غذا؛ عشق و اضافه وزن

غذا و عشق به طرز غیر قابل‌باوری با یکدیگر در ارتباط هستند چرا که هورمون‌ها همان‌گونه که احساس ما را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند میل و اشتهایمان را هم تغییر می‌دهند

بررسی‌ها نشان داده تاثیراتی که یک رابطه دوستانه در روزهای اول بر عادات غذایی ما می‌گذارد بسیار بیشتر از زمانی است که به میانه خود می‌رسد. مارینا فیشر، پروفسور روان‌شناسی از دانشگاه مری‌هالیفکس که مدت زیادی تمرکزش را روی پایه‌های تکاملی رفتار رمانتیک گذاشته در این باره می‌گوید: «غذا راهی برای نشان دادن مهارت‌های زن و مرد به همدیگراست.

پختن غذای خوب، تهیه یک غذای خوش‌آب و رنگ و خرید و رفتن به رستوران راهی برای جلب توجه طرف مقابل است.» کسانی که در اول راه عشق هستند اکثرا میل کمتری به خوردن غذا دارند چرا که در این زمان هورمون‌های پاداش مثل هورمون نوراپی‌نفرین در بدن ترشح می‌شود که احساس رضایت، پر انرژی بودن و قدرتمندی را در فرد به وجود می‌آورد و میزان اشتهایش را کاهش می‌دهد. اما ترشح «هورمون عشق» هم مثل هر هورمون دیگری بعد از اینکه اوج گرفت پایین می‌آید تا جایی که در نمونه‌های عشاق بسیاری، پس از یک دوره کاهش وزن شاهد افزایش وزن هستیم.

در همین زمینه سال ۲۰۰۸ تحقیقی در دانشگاه کارولینای شمالی انجام گرفت که نشان داد زنانی که ازدواج می‌کنند ۲ برابر بیشتر از دختران مجرد در معرض چاقی و زنانی که نامزد دارند۶۳ درصد بیشتر از مجردها در معرض اضافه وزن هستند. درباره مردان هم اوضاع همین‌گونه بود و مردان متاهل ۲ برابر بیشتر از مردان مجرد در معرض اضافه وزن بودند.