۲۴ ژانویه ۲۰۰۵ ـ بی سابقه ترین انتخابات در تاریخ دمکراسی: انتخاباتی که رای دهندگان نمی دانند برای چیست؟!

شبکه تلویزیونی سی بی اس آمریکا یک هفته مانده به انتخابات ۳۰ ژانویه ۲۰۰۵ گفت که بسیاری از رای دهندگان عراقی هنوز نمی دانند که این انتخابات برای تعیین کدام مقام و چه دستگاهی …

شبکه تلویزیونی سی بی اس آمریکا یک هفته مانده به انتخابات ۳۰ ژانویه ۲۰۰۵ گفت که بسیاری از رای دهندگان عراقی هنوز نمی دانند که این انتخابات برای تعیین کدام مقام و چه دستگاهی است: برای گزینش رئیس جمهور است، اعضای پارلمان است و یا مجلس موسسان، که مجلس موسسان پاسخ درست تری است.

این شبکه افزود: این رای دهندگان هنوز نشانی حوزه های رای گیری را نمی دانند که قرار است یک روز پیش و یا این که شب انتخابات اعلام شوند. وجود محیط تهدید و ارعاب سبب شده است که همه جا ترس از رفتن به حوزه ها به چشم بخورد. به علاوه، بیشتر سنی ها گفته اند که رای نمی دهند.

همزمان با پخش این مطلب، کریم کوارKawar سفیر اردن در آمریکا گفته بود که نزدیک به چهل در صد عراقی ها ساکن آن کشور (اردن) نخواهند توانست رای بدهند. وی نسبت به اعتبار این انتخابات تردید کرده بود.

در همین روز یک عراقی که فارغ التحصیل رشته کامپیوتر است به جفری گتلمنGettlman خبر نگار نیویورک تایمز گفته بود در شهری که آب سالم برای نوشیدن نیست؛ انتخابات برای چیست؟!. این انتخابات ساختگی و بی معناست. طرح آن قبلا در واشنگتن تهیه شده است و این را عراقی ها می دانند. ما که بچه و یا کند ذهن نیستیم.

۲۴ ژانویه ۲۰۰۵ بسیاری از اصحاب نظر در گوشه و کنار جهان گفته بودند که در طول تاریخ دمکراسی، چنین انتخاباتی سابقه نداشته، زیرا کشور تحت اشغال نظامی بیگانه است، و عملیات خرابکاری، تهدید و ترس و نیز نفاق میان گروههای مذهبی و نژادی وضوحا مشاهده می شود و نامزد ها برای رای دهندگان شناخته شده نیستند و زمان و شرایط برای یک انتخابات دمکراتیک به مفهوم واقعی کلمه وجود ندارد و معلوم نیست انتخاباتی که بعدا مورد اعتراض دائمی خواهد بود و "تاریخ" درباره اش قضاوت خوب نخواهد کرد چرا باید برگزار شود. برگزاری انتخابات در دوران اعلام حالت فوق العاده و مقررات منع رفت و آمد در شب که قرار است در جریان انتخابات برقرار شود تاکنون در جهان سابقه نداشته و .... از خصوصیات انتخابات دمکراتیک وجود حالت عادی در کشور و آرامش کامل است. تنها عراقی های برون مرز که سالهاست خارج از وطن هستند و از جنگ و خونریزی جاری به دور، و قصد بازگشت در آینده ای نزدیک را هم ندارند می توانند در محیطهای آرام رای دهند که درباره آراء آنان هم به دلیل وجود جو سیاسی خاص در کشورهای محل سکونت از لحاظ مفاهیم و تعاریف دمکراسی جای حرف و تردید وجود دارد.

عکس زیر که در روزنامه آمریکایی «بوستون گلوب» چاپ شده چند زن عراقی را که در جریان یک انفجار در ۲۱ ژانویه ۲۰۰۵ عزیز خود را از دست داده اند و شیون و بی تابی می کنند نشان می دهد. برگزاری انتخابات در چنین شرایطی بی معنی است.