دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا

ضریح دل


ضریح دل

تنها ماندن به تنهایی مرور کردن آن روزهای دشوار، کاری است طاقت فرسا و غیرممکن. با این همه پس از تو عاشقان دل شکسته همراه تو، بارها و بارها به مرور کردن آن پرداختند.
زمزمه ها، اشک …

تنها ماندن به تنهایی مرور کردن آن روزهای دشوار، کاری است طاقت فرسا و غیرممکن. با این همه پس از تو عاشقان دل شکسته همراه تو، بارها و بارها به مرور کردن آن پرداختند.

زمزمه ها، اشک ها، نجواها، آه کشیدن ها و سینه زدن هایی که در پس این همه سال تمام سینه ما را پر کرده است، حاصل پیام آوران همراه تو است.

حسین جان! تو آموزگار بزرگی هستی که در طول این همه سال در زیستن و عروج خود، به دیگران بودن و رفتن و زیستن زیبا را آموختی.

ای معلم فداکار! ای شهید بزرگ! ای مظلوم تاریخ! روزی نیست که در پس پنجره دل های تنهای عاشقانت، جوانه امید به گام نهادن در راه تو نروید.

روزی نیست که در پس ابرهای تیره اندوه بی تو زیستن، ترنم باران با تو همراه شدن و در راه تو قدم برداشتن به گوش نرسد.

کاش فرصتی به دست آید، کاش ریسمان عشق ما با ضریح تو چنان پیوند برقرار کند که لحظه ای جدا نشدنی به تصویر کشیده شود.