کودکان باید با همسالان خود بزرگ شوند

تک فرزندی مسأله‌ای است که به خودی خود به عنوان یک مشکل تلقی نمی‌شود و مطالعات مختلفی که در تک‌فرزندها صورت گرفته، مشکلات رفتاری خاصی را نشان نداده است؛ اما آنچه در تک فرزندی مورد توجه بوده، شرایطی است که پدر و مادر برای فرزند ایجاد می‌کنند.

تک فرزندی مسأله‌ای است که به خودی خود به عنوان یک مشکل تلقی نمی‌شود و مطالعات مختلفی که در تک‌فرزندها صورت گرفته، مشکلات رفتاری خاصی را نشان نداده است؛ اما آنچه در تک فرزندی مورد توجه بوده، شرایطی است که پدر و مادر برای فرزند ایجاد می‌کنند.

خانواده‌هایی که یک فرزند دارند، شرایط ویژه‌ای برای فرزند خود مهیا می‌کنند و همه پتانسیل و ظرفیت خود را برای همان یک فرزند در نظر می‌گیرند. توجه بیشتر، امکانات بیشتر و به شکل طبیعی شرایط تربیتی و تحصیلی مناسب‌تر از جمله مزایای تک فرزندی است. در عین حال اگر این حمایت‌ها از سوی پدر و مادر بیش از حد معمول باشد و حد افراطی پیدا کند، می‌تواند هم برای خانواده و هم کودک مشکل‌آفرین باشد.

خانواده‌ها علاوه بر حمایت‌هایی که از کودک می‌کنند، باید برای تربیت مناسب‌تر کودک خود از نظر تعاملات اجتماعی قدم بردارند و سعی کنند فرزندشان با بچه‌های دیگر ارتباط داشته باشد و این گونه نباشد که تک فرزند‌ها فقط با بزرگ‌ترها بزرگ شوند. آنها باید سعی کنند کودک‌شان، تعاملات اجتماعی بیشتری با همسالان خود داشته باشد.