کشتی با چوخه

کشتی با چوخه یکی از مهم ترین ورزش های محلّی ایران است که در میان ایلات کرد و ترک خراسان رواج دارد. از قدیم ترک ها و کردهای استان برای این کشتی اهمّیّت خاص قائل بوده و در پرورش پهلوانان …

کشتی با چوخه یکی از مهم ترین ورزش های محلّی ایران است که در میان ایلات کرد و ترک خراسان رواج دارد. از قدیم ترک ها و کردهای استان برای این کشتی اهمّیّت خاص قائل بوده و در پرورش پهلوانان این رشته کوشیده اند.

این کشتی به طور سنّتی در جشن های عروسی- ایام نوروز و سیزده بدر در روستاها برگزار می شد که بعداً توسعه و رواج پیدا کرد و مسابقات آن تقریباً به طور مرتّب در نواحی شمالی استان و گاه در مشهد برگزار می شود.

ترتیب اجرای آن چنین است: کشتی گیران جُبّه ای از برگ سیاه (پارچه ی ابریشمی خشن) که به آن (چوخه) می گویند به تن می کنند(در تابستان جبه نخی می باشد ) آستین ها را تا آرنج بالا می زنند کمربندی پارچه ای به میان می بندند دامن های چوخه را برای آن که مانع فعالیّت دست و پا نشود به پشت برمی گردانند و زیر کمربند محکم می کنند. شلوار را نیز تا زانو بالا می زنند و با پاهای برهنه زیر نظر داوران کشتی می گیرند.

در کشتی باچوخه کسی پیروز است که پشت حریف را به خاک برساند. در این مراسم ساز و دهل نیز می نوازند و تماشاگران کشتی گیران را تشویق می کنند، معمولاّ به برنده یک رأس گاو یا گوسفند جایزه می دهند.

کاظم رضوانی