اوباما بدون ایران نمی تواند

هرالد تریبیون اظهار عقیده می کند

روزنامه هرالد تریبیون بین المللی ، روز شنبه ، یادداشتی به چاپ رسانده و در آن اظهار عقیده کرده است که سه مسئله از فوری ترین مسائل امنیت ملی که دولت اوباما با آنها روبروست ، یعنی اشاعه هسته ای، جنگ در عراق و وضعیت رو به وخامت در افغانستان ، یک وجه مشترک دارند و آن ایران است.

یادداشت هرالد را در زیر بخوانید:

سه مسئله از فوری ترین مسائل امنیت ملی که دولت اوباما با آنها روبروست ، یعنی اشاعه هسته ای، جنگ در عراق و وضعیت رو به وخامت در افغانستان ، یک وجه مشترک دارند و آن ایران است.

هر سه چالش در اصل ، به صورت دیپلماتیک قابل حل هستند ولی به شرط آن که چنین راه حلی را امتحان کنیم. موفقیت در هر یک از این سه چالش بدون تعامل جدی با ایران امکان پذیر نیست.

ما پیشنهاد می کنیم سیاست های هماهنگ کننده و منسجمی همراه با راهبردی دیپلماتیک و منطقه ای که ایران را در برگیرد، در مورد این سه چالش امنیتی به کار گیریم.

ایالات متحده باید در صدد باشد گفت و گوهای بدون پیش شرط با ایران را آغاز کند. در مورد مناقشه هسته ای ، پیشنهاد می کنیم که ایالات متحده و متحدان اروپایی آن طرحی را برای برنامه غنی سازی اورانیوم کنونی ایران ارائه دهند که این برنامه به عنوان برنامه ای که مالکیت، عملکرد و مدیریت آن چند ملیتی باشد و مورد بازرسی و نظارت بین المللی فزاینده ای قرار گیرد، مورد قبول و شناسایی واقع گردد.

تحریم ها و تهدیدها نتوانسته اند ایران را به ترک برنامه غنی سازی خود وادار کنند و حتی با مشکلات اخیر اقتصادی ایران نیز بعید به نظر می رسد که این تحریم ها و تهدیدها بتوانند به تنهایی کاری صورت دهند.

ایران طی سه سال تحریم های شورای امنیت سازمان ملل، سانتریفیوژهای خود را از صفر به حدود ۵۰۰۰ دستگاه رسانده است. این که باور داشته باشیم کشور سربلندی مانند ایران به سادگی همه سانتریفیوژهای خود را از کار بیاندازد یک خیال خام و در نهایت خطرناک خواهد بود.

موافقت در مورد گزینه غنی سازی چند ملیتی به ضمانت های بیشتر در مورد فعالیت های هسته ای ایران منجر خواهد شد و درها را برای ایالات متحده به روی مباحثات جدی با ایران در باره سایر مسائل بسیار مهم خواهد گشود.

در مورد عراق و افغانستان، اگر ایالات متحده امیدوار است که تعداد نیروهای خود را کاهش دهد و در این کشورهای جنگ زده ثبات ایجاد کند، تعامل مستقیم ایالات متحده با ایران و دیگر بازیگران کلیدی در منطقه و در سطح بین المللی از جمله با سازمان ملل ضروری خواهد بود.

این فرایند باید حقیقتا چند ملیتی باشد و نمی تواند به صورت یک ابتکار دیگر صرفا آمریکایی در نظر گرفته شود.

مباحثات دیپلماتیک باید بر موارد زیر تمرکز کند : حمایت از تمامیت ارضی عراق، آشتی ملی، پایان دادن به حمایت نظامی از گروه های غیر دولتی در عراق و افغانستان، بازگشت میلیون ها پناهنده به کشورشان و ایجاد اقدامات اعتماد سازی که همسایگان ایران را در بر گیرد.

به دست آوردن تعهدات جدی از سوی دولت های ذیربط آسان نخواهد بود و به زمان نیاز دارد ولی چنین رویکردی برای تأمین ثبات در زمانی که نیروهای آمریکایی از این کشورها بیرون برده خواهند شد، ضروری خواهد بود. ولی بدون ایران ، چنین ترتیبات منطقه ای امکان پذیر نمی باشد.

آماده کردن زمینه برای مذاکرات با ایران در باره این مسائل حیاتی به زمان و صبر نیاز خواهد داشت. این فرایند می تواند در برگیرنده یک رشته اقداماتی باشد مانند تغییر دادن لحن گفت و گوهای علنی، کار کردن برای اعتماد سازی نسبت به این که یک رویکرد جدید و مثبت اتخاذ شده است، و ایجاد تماس های مستقیم و رسمی با تهران برای بررسی اقدامات و واکنش های دوجانبه در حالی که از سوءتفاهمات اجتناب شود.

پس از آن و در اواخر تابستان آینده بعد از انتخابات ایران باید مذاکرات مستقیم و رسمی تر با ایران و با هر کس که به عنوان رییس جمهور ایران انتخاب می شود ، آغاز گردد.

همان گونه که سرلشکر دیوید پتراوس ، فرمانده نیروهای آمریکایی در منطقه اخیرا اظهار داشت، ایران دارای منافع مشترک بسیار با ایالات متحده در عراق و افغانستان است. ایالات متحده و ایران هر دو از حکومت های مرکزی عراق و افغانستان حمایت می کنند، در صدد هستند ثبات در این کشورها برقرار کنند، با تروریست های سنی مانند القاعده و طالبان مخالف هستند، خواهان کاهش قاچاق مواد مخدر می باشند، و شاید مهمتر از همه آن که نیاز دارند که این کشورها را از سقوط به هرج و مرج و جنگ داخلی باز دارند.

البته مسائلی وجود دارند که واشنگتن و تهران در مورد آنها با هم توافق ندارند که از آن جمله در مورد حماس ، حزب اله و حقوق بشر می باشد. ولی برخورد کردن با ایران به عنوان الاغی که باید به آن هویج داد و شلاق زد، بعید است که عملی باشد.

اکنون زمان آن است که با ایران به عنوان ملتی جدی، سربلند و متنفذ و دارای فرهنگ و تاریخی عمیق رفتار کرد، کشوری که منافع مشترک آن با ایالات متحده و کشورهای دیگر در منطقه باید مورد شناسایی قرار گیرد و قبل از آن که رویدادها ، موفقیت را غیر ممکن سازند، در مورد آنها اقدام کرد.