قهرمان بودن را با هلیکوپتر نجات تجربه کنید

گفت و گو با میلاد دورباش , نویسنده بازی​های اندرویدی

هر روز بر تعداد کاربران تلفن هوشمند در ایران و جهان افزوده می‌شود. با این حال به نظر می‌رسد در ایران این وسیله بیشتر جنبه تجملی دارد و کمتر کسی از تمام امکانات آن استفاده می‌کند. از همین رو یکی از مشکلات برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان ایرانی، کمبود مشتری برای برنامک‌های کاربردی در حوزه‌های جدی است.

از سوی دیگر بازار کم توقع داخلی می تواند سکوی پرتابی باشد تا توسعه دهندگان نرم افزارهای ایرانی بتوانند با شهامت و تجربه بیشتری به بازارهای جهانی نگاهی بیندازند. شاید صنعت بازی بتواند راهگشای این مشکل باشد و زمینه را برای آشتی مردم با بخش هوشمند تلفن های همراه امروزی هموار سازد و همچنین دستمایه تمرین و کسب تجربه برای جوانان خلاق ایرانی باشد. از این رو بر آن شدیم ضمن شناسایی چند بازی نویس ایرانی برای محیط های اندروید و آی.او.اس، با فرصت ها و تهدیدهای این حوزه بیشتر آشنا شویم. نفر اول فهرست نه چندان بلندبالای ما آقای میلاد دورباش، نویسنده و توسعه دهنده بازی هلیکوپتر نجات است که بتازگی و با کمک دوست هم خوابگاهی اش این بازی را برای سیستم عامل اندروید منتشر کرده است. بازی جذابی که نظرات مثبت زیادی را برای این تیم دو نفره به ارمغان آورده است.

چند سال داری و در چه رشته ای درس می خوانی؟

۲۱ سال دارم، در اصفهان به دنیا آمده ام و در حال حاضر در رشته نرم افزار دانشگاه کاشان درس می خوانم.

چه شد که به فکر ساخت یک بازی افتادی؟

کاملا شانسی! من از دوران راهنمایی خیلی اتفاقی با برنامه نویسی آشنا و کم کم عاشق این کار شدم. این علاقه به برنامه نویسی در من ماند تا این که همین یک سال پیش یک روز در صندوق ایمیل ام با یک فایل ۲۰۰ صفحه ای روبه رو شدم که دوستم برایم فرستاده بود. آن فایل در حقیقت کتابی بود که روش ساخت بازی برای سیستم عامل اندروید را آموزش می داد. بعد از اندکی مطالعه علاقه مند شدم هر طور شده یک بازی بسازم.

اولین بازی ای که ​ساختی؛ همین هلیکوپتر نجات بود؟

ابتدا اگرچه تمام آن کتاب را خوانده بودم ولی تجربه ای نداشتم تا یک بازی را تماما خودم بسازم. به همین دلیل به سراغ یک بازی آنلاین خارجی رفتم که تحت وب و در قالب فلش اجرا می شد و تلاش کردم از روی آن الگو بردارم.

فایده ای هم داشت؟

در واقع عکس ها (texture) و نوشته های آن بازی به دردم می خورد تا بتوانم به کمک آن، بازی خودم را بسازم. برای این کار عکس ها و نوشته هایش را استخراج (دی کامپایل) کردم. با انجام یکسری تغییرات و اضافه کردن چند مرحله به نمونه خارجی، سرانجام توانستم این بازی را به قول معروف بومی سازی کنم و آن را مطابق فرهنگ و عادت های جوانان ایرانی بازنویسی کنم. این بازی که اولین تجربه من بود همین بازی هلیکوپتر نجات است.

ساخت بازی چقدر زمان برد؟

حدود یک ماه. ولی در این مدت به صورت فشرده روی آن کار می کردم.

از چه برنامه هایی برای ساخت بازی استفاده کردی؟

از پلتفرم اُپن جی اِل (openGL) برای نمایش دادن (رندر کردن) گرافیک دوبعدی کمک گرفتــم. برای برنامه نویسی نیز از موتور اَند​اِنجین (andengine) استفاده کردم. در حقیقت این موتور کار برنامه نویسی دستی و زحمت آن را بسیار کاهش می دهد. از eclipse هم برای برنامه نویسی جاوا که در اندروید به کار می رود بهره گرفتم.

آیا تمام این کارها را خودت به تنهایی انجام دادی؟

همه را نه؛ در واقع کار برنامه نویسی را خودم انجام دادم، اما زحمت طراحی را دوستم که در دانشگاه با یکدیگر هم اتاقی بودیم کشید. در طراحی بازی خیلی دست نبردیم و از همان هسته نمونه خارجی استفاده کردیم، اما چهار مرحله که در فضای شهر اتفاق می افتد را خودمان به آن افزودیم.

سخت ترین بخش از ساخت بازی چه بود؟

در واقع همه اش سخت بود، اما اگر بخواهم به سخت ترین مورد اشاره کنم می توانم به ساخت و اضافه کردن یک طناب آویزان به هلیکوپتر درون بازی اشاره کنم.

آیا توانستی از بازی ات درآمدی هم کسب کنی ؟

بله. برای این کار از روش In-app یا همان پرداخت درون برنامه ای استفاده کردم. در حقیقت بازی من مجانی است و برای دانلود آن نیازی به پرداخت هزینه نیست، اما اگر بخواهید یکسری امکانات و مراحل اضافه که هیجان بیشتری هم دارد تجربه کنید باید هزینه ای را بپردازید.

آماری هم از تعداد کاربران و درآمدی که تا الان به دست آورده ای، داری؟

در حال حاضر بیش از صد هزار نفر هلیکوپتر نجات را نصب کرده اند و من و دوستم توانسته ایم حدود یک میلیون تومان درآمد داشته باشیم.

فکر نمی کنی اگر در خارج از ایران یا حداقل در شهری مثل تهران بودی می توانستی درآمد بیشتری کسب کنی؟

چرا، اگر خارج بودم کارم خیلی راحت تر می شد، چون دسترسی آسان به گوگل پلی داشتم. اما فکر نمی کنم این موضوع باعث شود کل این کار را کنار بگذارم. ما در ایران بجز کلی سایت و وبلاگ برای عرضه برنامک، دو مرجع قدرتمند یعنی کافه بازار و کندو را برای دریافت برنامک های اندرویدی داریم. فکر نمی کنم کاربر گوشی تلفن اندرویدی در ایران باشد که یکی از این دو فروشگاه را روی دستگاهش نصب نکرده باشد. با استفاده از همین دو مارکت می توان یک شبه کلی طرفدار و مشتری جمع کرد، مانند همان اتفاقی که برای من افتاد. راستش برای تهران بودن یا شهرستان بودن هم با توجه به وجود اینترنت، دیگر چندان فرقی ندارد. من اینجا راحت ترم.به نظرم مشکل از جای دیگری آب می خورد. در واقع در حال حاضر شبکه پخش خوبی برای توزیع برنامک های تلفن های همراه هوشمند در ایران داریم، اما مشکل مان تعداد کم طرفداران و افراد خواهان برنامک و بازی است. افراد بسیاری وجود دارند که گوشی هوشمند دارند ولی هیچ استفاده ای از قابلیت های بی شمار آن نمی کنند.

برنامه ات برای آینده چیست؟

فعلا برنامه ای برای ساخت یک برنامک ندارم، در حقیقت به بازی بیشتر علاقه دارم. دوست دارم بازی های بیشتری بسازم، منتها این بار بازی ای که از صفر تا صد آن را خودم بسازم و از یک نمونه خارجی تقلید نکنم.

اگر شما هم دوست دارید هلیکوپتر نجات را روی گوشی هوشمند اندرویدی خود بازی کنید می توانید به لینک goo.gl / D۴Mns۳ در کافه بازار مراجعه و آن را با حجم ۳ / ۸ مگابایت دریافت کنید.

نوشین ظهروند