هوموسیستین سرم در بیماران مبتلا به آب مروارید با و بدون سودواکسفولیشن

مقایسه بیماران مبتلا به آب مروارید با و بدون سودواکسفولیشن از نظر سطح هوموسیستین پلاسما

● هدف:

مقایسه بیماران مبتلا به آب مروارید با و بدون سودواکسفولیشن از نظر سطح هوموسیستین پلاسما.

● روش پژوهش:

در این مطالعه مورد - شاهدی، ۲۹ فرد مبتلا به آب مروارید و سودواکسفولیشن (۱۵ زن و ۱۴ مرد) و ۲۹ فرد مبتلا به آب مروارید بدون سودواکسفولیشن (۱۶ زن و ۱۳ مرد) از نظر سطح هوموسیستین پلاسمایی با استفاده از روش کروماتوگرافی مقایسه شدند. نسبت شانس (OR) به همراه حدود اطمینان ۹۵ درصد (CI%۹۵) برای غلظت بالای هوموسیستین سرم تعیین گردید.

● یافته ها:

میانگین سن بیماران در گروه سودواکسفولیشن ۶۸.۹±۱۳.۹ سال و در گروه بدون سودواکسفولیشن ۶۳.۱±۱۲.۶ سال بود (P=۰.۶۹). میانگین هوموسیستین پلاسمایی در بیماران مبتلا به سودواکسفولیشن ۲۱.۰۸±۱۱.۷۲ mmol/l و در گروه بدون سودواکسفولیشن ۱۳.۲۰±۴.۲۳ mmol/l بود (P=۰.۰۰۱) که در هر دو جنس در گروه سودواکسفولیشن بالاتر بود. هم چنین در گروه مبتلا به سودواکسفولیشن، میانگین هوموسیستین در مردان بیش تر از زنان بود (P=۰.۰۰۱). در گروه سودواکسفولیشن ۵۶.۶ درصد و در گروه بدون سودواکسفولیشن ۱۳.۸ درصد بیماران دچار هایپرهوموسیستینمی بودند (P=۰.۰۰۱ و CI%۹۵: ۲.۴۴-۳۲.۱۲ و OR=۸.۸۵).

● نتیجه گیری:

هوموسیستین بدون همراهی با آب مروارید نیز در همراهی با سودواکسفولیشن دیده می شود.

عنوان	فایل
هوموسیستین سرم در بیماران مبتلا به آب مروارید با و بدون سودواکسفولیشن	application/pdf homosistin.pdf 132 KB	دانلود

غلام حسین یعقوبی

بهروز حیدری

محمدرضا میری

زهره بتویی