مبارزه با غیبت

برای این که با غیبت مبارزه شود، خداوند روش‌هایی را بیان می‌کند که از جمله آن‌ها می‌توان به ترک همنشینی و مجالست با غیبت‌کنندگان اشاره کرد که در آیه۶۸ سوره انعام به آن توجه داده شده است.

برای این که با غیبت مبارزه شود، خداوند روش‌هایی را بیان می‌کند که از جمله آن‌ها می‌توان به ترک همنشینی و مجالست با غیبت‌کنندگان اشاره کرد که در آیه۶۸ سوره انعام به آن توجه داده شده است. در روایتی از پیامبر(ص) در ذیل آیه آمده است که مؤمنان از همنشینی با غیبت‌کنندگان خودداری کنند تا آنان از عمل خود دست بردارند. زیرا طرد اجتماعی که به شکل خودداری از مجالست با آنان شکل می‌گیرد، می‌تواند مهم‌ترین بازدارنده از انجام غیبت و یک نوع مبارزه منفی با علل و عوامل آن باشد. این گونه است که جامعه می‌تواند با در پیش گرفتن مبارزه منفی، خود را به سمت و سویی ببرد که مردم از غیبت کردن و غیبت شنیدن بیزاری بجویند.

به هرحال چنان که خداوند در این آیه بیان کرده و پیامبر(ص) تفسیر نموده است (نورالثقلین، چ۱ ص۷۲۶، حدیث۱۱۶) می‌توان با طرد اجتماعی و مبارزه منفی با این بیماری و ناهنجاری اجتماعی مبارزه کرد. روش دیگر تذکر زبانی است که انسان وقتی غیبت کسی را شنید بلافاصله غیبت کننده را از این کار نهی کند و به او صراحتاً بگوید غیبت نکن. این کار شدنی است و بخوبی جواب داده است منتها اندکی جرأت و شهامت لازم دارد. یکی از روشهای لطیف ترک غیبت که بستگی به توانایی و هوش شنونده غیبت دارد اینکه اگر نمی‌تواند ترک مجالست کند یا به صراحت غیبت کننده را از کارش باز دارد، لااقل با زیرکی مدار سخن را تغییر دهد و محور بحث را به جای دیگری سوق دهد.