طرح کنگره آمریکا برای تقسیم عراق تهدیدی برای منطقه

کنگره آمریکا طرح تقسیم عراق به سه منطقه ی کرد, شیعه و سنی نشین را در حالی مطرح می سازد که نظام فدرالی یک نظام به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی این کشور است اما سخن گفتن از تقسیم و تجزبه ی طایفه یی, مذهبی و نژادی ملتی که تاریخچه ی سالها همزیستی مسالمت آمیز با بافت متنوع را دارد, نه تنها بر خلاف ادعاهای نمایندگان آمریکایی به حل بحران این کشور کمک نمی کند بلکه آتش بحران و تنش را در این کشور دامن زده و چه بسا عراق را به جنگ طایفه یی بکشاند

"کنگره آمریکا طرح تقسیم عراق به سه منطقه‌ی کرد، شیعه و سنی‌نشین را در حالی مطرح می‌سازد که نظام فدرالی یک نظام به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی این کشور است اما سخن گفتن از تقسیم و تجزبه‌ی طایفه‌یی، مذهبی و نژادی ملتی که تاریخچه‌ی سالها همزیستی مسالمت آمیز با بافت متنوع را دارد، نه تنها بر خلاف ادعاهای نمایندگان آمریکایی به حل بحران این کشور کمک نمی‌کند بلکه آتش بحران و تنش را در این کشور دامن زده و چه بسا عراق را به جنگ طایفه‌یی بکشاند."

روزنامه‌ی الرای -چاپ قطر- در تحلیلی به ارزیابی این طرح و پیامدهای منفی آن بر عراق و کل منطقه پرداخته است.

در این تحلیل آمده است: «طرحی را که کنگره آمریکا تحت عنوان تقسیم عراق به سه منطقه‌ی طایفه‌یی تصویب کرد طرحی بسیار خطرناک است که پیامدهای زیان باری را برای عراق در پی دارد و چه بسا به تجزیه و تقسیم این کشور منجر شود. لذا نه تنها نباید در برابر این طرح سکوت کرد بلکه باید با تمامی ابزارها جلوی آن را گرفت تا این تصمیم، تصمیم‌های زیان بار دیگری برای عراق به دنبال نداشته باشد.»

در این تحلیل آمده است: «طرح تقسیم عراق در چارچوب بحث و جدل دموکرات‌ها و جمهوری خوا‌هان و در حالی مطرح شده که دولت آمریکا به دلیل اوضاع نابسامان عراق خود را شکست خورده یافته است و شکی نیست که پیامدهای این طرح نه تنها برای عراق بلکه برای تمامی کشورهای منطقه سخت و دشوار خواهد بود.

طرح کنگره آمریکا تاکیدی بر تلاش این کشور جهت بسط و گسترش دادن بحران و تنش در جهان و سوء استفاده از این بحران‌ها به سود منافع آمریکا است و نشان می‌دهد که عراق نه تنها محور توجهات و نگرانی‌های کنگره نیست بلکه هدف از این اقدام تنها حفظ منافع آمریکا در منطقه است حتی اگر این امر به حساب عراق نوشته شود.

لذا این تصمیم، تصمیمی مسموم و نامناسب و نشانه‌ی دورنمای نه چندان خوب آمریکا برای آینده‌ی منطقه است که با هدف ترسیم نقشه‌ی جدید جهان عرب در راستای منافع آمریکا صورت می‌گیرد و رویارویی با این طرح‌ها نه تنها توسط عراق بلکه از سوی تمامی کشورهای عربی ضروری است.»

این تحلیل می‌افزاید: «طرح نامناسب کنگره آمریکا اهداف حقیقی آمریکا در منطقه را آشکار می‌سازد و نشان می‌دهد که این کشور پس از شکست استراتژی امنیتی‌اش در عراق اقدام به اجرای طرح‌های جدید جهت تجزیه عراق نموده است و کنگره به رغم آن که یکی از ابزارهای دولت آمریکا محسوب می‌شود در اتخاذ هر گونه تصمیم مثبت در قبال عراق و وحدت آن و ملزم نمودن دولت جورج بوش، رییس جمهور آمریکا در خارج کردن نیروهای آمریکایی از عراق شکست خورده است و طبیعی است که چنین طرح‌هایی را برای عراق ارایه داده و تصویب کند.»

الرای ادامه می‌دهد: «هر چند اعراب نیازی به تاکید بر این موضوع ندارند که این توطئه جدید آمریکا با هدف چپاول ثروت‌های عراقی‌ها مطرح شده اما باید بدانند که محکوم کردن این طرح به تنهایی کافی نیست و رویارویی با آن مستلزم اتخاذ موضعی قدرتمند و فراتر از محکومیت است؛ پیش از آن که عراق به بهانه‌ی تقسیم که مسلما هیچ یک از احزاب عراقی پذیرای آن نخواهند بود به بحران و درگیری‌های جدید کشیده شود.

این طرح هم چنین وحدت و یکپارچگی بیشتر عراقی‌ها را طلب می‌کند و آنها باید ضمن کنار گذاشتن اختلافات این فرصت را از آمریکا بگیرند که بخواهد برای کشورشان تصمیم‌گیری کند و عراقی‌ها در رویارویی با این موضع‌گیری جدید آمریکا گزینه‌ای جز وحدت و یکپارچگی پیش رو ندارند که تحقق آن نیز مستلزم ایجاد مصالحه‌ی ملی حقیقی بین احزاب و گروه‌های عراقی است و تنها این امر می‌تواند فرصت اجرای طرح‌های جدید را از آمریکا بگیرد.»

در این تحلیل آمده است: «طراحان آمریکایی این طرح نیز باید بدانند این تصمیم اشتباه تنها آتش فتنه و آشوب را دامن می‌زند و شعله‌های آن به خارج عراق نیز کشیده خواهد شد و این دخالت یک جنگ داخلی و ویران‌گری را به دنبال خواهد داشت که تا دهها سال دیگر نیز پایان نخواهد یافت.»

در پایان این تحلیل آمده است: «تصویب چنین طرحی از سوی کنگره آمریکا تاسف بار است و تاسف بار تر از آن درگیر شدن عراقی در اختلافات مذهبی و طایفه‌یی است که این فرصت را برای آمریکایی‌ها به وجود آورده تا درخصوص آینده‌ی این کشور تصمیم‌گیری کنند و بدتر از آن وقتی است که عراقی‌ها متوجه‌ی این گمراهی نشوند و برای نجات کشورشان از دو تهدید مهم که یکی خطر شکاف و تجزیه و دیگری اشغالگری اشغالگران است، تلاش نکنند.»