شاگردان ابالحسن (ع)

امام هادی(ع) طی عمر پربرکت خویش، شاگردانی چند پرورش دادند که برخی از آنان خود در تاریخ اسلام و تشیع نامور گشتند.
فضل‌بن شاذان، علی‌بن مهزیار و حسین‌بن سعید اهوازی از جمله پرورش …

امام هادی(ع) طی عمر پربرکت خویش، شاگردانی چند پرورش دادند که برخی از آنان خود در تاریخ اسلام و تشیع نامور گشتند.

فضل‌بن شاذان، علی‌بن مهزیار و حسین‌بن سعید اهوازی از جمله پرورش یافتگان محضر امام دهم به شمار می‌آیند.

با وجود این، بلاشک مشهورترین شاگرد ایشان حضرت عبدالعظیم حسنی است. ابن سکیت بغدادی که خود استاد بسیاری از عالمان برجسته، چون مورخ مشهور، ابوحنیفه دینوری بود نیز در مکتب امام علی النقی(ع) درس آموخته بود. نیاز به یادآوری است، روایت تاریخی چگونگی کشته‌شدن ابن‌سکیت به روشنی شیفتگی و علاقه وی به اهل‌بیت پیامبر(ص) را هویدا و آشکار می‌سازد.

برابر با تاریخ، ۲فرزند متوکل، خلیفه عباسی، نزد ابن‌‌سکیت درس فرا می‌گرفتند.

پس از چندگاهی متوکل دریافت که ابن‌سکیت دلبسته علی(ع) و هواخواه آل او است. از این روی، وی را احضار کرد و از او پرسید شرف و فضیلت فرزندان من بیشتر است یا حسنین (ع)؟

ابن‌سکیت با شهامتی وصف‌ناشدنی و بی‌پروا از آنچه ممکن است بر سرش آید، فی‌‌الفور پاسخ گفت: فرزندان تو با حسن و حسین که سید و سرور بهشت هستند، به هیچ‌وجه قابل قیاس نیستند. نه‌تنها از حیث شرف و فضیلت به پای حسن(ع) و حسین(ع) نمی‌رسند، بلکه از قنبر ـ غلام علی(ع) ـ نیز از این جهت فروترند.

متوکل از پاسخ جسورانه ابن سکیت برآشفت و فرمان داد تا زبان او را از قفا به درآورند.