ریزش مو

رشد مو دارای دوره ­هایی یا سیکل­ هایی است که شامل دوره رشد, دوره انتقالی و دوره استراحت می­باشد

در انسان پیاز یا فولیکول مو به دو دسته تقسیم می­شود:

موی کرکی: در سراسر پوست بدن بجز کف دست و پا این نوع مو دیده می­شود.

موی انتهایی یا ترمینال: در قسمت سر دیده می­شود (بعد از بلوغ جنسی این نوع مو در قسمت­های تناسلی و زیر بغل و همچنین صورت مردان دیده می­شود) این نوع مو زبر و خشن می­باشد.

رشد مو دارای دوره ­هایی یا سیکل­ هایی است که شامل: دوره رشد، دوره انتقالی و دوره استراحت می­باشد.

طول مدت دوره رشد مو در سر حدود سه سال، دوره انتقالی ۲ تا ۴ هفته و دوره استراحت حدود ۳ تا ۴ ماه می­باشد. در روی سر انسان حدود صد هزار پیاز مو وجود دارد و با احتساب اینکه هر مو حدود هزار روز رشد دارد؛ پس ریختن روزانه صد مو در سر طبیعی می­باشد و بیشتر از آن نیاز به پیگیری دارد.

● علل ریزش مو :

ریزش مو دارای علت­های فراوانی است که از آن جمله می­توان به موارد ارثی، هورمونی، تغذیه ای، اعصاب و روان، مصرف دارو، بیماری­های داخلی و پوستی، اعمال جراحی و حاملگی اشاره کرد.

طاسی سر نوعی ریزش مو در قسمت جلو و پیشانی سر می­باشد که ادامه یافته و تا وسط سر پیش می­رود. البته گاهی در مواردی این ریزش از وسط سر شروع می­گردد. طاسی در بیشتر موارد در مردان دیده می­شود و علت ارثی - هورمونی دارد، این نوع ریزش مو قابل پیشگیری و درمان است و افراد درگیر بایستی با حوصله طول مدت طولانی درمان را تحمل کنند. داروها و توصیه­ های درمانی گوناگونی وجود دارد که بسته به افراد مختلف این درمان متفاوت می­باشد.

سوء تغذیه چه بصورت عدم دسترسی به مواد غذائی و چه بصورت رژیم غذائی جهت کاهش وزن و غیره یکی از علت­های ریزش مو می­باشد؛ کمبود تغذیه­ ای پروتئین، اسیدهای چرب ضروری (بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد) و کمبود ویتامین­ها و املاح از علل مهم ریزش مو که قابل پیشگیری و درمان می­باشند.

شایع­ترین علت ریزش مو در خانم­ها از سنین نوجوانی تا سنین میانسالی کمبود آهن بدن می­باشد، که با مصرف غذاهای حاوی آهن و یا قرص آهن این مشکل بر طرف می­گردد.

وجود استرس (فشار روحی)، ناراحتی و افسردگی می­توانند از علل ریزش مو در افراد باشند. مثلا" استرس از امتحان و یا افسردگی در جوانان که امروزه بطور فراوان دیده می­شود.

با کنترل این هیجانات (که البته اگر بوسیله خود شخص صورت گیرد نتیجه مطلوبتری دارد؛ چون مصرف داروهای اعصاب نیز باعث ریزش مو در بعضی افراد می­گردد) در مدت زمان کوتاهی این ریزش مو برطرف می­گردد.

از علل دیگر ریزش مو می­توان مصرف داروها را نام برد، همه داروها باعث ریزش مو نمی­شوند و یک داروی خاص نیز در تمام افراد باعث ریزش مو نمی­شود. بعضی افراد به داروهای خاصی حساسیت بیشتری نشان می­دهند که مربوط به سیستم داخلی بدن در غیر فعال کردن و هضم دارو دارد. البته داروهایی هستند که در بیشتر افراد باعث ریزش مو می­شوند (از این گروه داروها می­توان داروهایی که بعنوان شیمی­ درمانی استفاده می­شوند را نام برد). مصرف داروهای اعصاب و قرص­های پیشگیری از حاملگی و داروهای قلبی در افراد زیادی باعث این عارضه می­شوند.

بعضی از بیماری­های داخلی و پوست می­توانند ریزش مو ایجاد کنند؛ مثلا" وجود تب بالا باعث ریزش مو در افراد در آینده (حدودا" بعد از ۳ ماه) می­شود. افرادی که بیماری موضعی پوستی در قسمت سر دارند و یا درگیری پوستی وسیع دارند می­توانند ریزش مو داشته باشند از جمله این بیماری­ها می­توان درگیری گسترده داءصدف، لوپوس، بیماری­های تاولی و غیره را نام برد.

اعمال جراحی و حاملگی نیز می­توانند باعث ریزش مو شوند. فاصله مدت این بیماری­ها و شروع ریزش مو معمولا" ۳ ماه می­باشد؛ مثلا" در خانم­ها حدود ۳ ماه بعد از زایمان ریزش مو شروع می­شود که علت­های زیادی برای آن وجود دارد از جمله: کم­ خونی، وجود استرس زایمان، بالابودن هورمون­های جنسی در طول حاملگی و غیره.

در این افراد با بیماری خاص و ریزش مو با برطرف شدن و درمان بیماری زمینه­ا ی ریزش مو نیز برطرف می­گردد.

علت­های دیگری نیز وجود دارد که در افراد محدودی ریزش مو ایجاد می­کنند و ذکر آنها در حوصله این مبحث نمی­باشد.