داستان آبی و مشكی

این باشگاه در ۳ فصل گذشته با صرف هزینه های زیاد, نتوانست انتظارات را برآورده كند و از این رو ماسیمو موراتی صاحب ثروتمند باشگاه از مدیریت این تیم استعفا داد و جای خود را به فاكتی بازیكن اسبق تیم داد اما رییس جدید چندی پیش درگذشت

میلان یكی از شهرهای زیبا و در عین حال پرجمعیت كشور ایتالیا، خانه تیم بزرگی به نام اینتر است. با این باشگاه بیشتر آشنا شوید.

▪ رییس باشگاه: ماسیمو موراتی

▪ استادیوم: جوزپه مه آتزا

▪ سال تأسیس: ۱۹۰۸ میلادی

▪ سایت رسمی باشگاه www.inter.it

▪ پیراهن: آبی و مشكی

▪ سرمربی: روبرتو مانچینی

تقریباً حدود ۱۰۰ سال پیش در این شهر چیزی به نام فوتبال حرفه ای وجود نداشت ، تا آنكه در سال های ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۰ باشگاه «میلان» تأسیس شد. در سال ۱۹۰۸ گروهی از بازیكنان حاضر در این تیم تصمیم گرفتند باشگاه جدیدی تأسیس كنند و با همبازیان سابق خود بجنگند.میلان پس از مدتی به «آث میلان» تبدیل شد و در سوی دیگر «اینترناسیونال» تولد خود را در دنیای فوتبال جشن گرفت.

انتخاب این نام بر اساس تصمیم اعضای باشگاه صورت گرفته بود. در حقیقت از همان ابتدا قرار شد اینتر برای همه بازیكنان ایتالیایی و غیرایتالیایی خانه تازه ای باشد و در جذب بازیكنان خارجی هیچ محدودیتی در نظر گرفته نشد. در ادامه همین روند، «هرنست ماكنت» سوئیسی به عنوان اولین كاپیتان انتخاب شد.

آبی و مشكی های میلان بسیار زودتر از حد تصور به جاده افتخار گام نهادند. این تیم تنها ۲ سال پس از تأسیس و در سال ۱۹۱۰ میلادی به اولین عنوان قهرمانی خود در لیگ ایتالیا دست یافت.این تیم با ۷ قهرمانی دیگر موفق شد یك ستاره طلایی را بر روی پیراهن خود ثبت كند و در سال های ۱۹۷۱ ،۱۹۸۰، ۱۹۸۹ نیز به مقام قهرمانی رسید.

از لیگ ایتالیا كه بگذریم، ۳ قهرمانی جام حذفی نیز از افتخارات آبی های میلان در سطح مسابقات داخلی به شمار می رود اما كارنامه درخشان اینتر در جام های اروپایی نیز جالب به نظر می رسد، اینتر در تاریخ ۹۶ ساله خود ۳۶ حضور را در رقابت های اروپایی تجربه كرده است.اینتری ها در سال های ۱۹۶۴و ۱۹۶۵ با غلبه بر رئال مادرید و بنفیكا به عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان باشگاه های اروپا دست یافتند و درسال های ۱۹۶۷ و ۱۹۷۲ به عنوان نایب قهرمانی این مسابقات رضایت دادند.

اینتر در دهه ۹۰ میلادی ۳ بارجام یوفا را تصاحب كرده است . این تیم با شكست رم در فینال جام ۱۹۹۱ برای اولین بار جام را به خانه برد. «سالزبورگ» اتریش در سال ۱۹۹۴ دومین قربانی قهرمانی اینتر در جام یوفا بود و آبی پوشان با شكست «لاتزیو» در فصل ۱۹۹۸ این افتخار را برای بار سوم به دست آوردند. قهرمانی در ۲ جام باشگاه های جهان در سال های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵ نیز از افتخارات این باشگاه محسوب می شود.اینتر هم اكنون امید اول قهرمانی كالچو به حساب می آید.

این باشگاه در ۳ فصل گذشته با صرف هزینه های زیاد، نتوانست انتظارات را برآورده كند و از این رو ماسیمو موراتی صاحب ثروتمند باشگاه از مدیریت این تیم استعفا داد و جای خود را به فاكتی بازیكن اسبق تیم داد اما رییس جدید چندی پیش درگذشت.

دوران اوج و شكوفایی اینتردر اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ میلادی بود. در آن دوران تراپاتونی هدایت تیم را برعهده داشت و بازیكنانی چون لوتار ماتئوس، آندریاس بره مه، یورگن كلینزمن و جوزپه برگومی لباس آبی و مشكی را به تن داشتند.اینتر در هر یك از فصول، حداقل ۳ بازیكن بزرگ فوتبال را به جمع تیم خود اضافه می كرد. یوری ژوركائف، رونالدو، ایوان زامورانو، كلارنس سیدورف، پالیوكا، والترزنگا، گابریل باتیستوتا ، روبرتو باجو از جمله ستارگان تیم اینتر بوده اند.همواره مربیان بزرگی روی نیمكت مربیگری اینتر نشسته اند. در این میان می توان به مارچلو لیپی، آلبرتو زاكه رونی ،هكتور كوپر و جی جی سیمونی اشاره كرد.

اینك هدایت تیم آبی و مشكی پوشان را روبرتو مانچینی بازیكن اسبق تیم ملی ایتالیا و تیم فوتبال لاتزیوبرعهده دارد.ماتئوس و رونالدو در زمان حضور در اینتر، به عنوان بهترین بازیكنان اروپا شناخته شدند. مردان مانچو دراین فصل با تكیه برحضورستارگانی چون كرسپو و ابراهیموویچ شتابان به سمت اسكودتو حركت می كنند.

كسب مقام قهرمانی می تواند مرهمی برناكامی های اینتر و موراتی باشد و همچنین مانچینی جوان را به عنوان یك مربی بزرگ و خوشفكر به جهان فوتبال معرفی كند.