چموش‌دوزی

یكی از هنرهای سنتی و صنایع دستی گیلان چموش دوزی است كه پای افزاریست بسیار قدیمی كه شاید عمر آن به چند هزار سال برسد. در انواع و اقسام مختلف از چرم تهیه می شود و عموما بدون پاشنه …

یكی از هنرهای سنتی و صنایع دستی گیلان چموش دوزی است كه پای افزاریست بسیار قدیمی كه شاید عمر آن به چند هزار سال برسد. در انواع و اقسام مختلف از چرم تهیه می شود و عموما بدون پاشنه است. نوع متداول آن دارای بندها و تسمه‌های بلند می‌باشد كه به ساق پا پیچیده می شود. نوع دیگر چموش بدون تسمه و بند است ولی مانند نوع بند دار نوك عقابی و برگشته دارد. در گذشته روستائیان و دامداران و كشاورزان گیلانی از چموش استفاده می‌كردند.

مواد اولیه :

۱.چرم گاو دباغی شده

۲.نخ فالی بافی

۳.كاموای رنگی

۴.پارچه

۵.چسب

۶.موم

ابزار كار :

۱. سندان چوبی

۲. مشته

۳. درفش

۴. سوزن

۵. تكه چرم به عنوان انگشتانه

۶.گازن

۷. شفره

۸. قالبهای چوبی

۹. الگوهای مقوایی

۱۰. سنگ كوچك

۱۱.ظرف آب

رنگ در چموش:

قرمز، سبز، سفید، استخوانی، قرمز قهوه ای

نقش در چموش:

گل اباتر، مهتابی، شتر گردن، مجمع قراق، گل بچه، خزیلی (شیرازه دوزی)

مركز مهم تولید چموش شهر تاریخی ماسوله است.

علل زوال تدریجی:

۱. افزایش قیمت مواد اولیه

۲. رونق كفش لاستیكی نداشتن كاربری در زمان فعلی

۳. تعداد كم استادكار ماهر (یك الی دو نفر)