کمی هم سکوت کنیم

به راستی آیا تمام زندگی در دویدن، کار و تلاش خلاصه می شود؟ چرا بیشتر افراد به فکر درآمد و بالا بردن سطح زندگی خود هستند و فقط به خود می اندیشند و آن قدر غرق کار می شوند که از دنیای …

به راستی آیا تمام زندگی در دویدن، کار و تلاش خلاصه می شود؟ چرا بیشتر افراد به فکر درآمد و بالا بردن سطح زندگی خود هستند و فقط به خود می اندیشند و آن قدر غرق کار می شوند که از دنیای حقیقی فاصله می گیرند همان دنیایی که ۲ روز است و در یک چشم بر هم زدن باید آن را ترک گفت.

اولین ماه از فصل بهار رو به اتمام است، کدام یک از ما توانسته ایم در این روزهای بارانی که هوا از عطر بهار سرشار است در باغی پر از شکوفه گام برداریم، به تماشای بیل زدن کشاورزی بنشینیم، به دنبال پروانه ای بدویم؟ این روزها اگر سکوت کنیم صدای باز شدن گل ها و قد کشیدن سبزه ها را خواهیم شنید. حتی می شود صدای ابرها را که از دور دست ها به سوی شهرمان حرکت می کنند، بشنویم.

بیایید در این روزهای بهاری دلمان را نیز بهاری کنیم. لحظه ای سکوت کنیم، کارها را کنار بگذاریم. چترها را ببندیم، کودکی شویم و زیر باران پر طراوت شادی کنیم، خیس شویم.

چه مدتی است که هوا را از اعماق وجودمان استنشاق نکرده ایم؟ وقت آن است که در هوای باران زده نفسی تازه کنیم و خستگی را از تن بزداییم.

دنیای کنونی مصنوعی شده است اما هر سال بهار با تمام زیبایی هایش می آید تا دنیای طبیعی را ترسیم کند و افراد را به سوی طبیعت تازه بکشاند، تا همه ما نفسی تازه کنیم و با گوش کردن به صدای پای باران در ناودان ها و جوی ها اندکی از هیاهوی زندگی ماشینی فاصله بگیریم، چشمانمان را روی هم بگذاریم و کمی کوچک شویم، فقط شنونده شویم و به تمام حرف های طبیعت با دقت گوش کنیم و تازگی را بیاموزیم.

حیدرزاده