اول شدم چون مهاجمان راه دروازه رو گم كرده بودند

شاید باید جسارت را از او بیاموزید, مردی كه روزگاری روی پای مارادونا اسطوره خود تكل زد و در پارما پیشنهاد چندصدمیلیون پوندی بزرگترین باشگاه های دنیا را فقط به خاطر مردم باشخصیت این دیار رد كرد

بهترین سال دوران حرفه ای فابیو كاناواروی ۳۳ ساله با تصاحب عنوان بهترین بازیكن جهان شیرین تر شد. رؤیای بزرگ مردی كه در كودكی كوچه و پس كوچه های ناپل را با توپ فوتبال درمی نوردید، تحقق یافته و چه داستانی شیرین تر از این؟

از آن دوران زمان زیادی سپری شده و اكنون كودك شرور دیروز، آقای امروز فوتبال جهان محسوب می شود.شاید باید جسارت را از او بیاموزید، مردی كه روزگاری روی پای مارادونا اسطوره خود تكل زد و در پارما پیشنهاد چندصدمیلیون پوندی بزرگترین باشگاه های دنیا را فقط به خاطر مردم باشخصیت این دیار رد كرد. ستاره سابق یوونتوس چهره دیگری نیز دارد كه مسلماً پس از خواندن این مصاحبه آشكار خواهد شد.

● آقای چشم آبی همراه یووه اسكودتو را فتح كرد. سپس جام جهانی را بالای سر برد و در ادامه توپ طلای اروپا و عنوان بهترین بازیكن جهان را به دست آورد. از این اتفاق های مثبت چه احساسی دارید؟

▪ عجب سال فوق العاده ای! در ۱۲ ماه گذشته جوایز زیادی كسب كردم و تصور می كنم بهترین سال دوران حرفه ایم رقم خورد. بدون شك فتح جام جهانی نقطه عطفی بود كه البته آرزوی بزرگ هر فوتبالیستی است.

● قله دیگری برای فتح كردن مانده است؟ هدف بعدی شما چیست؟

▪ فتح لیگ قهرمانان اروپا. امیدوارم قبل از خداحافظی از فوتبال، این جام معتبر را بالای سر ببرم.

● این فصل چنین اتفاق خوشایندی برای رئال مادرید رخ خواهد داد؟

▪ ما تیم قدرتمندی داریم و می توانیم بر تمام رقیبان غلبه كنیم. قلبم گواهی می دهد این فصل یك جام بزرگ را تصاحب خواهیم كرد.

● در یووه و تیم ملی ایتالیا نمایش فوق العاده ای ارایه دادید اما هنوز در رئال مادرید جا نیفتاده اید. چگونه با انتقادات كنار آمده اید؟

▪ تصور می كنم تاكنون خوب ظاهر شده ام. زمانی در اوج قرار ندارید و كافی است چند بازی ضعیف ارایه بدهید، در آن صورت مردم شما را آماج انتقادات قرار خواهند داد. متأسفانه با نظر هواداران نوع بازی بازیكنان نیز تغییر خواهد كرد. ذات فوتبال اینگونه ایجاب می كند. در بعضی از بازی ها رئال نمایش مطلوبی داشت و شخصا از فكر كردن به لحظات آن رقابت ها لذت می برم چرا كه به خودم ثابت می كند چقدر توانایی دارم!

● همیشه می خندید و با خوش بینی به زندگی می نگرید...

▪ ازكودكی این گونه بودم. تفكر مثبت بر روحیه ام می افزاید. هیچ وقت از هواداران، روزنامه نگاران و رؤسای باشگاه ها انتقاد نكرده ام. خواهش می كنم به مسایل مهمتر زندگی فكر كنید.

● از جام جهانی ۲۰۰۶ چه خاطره ای دارید؟

▪ تك تك صدم ثانیه های تورنمنت آلمان خاطره انگیز بود. با این وجود لحظه بالا بردن جام و شنیدن فریاد شادی همتیمی ها از آن تجربه های تكرار نشدنی است. بدون سایر لاجوردی ها امكان لذت بردن از این موفقیت بزرگ به وجود نمی آمد.

● ایتالیا شایسته قهرمانی بود؟

▪ در آغاز جام وقتی در چشم بازیكنان تیم نگاه می كردم نیروی جادویی دیدم. فقط به قصد قهرمانی راهی آلمان شده بودیم. اوضاع با دوره های پیش تفاوت داشت. هاله قدرتی در اطراف مشاهده كردم كه اصلاً سابقه نداشت.

● پس از آن اتفاقات ناخوشایند برای یووه، ترك این باشگاه و پیوستن به رئال مادرید دشوار نبود؟

▪ بله چون دریووه خاطرات خوبی داشتم. به شهر و هواداران باشگاه علاقه مند شده بودم. یك ۳۳ ساله به حمایت همه جانبه هواداران نیاز دارد و این مسأله در یووه از من دریغ نشد. می توانستم در سری B نیز به گورخرها وفادار بمانم اما تصمیم گرفتم در بالاترین سطح به فوتبال ادامه بدهم.

● تفاوت فوتبال اسپانیا و ایتالیا در چه فاكتورهایی نهفته است؟

▪ فوتبال در اسپانیا سریع تر دنبال می شود. هیجان روی سكوها موج می زند و توپ همواره در چرخش است. تنها از سبك داوری لذت نمی برم. اینجا درست مانند انگلستان با هر خطا اخراج می شوید!

● سبك «كاتاناچیو» هنوز مورد استفاده قرار می گیرد؟

▪ نه. تیم هایی چون اینتر، میلان و یوونتوس فوتبال زیبایی به معرض نمایش می گذارند و راحت پیروز می شوند اما مردم، ایتالیا را با اسپاگتی، پیتزا و كاتاتناچیو می شناسند و این دیدگاه سنتی هیچ وقت عوض نشد چرا كه سال های سال، درست و منطقی ارزیابی می شد.

● توجه فیفا به مدافعان، ورود مجدد به عصر دفاعی، تلقی می شود یا مردم سرانجام به اهمیت یك بازیكن این پست واقف می شوند؟

▪ تصور نمی كنم فوتبال دفاعی شده باشد. اول شدم چون مهاجمان راه دروازه ها را گم كرده بودند! (خنده) هرچند در لیست فیفا نام مهاجمان بزرگی كنار مدافعان قرار داشت اما آنها آنقدر خوب نبودند كه بتوانند مرا كنار بزنند.

● هواداران معمولاً به مدافعان بی توجهی نشان می دهند. جایزه ای كه به شما تعلق گرفت در حكم هشداری برای افراد صاحب این دیدگاه بود...

▪ فوتبال بدون یك دفاع خوب، زیبایی ندارد. مدافعان دارای یك نقش كلیدی هستند و به مهاجمان در راه گلزنی كمك می كنند. حداقل ما می دانیم چگونه بازی كنیم!

● رموز یك مدافع بزرگ چیست؟

▪ تواضع و خونسردی. مردم تصور می كنند یك مدافع باید فضا را از حریف بگیرد. حال آنكه اصلی ترین وظیفه این شخص توپ گیری و رساندن یك پاس سالم به همتیمی خود است. اگر فكر می كنید كاناوارو با افراط در تكل زنی موفق شده باید بگویم سخت در اشتباه هستید.

● ایتالیا پس از جام جهانی دچار بحران شد...

▪ ادامه برتری پس از فتح جام جهانی آسان نیست. ما در آن مقطع تیم خوبی داشتیم اما فقط از نظر ذهنی آماده نبودیم. تغییر مربی و اعضای فدراسیون فوتبال اجازه نداد باتری هایمان را شارژ كنیم و به این لحاظ دوران دشواری را سپری كردیم. پس از باخت مقابل فرانسه حالت عادی را بازیافتیم.

● دونادونی در تیم ملی تغییرات زیادی اعمال كرده است. می توانید او را با لیپی مقایسه كنید؟

▪ هر ۲ عاشق فوتبال هستند اما دیدگاه های متفاوتی دارند؛ هرچند در مجموع از سبك مشابهی برخوردار هستند.

● پس از بارزی، مالدینی و كاناوارو، كدام مدافع ایتالیایی نظر یوفا و فیفا را جلب خواهد كرد؟

▪ من هوادار بازی «آندره آبارزالی» هستم. او در حال حاضر برای پالرمو بهترین بازی ها را ارایه می كند.

● ...و اما یك نظر مخالف

▪ وقتی ستاره از پله های افتخار بالا رفت، بیرون قصر باشكوه زوریخ ستاره های واقعی سال با نظر بیش از ۴۰۰ انسان زمینی زیر فشار بی عدالتی سقوط كردند. بلاتر می خندید؛ طبق معمول همیشه.

هرچه باشد این ساعت ساز سابق متولد سوییس عمری با تیك تاك عقربه ها روزگار را شناخته بود و اكنون كه مرد اول فوتبال دنیا است، تصور می كند یك مرد با یك جهت جهش حتی در حد چرخش ثانیه ها به آنهایی كه افتان و خیزان برتری خود را ثابت كردند، چربش دارد.آنچه در ادامه می خوانید نگاهی است انتقادآمیز به انتخاب های از سر ناچاری فیفا و شاید تأكید بر این نكته كه متأسفانه در فوتبال هم حق به حقدار نمی رسد!فوتبال برای مردم است یا حداقل اینگونه می نماید.

روزگاری یكی از هواداران آرسنال در «دفتر دلتنگی های یك عاشق فوتبال» جمله ای به این مضمون نوشت: «مردم به ورزشگاه می آیند تا تمام عقده های روانی خود را بی كم و كاست بیرون بریزند.»بله! هر گل، خطا یا صحنه هیجان انگیزی از سوی طرفداران عكس العملی مطابق آنچه در زندگی شخصی بروز می دهند، در پی دارد.

این افراد با چنین روحیه ای، به قهرمانان شكستنی بیش از آن همیشه پیروز ها، علاقه دارند اما از نظر فیفا برنده ها همیشه پیروز هستند. بی عدالتی فیفا در انتخاب مرد سال فوتبال اروپا سابقه تاریخی دارد. شاید لوتار ماتیوس،ماركو فان باستن و روبرتو باجو با درخشش فوق العاده دیدگاه فیفا نشین ها را در ۳ ، ۴ سال ابتداییِ انتخاب مرد سال اروپا، مورد تأیید عموم قرار دادند اما از وقتی «ژرژ وه آ» فقط به خاطر آفریقایی بودن عنوان مرد سال فوتبال دنیا را به دست آورد، دوران سیاسی بازی های هاوه لانژ و جانشینش بلاتر آغاز شد.

در این میان شاید ریوالدو در سال ۱۹۹۹ به حق واقعی خود رسید. در مورد برنده امسال نیز حرف و حدیث های زیادی وجود دارد. كانا در جام جهانی درخشان ظاهر شد. اما به اندازه بوفون و حتی آندره آ پیرلو نقش كلیدی (گرفتن یك پنالتی، دفع توپ و یا...) نداشت. سازمان دفاعی قدرتمند ایتالیا نیز این اجازه را به كاپیتان داد تا بین تمام لاجوردی ها متمایز شود. ارایه نمایش نه چندان خوب در رئال مادرید با ناآشنایی با جو مادرید توجیه می شود.

در سوی مقابل شخصی چون بوفون را درنظر بگیرید. او در تمام طول سال موفق ظاهر شد و با دفع ضربه استثنایی زیدان در حساس ترین مقطع بازی فینال، سرنوشت جام جهانی را رقم زد. اوج بی عدالتی همین جا نهفته است. بوفون به دلیل آنكه یووه را ترك نكرده و در سری B ماند، از نظرها دور شد.

حال آنكه فیفا همواره تأكید كرده آنهایی كه در معرض دید هستند، شانس بیشتری دارند؛ آنچه برای كاناوارو رخ نمود و حضور در یك تیم مطرح را به ماندن در یووه ترجیح داد. بزرگ كردن تیم های بزرگ، وظیفه بلاتر به نظر می رسد و پیروی از این قانون! در حكم مهر تأییدی بر درخشش بازیكنان است كه البته با «متر» ویژه و خاص اهالی كاخ زوریخ سنجیده می شود. می گویند نمی توان بدون شكستن تخم مرغ، املت خوشمزه ای طبخ كرد. اكنون به نظر می رسد اسپانسرهای حامی بازیكنان برای رسیدن به هدف، تخم مرغ های طلایی ای را شكستند كه البته تنها روكشی از طلا داشت؛ چون در نهایت چیزی را از دست ندادند.