نور خورشید هم نوعی غذاست

کلسیم برای تقویت استخوان‌ها ضروری است، اما برای افزایش میزان کلسیمی که به استخوان‌های ما می‌رسد، به ویتامین D نیز احتیاج داریم. بدن ما ویتامین D را از دو منبع به دست می‌آورد: …

کلسیم برای تقویت استخوان‌ها ضروری است، اما برای افزایش میزان کلسیمی که به استخوان‌های ما می‌رسد، به ویتامین D نیز احتیاج داریم. بدن ما ویتامین D را از دو منبع به دست می‌آورد: نور خورشید و غذا. قسمت عمده ویتامین D بدن ما حاصل قرار گرفتن در معرض نور خورشید است، زمانی که ما در معرض پرتوهای فرابنفش خورشید قرار می‌گیریم، نوعی ماده شیمیایی موجود در پوست ما، به شکلی از ویتامین D تبدیل می‌شود. سپس کبد و کلیه این ماده را به شکل فعال ویتامین D تبدیل می‌کنند که قابل استفاده در بدن است. زرده تخم‌مرغ و ماهی روغنی مثل شاه‌ماهی و ماهی آزاد، به شکل طبیعی مقادیری ویتامین D در خود دارند. تعدادی از فرآورده‌های غذایی را به کمک ویتامین D مقوی‌سازی می‌کنند، مانند شیر و برخی از خوراک‌های صبحانه (خوراک غله).

برخی افراد مقادیر کافی ویتامین D دریافت نمی‌کنند که علت آن قرار نگرفتن در معرض نور خورشید یا مصرف نکردن غذاهای حاوی این ویتامین است. به علاوه، با افزایش سن، پوست‌‌کارایی خود را برای ساخت ویتامین D از دست می‌دهد و بدن هم دیگر توانایی سابق را در جذب آن از غذا نخواهد داشت. چنانچه غذاهای حاوی ویتامین D نمی‌خورید یا به ندرت در هوای آزاد می‌روید، در صورت تمایل می‌توانید برای برآورده ساختن نیازهای روزانه خود، از مکمل‌های ویتامین D استفاده کنید. افراد ۷۰ساله و زیر ۷۰ سال نباید بیش از ۴۰۰ واحد بین‌المللی (IU) در روز ویتامین D مصرف کنند. مگر اینکه پزشک بیش از این مقدار را تجویز کند. در افراد بالای ۷۰ سال مقدار دوز پیشنهادی ۶۰۰ واحد در روز است.

اگرچه مقادیر زیاد نور خورشید برای پوست مضر است، اما مقدار کم آفتاب (یعنی حدود ۱۵ دقیقه در روز) تاثیر خوبی بر استخوان‌های ما دارد.