را واجد باشند.
در اینجا نقش «خرد» به مثابه چراغ هدایت تکوینی انسان ها، پررنگ می شود، تا بر پیروان ادیان معلوم دارد که از بین این دو طریق، اولی مقدم بر دیگری است و اصل این است که انسان ها تا جای ممکن برای تحقق زندگی ای راحت تر و جامعه ای سالم تر ـ با توجه به این آموزه تاریخی و جامعه شناختی که فقر اقتصادی مسبب بیماری برای جامعه است ـ حرکت کنند.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران تهران انتخابات عراق دانشگاه تهران رهبر انقلاب مجلس شورای اسلامی دولت سیزدهم مجلس روز معلم نیکا شاکرمی حجاب
سیل آتش سوزی هواشناسی شهرداری تهران آموزش و پرورش باران قوه قضاییه پلیس هلال احمر معلم فضای مجازی زلزله
قیمت خودرو تورم سازمان هواشناسی سهام عدالت قیمت طلا خودرو بازار خودرو قیمت دلار قیمت سکه حقوق بازنشستگان بانک مرکزی ایران خودرو
مهران غفوریان ساواک موسیقی تلویزیون عمو پورنگ سریال سینمای ایران تبلیغات نمایشگاه کتاب مسعود اسکویی عفاف و حجاب دفاع مقدس
رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل غزه آمریکا جنگ غزه روسیه ترکیه حماس نوار غزه انگلیس اوکراین
فوتبال پرسپولیس لیگ برتر سپاهان آتیلا حجازی باشگاه استقلال علی خطیر بازی جواد نکونام لیگ برتر ایران تراکتور رئال مادرید
اپل هوش مصنوعی فناوری گوگل ناسا عکاسی مدیران خودرو تلفن همراه
خواب کبد چرب طب سنتی فشار خون دیابت بیماری قلبی