سید فیلد

سید فیلد «Syd Field» که از او به عنوان مرشد همه فیلمنامه‌نویسان جهان یاد می‌کردند، به دلیل بیماری همولیتیک (نوعی کم‌خونی) در هفتاد و هفت سالگی درگذشت. آخرین سکانس زندگی استاد برجسته فیلمنامه‌نویسی جهان در حالی در خانه‌اش رقم خورد که خانواده و دوستانش هم کنارش بودند.

سید فیلد «Syd Field» که از او به عنوان مرشد همه فیلمنامه‌نویسان جهان یاد می‌کردند، به دلیل بیماری همولیتیک (نوعی کم‌خونی) در هفتاد و هفت سالگی درگذشت. آخرین سکانس زندگی استاد برجسته فیلمنامه‌نویسی جهان در حالی در خانه‌اش رقم خورد که خانواده و دوستانش هم کنارش بودند.

فیلد یکی از بزرگ ترین نظریه پردازان سینما در زمینه فیلمنامه نویسی بود و کتاب های مهم و ارزشمندی را درباره نگارش فیلمنامه نوشت که چند تا از آنها همچون «چگونه فیلمنامه بنویسیم»، «راهنمای فیلمنامه نویس» و «راهگشای فیلمنامه نویسی» به فارسی برگردانده و بارها تجدیدچاپ شده است.

او الگویی را برای فیلمنامه نویسی طراحی کرد که هنوز هم طرفداران زیادی دارد و بسیاری از فیلمنامه نویسان در سراسر جهان از آن تبعیت می کنند.

سید فیلد یک ساختار سه پرده ای برای فیلمنامه ها در نظر گرفت و یک فیلم ۱۲۰ دقیقه ای را به سه بخش ۳۰، ۶۰ و ۳۰ دقیقه ای تقسیم کرد و فیلمنامه نویسان را برای پیشبرد قصه و درام ملزم به رعایت نکاتی کرد.

در سرمشق فیلمنامه نویسی فیلد و بخصوص در ده دقیقه ابتدایی، فیلم ضمن معرفی شخصیت هایش باید بتواند تماشاگر را جذب و به تماشای ادامه اثر ترغیب کند.

سید فیلد که خودش در کنار تدریس و برپایی کارگاه های آموزشی فیلمنامه نویسی در سراسر دنیا، سال ها مشاور فیلمنامه نویسی و فیلمنامه خوانی شرکت های بزرگ فیلمسازی همچون «فاکس قرن بیستم»، «استودیو دیزنی» و «یونیورسال» بود با تکیه بر همین قاعده و قانون خودساخته، هزاران هزار فیلمنامه را روانه سطل آشغال کرد و فیلمنامه نویسان جوان و تازه کار بینوا تنها ۱۰ دقیقه وقت داشتند بخت خود را برای ورود به دنیای سینما امتحان کنند! در بخش های دوم و سوم فیلمنامه های سیدفیلدی نیز باید به ترتیب مواردی چون نقاط عطف، بحران ها، موانع، گره افکنی، نقطه اوج و گره گشایی و به سرانجام رسیدن قصه و شخصیت ها موردتوجه قرار می گرفت و لحاظ می شد.

دکتر مایکل بتی دانشمند آلمانی علوم رسانه ای، فیلمساز و متخصص بازی های رایانه ای، روش سید فیلد را وارد علوم رسانه ای کرد و به صورت یک تز برای دانش رسانه های دیداری درآورد.

بجز این چه بسیار فیلمنامه نویسان و کارگردانان در سراسر دنیا از جمله ایران خودمان که برای همیشه مدیون و مرهون روش فیلمنامه نویسی این استاد فیلمنامه نویسی خواهند بود.

مرگ سید فیلد گرچه به معنای پایان سبک فیلمنامه نویسی او نیست و تا دنیا دنیاست از روش تماشاگرپسندش بهره ها خواهند برد، اما از سوی دیگر نویسندگانی را به آزمودن شیوه های فیلمنامه نویسی دیگری ارجاع می دهد که متناسب با زمانه باشد.

آنهایی که با تکیه بر فضاهای نوشتاری پست مدرن و اوضاع و احوال هزاره جدید، دیگر قواعد کلاسیک و روش سیدفیلدی را برنمی تابند.

علی رستگار