چرا تیراندازان به هدف نزدند

تیراندازی در کوه و سبزه, تیراندازی در باد و غبار

هوای تیراندازی ایران چندان آفتابی نیست. ناکامی در رقابت های قهرمانی آسیا و عدم کسب حتی یک سهمیه ورودی المپیک پکن چیزی نبود که مسئولان این فدراسیون پیش بینی می کردند. دریافت دست کم یک مجوز حضور در المپیک در برنامه های این فدراسیون قرار داشت. در وضعیتی خوش بینانه تر کسب سهمیه دوم نیز مد نظر بود اما ظاهراً همه این پیش بینی ها سرابی بیش نبود. تیراندازان کشورمان بدترین روزهای خود را پشت سر گذاشتند و در میدان های جدیدالتأسیس کویتی ها مغموم تر از همیشه نظاره گر دروکردن طلاها یکی پس از دیگری توسط چشم بادامی ها شدند. ورزشکاران ایرانی نه تنها به هدف نزدند حتی در بسیاری از موارد نتوانستند به رکوردهای معمول خود نزدیک شوند. باورکردنی نبود اما واقعیت داشت.

همین چند ماه پیش بود که میانگین رکورد تیراندازان اهداف پروازی از مجموع ۱۲۵ به ۱۱۹ رسید آن هم در رقابت های جهانی قبرس. در شرایطی که بزرگان این رشته نیز حضور داشتند ولی به ناگاه در کویت همه چیز خراب شد. افت تیراندازان به قدری محسوس بود که میانگین رکورد آنها از مجموع ۱۲۵ به عدد ۹۷ رسید. هنوز هم کسی نمی داند چه بر سر تیراندازی ایران آمده است. منتقدان دلایل زیادی را مطرح می کنند و در عین حال سطح واقعی تیراندازی کشورمان را همین می دانند که در رقابت های آسیایی کویت به چشم آمد. گروهی دیگر معتقدند افت روحی و نداشتن اعتماد به نفس لازم این بلا را بر سر تیراندازان آورده است. ملی پوشان و مربیان نیز هر یک چیزی می گویند. با این همه هنوز علت نتیجه نگرفتن تیم ایران مشخص نیست و حتی اگر در هفته آینده کمیته فنی فدراسیون نیز دلایل ناکامی این تیم را اعلام کند هیچ بعید نیست ابهامات همچنان پابرجا بمانند. این ادعای بسیاری از کارشناسان و ملی پوشان است. به نظر می رسد حیدری در اواخر دوره چهارساله مدیریت اش بر فدراسیون تیراندازی با چالش های تازه ای مواجه شده باشد که برطرف کردن آن کار آسانی نیست. انتقادهایی که نسبت به عملکرد تیم ایران وارد می شود احتمال دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده برای باز ی های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگ ژو را زیر سؤال می برد و نگرانی هایی را در این باره به وجود آورده است.

در چنین احوالاتی شاید بررسی مشکل اصلی تیم ملی و تلاش برای رفع آن بهترین کار ممکن است. اما مسأله اینجاست که آیا حقایق بازگو خواهند شد آیا پشت پرده ماجراهای حاشیه ای که گریبان این تیم و بسیاری از تیم های دیگر را می گیرند، بیان می شوند تا مسئولان و مردم از آنها باخبر شوند

● امکانات

از جمع تیراندازان و مسئولان فدراسیون کمتر فردی پیدا می شود که بخش مهمی از عملکرد ضعیف تیم ملی را به مشکلات سخت افزاری نسبت ندهد. این درحالی است که در یکی دو سال گذشته از نظر اسلحه و مهمات تیراندازی ایران وضعیت متفاوتی با قبل پیدا کرده بود. تلاش هایی که تیمسار حیدری در این بخش انجام داده حتی از دید منتقدان نیز پنهان نمانده است. طوری که جواد کوهپایه زاده سرمربی سابق تیم ملی نیز به این مهم اعتراف می کند و می گوید: «فدراسیون در سال های اخیر امکانات خوبی از جمله سلاح، ساچمه و لباس تیراندازی فراهم کرده است. اما آیا این امکانات برای تحقق اهداف عالیه کافی است

زینالی سرپرست تیم اهداف ثابت تیراندازی ایران نداشتن یک سالن استاندارد را مشکل بزرگ تیراندازان کشورمان عنوان می کند. در پاسخ به این پرسش ملکی مدیر فنی تیم ملی در اهداف پروازی نیز سرمایه گذاری کم و نداشتن امکانات لازم را جزو مشکلات موجود تیراندازان می داند. سایر ورزشکاران و مربیان هم وقتی با این سؤال عمومی مواجه شدند برنداشتن امکانات لازم تأکید کردند. حتی دبیر فدراسیون پا را فراتر می گذارد و آماده نشدن سالن را جزو مهمترین عوامل بازدارنده در رسیدن به هدف های قبلی این فدراسیون بیان می کند. حسن براتی می گوید: اگر بخواهیم عوامل نتیجه نگرفتن تیم ملی را بررسی کنیم یک بخش آن از دست ما خارج است چون که تلاش ها برای ساختن سالن اختصاصی نتیجه نداده است. ما فکر می کردیم بازسازی سالن دو ماه قبل از مسابقه های قهرمانی آسیا به اتمام می رسد که این گونه نشد. اگر دو ماه هم در سالن استاندارد تمرین می کردیم شرایط بهتری داشتیم.

در کنار این کمبود سخت افزاری، مسائل زیادی وجود دارند که از زبان بازیکنان، مربیان و حتی کارشناسان عنوان می شوند. این طور استنباط می شود درون گود تیراندازی مشکلات حاشیه ای پیچیده ای نهفته است که هیچ کس به وضوح حاضر به گفتن آن نیست. مربی سابق تیم ملی اصلی ترین مشکل تیم را در ضعف های کادر فنی برمی شمرد و می گوید بسیاری از ملی پوشان نیز به این نکته اعتراض داشتند ولی فدراسیون به عقاید آنها توجهی نکرد.

فریدونی در این باره توضیح می دهد: «نمی دانم باوجود هزینه هایی که سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک و فدراسیون متحمل می شوند چرا از یک مربی بزرگ دنیا استفاده نمی کنیم ما می توانیم سفرهای برون مرزی را کم یا قطع کنیم و از مربیان بزرگ بهره مند شویم. با این کار مربیان داخلی نیز آموزش می بینند. مربیان داخلی به لحاظ علمی در سطح پائینی قرار دارند و حتی از مربیان بین المللی انگشت شماری که داریم هم استفاده نمی کنیم. به عقیده من با آوردن مربیان خوب خارجی می توانیم گام مؤثری در جهت ارتقای تیراندازی برداریم.

این ادعاها در حالی مطرح می شود که جواد کوهپایه زاده سرمربی پیشین تیم ملی تیراندازی به اهداف ثابت عملکرد مربیان را چندان بد توصیف نمی کند. وی البته با فریدونی هم عقیده است که مربیان داخلی تجربی هستند و تیم کشورمان از مربیان علمی بهره نمی گیرد. کوهپایه زاده خاطرنشان می کند مربیان تیم ایران بازیکنانی هستند که با کسب تجربه در میادین ورزشی برای این کار انتخاب می شوند.

● مربی خارجی

بحث مربیان تیم ملی تنها از سوی کارشناسان مطرح نمی شود. وقتی اعضای تیم ملی و آنهایی که از نزدیک دستی بر آتش دارند بر این مهم تأکید می ورزند به نظر می رسد نکته مهمی است که فدراسیونی ها نباید آن را نادیده بگیرند. زینالی سرپرست تیم ملی در اهداف ثابت می گوید: «ما ۱۰۰ درصد به مربی مطرح خارجی احتیاج داریم چرا که مربیان داخلی فقط تجربی هستند. همین محمد بشاش که هدایت تیم ملی را بر عهده دارد سال ها نفر اول ایران بود و مسئولیت تیم کشورمان را بر عهده گرفت. ما قبلاً هم درخواست مربی کردیم ولی در آخرین لحظات گفتند مربی خوب گیر نیامد! به هر حال مشکلاتی وجود دارد که مربی نمی آید. مثلاً برای فوتبال چند ماه است که همه دارند تلاش می کنند آیا به نتیجه ای رسیدند »

بهزاد ملکی سرپرست تیم ملی در اهداف پروازی هم در این زمینه به اظهارنظر پرداخته است. وی توضیح می دهد: «برای مربیگری این کافی نیست که فقط دوره آموزشی ببینیم. مدرک شرط لازم است اما کافی نیست. مربیان خارجی تجربه بیشتری هم دارند. مربیگری مدیریت است و مدیریت هنر. اما نمی توان گفت مدیریت علم است. به نظر من هنر فراتر از علم و بسیار حساس است. در واقع مربیگری نحوه صحیح ارتباط و انتقال اطلاعات است.» اما جالب این که امیر امیری لواسانی به حمایت از عملکرد مربی خود می پردازد. نفر چهارم بازی های آسیایی دوحه می گوید: «فدراسیون در دو سال اخیر حرکاتی برای مربیان داشته است. از جمله این که کلاس های مربیگری برگزار کرد. الآن آقای حقیقت، سرمربی تیم ملی خیلی زحمت می کشد. من ازکار ایشان راضی ام. ما باید این را مدنظر قرار بدهیم که مربی حال حاضر تیم ملی تا چه سطح می تواند بچه هایش را به مراحل بالاتر برساند.» تیرانداز باتجربه ایران که دل پری از عملکرد مسئولان دارد در بخش دیگری از حرف هایش می گوید: «یکی به من بگوید چرا رکوردهای المپیک و جهانی در اینجا زده می شود ولی وقتی به مسابقه های بین المللی می رویم فاجعه رخ می دهد آقایان همه چیز را گردن تیراندازی می اندازند. من زندگی ام را در این راه گذاشته ام. حداقل ۵۰ میلیون تومان از جیب خودم پرداخت کرده ام ولی حاصل کارم چه بود بعد از رقابت های جهانی قبرس به ما قول دو اردوی خارجی دادند ولی چه شد دوستان از مسابقه های آسیایی کویت سهمیه المپیک می خواستند اما با کدام پیش زمینه المپیک لقمه بزرگی برای ما است. بیایید واقعیت ها را قبول کنیم. ما تازه دو سال است به صورت جدی تمرین می کنیم ولی رقبای ما حداقل ۴۰ سال است این کار را می کنند یعنی آنها بیکار نشسته اند تا ما به هدف بزنیم ما مشکل تکنیکی و تاکتیکی زیادی داریم. نمی دانم روی چه حسابی گفته اند دو تا سهمیه کسب می کنیم. حتی در این مدت کسی نبوده که بچه ها را در فدراسیون جمع کند بگوید تکلیف اهداف پروازی چیست »

● مربیان چه می گویند

بدون تردید در چنین احوالی پاسخ مربیان تیم های ملی شنیدنی تر از هرکس دیگری است چه آنها مسئول اول فنی تیم هستند و در قبال نتایج کسب شده باید پاسخگو باشند. احمدرضا هامونی حقیقت سرمربی تیم ملی اهداف پروازی با بیان این که از نتایج کسب شده راضی نیست، می گوید: «نتایجی که در تراپ آقایان در قبرس گرفتیم نشان می داد در مسیر طبیعی حرکت می کنیم. ما برنامه ای نوشتیم و از فدراسیون خواستیم به اجرا درآورد تا در رقابت های آسیایی کویت به نتیجه برسیم. اما حالا باید پرسید ایراد از برنامه بود یا اجرای آن ما در رقابت های جهانی قبرس سومین تیم آسیا بودیم ولی در اینجا تیم تراپ مردان در کمال تعجب آخر شد. ابری، یگانه و نیکخو همه تلاش خود را کردند ولی نشد نتیجه بگیرند. البته بخشی از این ماجرا به من برمی گردد و مقصر هستم. حتماً در برنامه هایم اشکالاتی وجودداشته است. ۹۰ درصد برنامه هایم تا رقابت های جهانی قبرس اجرا شد ولی بعد از آن نه! همین لغو اردوی قطر خیلی به ما لطمه زد. به هرحال این بدترین نتیجه سال های اخیر بود. این را هم فراموش نکنیم در کویت تیراندازان مطرح جهان از هند و کویت هم ناکام ماندند و این خیلی عجیب بود. من نمی خواهم گردن آب و هوا بیندازم و از اتفاقی که افتاده فرار کنم. امسال فشار روی ما زیاد بود. ما در قبرس در اوج بودیم و خطر افت مقطعی وجودداشت. برنامه ام این بود که در قطر بچه ها پس از افت به خود بیایند ولی اردوی قطر که لغو شد همه چیز به هم ریخت. این مربی همچنین می افزاید: «دوست دارم در سازمان و فدراسیون به همراه نمایندگان رسانه ها بنشینیم و سطح واقعی خود را به مردم بگوییم. این حق آنهاست که بدانند تیراندازی به کجا می رود این ورزش در المپیک مدال های زیادی دارد وهمه قدرت های جهان روی آن حساب بازکرده اند. الآن فوتبال فقط یک مدال دارد ولی ما حتی به مرحله دوم انتخابی المپیک هم نرفتیم. حالا از تیراندازی چقدر انتظار داریم ما در گوانگ ژو می توانیم قهرمان شویم ولی تحت شرایط خاص. باید زحمت بکشیم و سرمایه گذاری کنیم. من نمی گویم در تیراندازی فاجعه ای رخ داده است اما با این حال نتایج بدی گرفتیم.

محمد بشاش سرمربی تیم ملی تیراندازی به اهداف ثابت نیز در تشریح دلایل ناکامی این تیم در رقابت های آسیایی کویت به اجرا نشدن برنامه های کادر فنی توسط فدراسیون تأکید می کند. این مربی مثل همه تیراندازان دیگر نبود امکانات مناسب و استاندارد را بزرگترین معضل تیم کشورمان اعلام کرده است.

جالب این که به گفته بشاش، تیم ملی در زیرزمین مجموعه ورزشی آزادی تنها در یک رشته تمرین کرد و در کویت در پنج رشته مختلف حضور داشت با این اوصاف وی از عملکرد خود و شاگردانش ابراز رضایت می کند. بشاش که معتقد است نداشتن اردوهای برون مرزی اعتماد به نفس را از تیراندازان ایرانی گرفته است درباره برنامه های آتی تیم ملی برای حضوری پرقدرت در بازی های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگ ژو می گوید: «رقابت های آسیایی کویت پله اول ما برای بازی های آسیایی محسوب می شد. ما در این تورنمنت به آنچه که فکر می کردیم دست یافتیم اما وقتی امکانات نباشد نمی توان برای درازمدت نقشه کشید.»

● شرایط جوی و میدانی

حرف و حدیث ها پیرامون تیم ملی تیراندازی به همین جا ختم نمی شود چرا که برخی از ملی پوشان نسبت به عدم حضور در رقابت های آسیایی معترض هستند و مدعی اند کادر فنی تیم ملی برخلاف وعده های قبلی که چندین بار رکوردگیری را ملاک حضور در این آوردگاه عنوان کرده بود تنها با برگزاری یک دور مسابقه رکوردگیری به این سفر دست زده است. در این باره البته مربیان تیم ملی لغو اردوی قطر را توجیه مناسبی برای انجام ندادن وعده هایشان می دانند. در همین حال گروه دیگری از ملی پوشان نیز چندان تمایلی برای صحبت کردن درباره علل ناکامی تیم کشورمان ندارند. نادر سیرانی یکی از همین تیراندازان است که در رقابت های کویت حضور نداشت. وی البته یادآور می شود تفاوت شرایط جوی و میدانی به ضرر تیم کشورمان شده است چرا که در باشگاه صاصد محیط میدان تیراندازی به کوه و سبزه ختم می شود اما هوای غبارآلود، وزش باد و خطای دید میدان کویری کویتی ها مشکلات فراوانی برای ورزشکاران کشورمان ایجاد کرده بود. سپیده سیرانی فرزند نادر سیرانی هم که در کویت حضور داشت یکی دیگر از ملی پوشانی است که به گفته پدرش حاضر به اظهارنظر در خصوص مسائل تیم ملی نیست.

با این همه، در شرایطی که حیدری رئیس فدراسیون تیراندازی از در اختیار نداشتن برخی امکانات دیگر می گوید، حسن براتی دبیر فدراسیون سعی می کند نداشتن شخصیت قهرمانی برخی از اعضای تیم و کم تعصبی آنها را بهانه ای برای دست نیافتن به نتایج مطلوب قرار دهد. این که چرا براتی این مسائل را جزو عوامل ناکامی تیم ایران عنوان می کند بی ربط با همان مسائل مبهم در خصوص تیراندازان نمی تواند باشد و البته اعتراف وی به پائین بودن سطح علمی مربیان هم جالب توجه است.

بدون تردید این نخستین نتیجه ضعیف تیم ملی تیراندازی نبود ولی ان شاءالله آخرین آن باشد. بعد از بازی های آسیایی دوحه این احتمال قوت گرفت که با سرمایه گذاری روی تیراندازی، این رشته مدال آور به مرحله ای از پیشرفت برسد که بتوان در بازی های آسیایی گوانگ ژو روی آن حساب ویژه ای باز کرد. آیا مسیری که تیراندازی در آن قرار گرفته است اهداف از پیش تعیین شده را قابل دسترس قرار می دهد .

علی رضایی