نوش آباد

نوش آباد همچنان پس از سال ها در حال درجا زدن است
سلام . سی سال از انقلاب پرشکوه ایران می گذرد . در این سال ها با همت مسئولان محترم کشور به خصوص در سال های پس از جنگ تحمیلی آبادانی شهرها …

نوش آباد همچنان پس از سال ها در حال درجا زدن است

سلام . سی سال از انقلاب پرشکوه ایران می گذرد . در این سال ها با همت مسئولان محترم کشور به خصوص در سال های پس از جنگ تحمیلی آبادانی شهرها و روستاهای محروم کشور اولویت اول برنامه های عمرانی بوده است . چه بسا شهرها و روستا هایی که به همت مردم و مسئولان دلسوز خود و همچنین وجود پتانسیل های فراوان موجود در منطقه ی سکونت خود توانسته اند آنچنان پیشرفتی در آبادانی و احیای فرهنگ خود داشته باشند که باور آن برای بسیاری از افراد مشکل است . اما آیا واقعا به صرف اختصاص بودجه از طرف دولت میتوان زمینه ی پیشرفت یک شهر را فراهم آورد ؟ خیر اینگونه نیست . میلیاردها تومان از این بودجه ها هم نمی تواند بدون همراهی و اتحاد مسئولان محلی یک شهر یا روستا و نیز همراهی و همیاری مردم آن نقش بسزایی در ارتقای سطح فرهنگی آن جامعه ی آماری داشته باشد . هدف از عمران یک شهر فقط ساخت و ساز و زیباسازی نیست بلکه هدف اصلی ، تسریع روند رو به رشد فرهنگ آن منطقه به سوی فرهنگ والای اسلامی و انقلابی ایران است .

و اما نوش آباد ..........

شهر نوش آباد در ۸ کیلومتری کاشان واقع است . میتوان گفت بارزترین ویژگی جغرافیایی نوش آباد همین همجواری آن با کاشان است . کاشان از شهرهای مهم کشور و مورد توجه ویژه مسئولان عالی نظام است . می توان گفت که تا حدی نیز از این موقعیت برای پیشرفت نوش آباد استفاده شده است اما آن طور که باید نبوده است . وجود جاذبه های گردشگری فوق العاده زیبا و فراوان(قلعه ی سی زان ، شهر زیرزمینی اویی ،مسجد جامع شهر .....) وهمچنین برگزاری آیین های مذهبی بسیار پرشور در ماه محرم نشان از تمدن کهن و فرهنگ غنی مردمان گذشته ی نوش آباد دارد . به طور حتم اگر این ویژگی ها در اختیار یکی از شهرهای اطراف قرار داشت بدون شک با همت و اتحادی که از مسئولان آنها سراغ داریم ، شهر آن ها تبدیل به یکی از قطب های گردشگری کشور شده بود اما حیف که این دلسوزان در نوش آباد زیاد نیستند و آن عده ی اندک نیز که فقط به فکر پیشرفت نوش آباد هستند نه پیشرفت محله ی خود ، وقتی سکوت مردم در برابر بعضی افراد سودجو را که به هرکاری برای پیشرفت شخصی خود و نیز محله ی خود دست می زنند نظاره میکنند نا امید می شوند و سکوت اختیار می کنند و در دل می گویند : این مردم حقشان است . آری . شاید واقعا حق ما مردم نوش آباد که همیشه حرص وضع بد فرهنگی و اقتصادی شهر خود را میخوریم و همیشه باعث و بانیان آن را به باد انتقاد میگیریم همین باشد . اما چرا ؟ چرا هیچ گاه برای ساکت کردن و از بین بردن ابهت پوشالی این افراد که اخیرا خیره سری را از حد گذرانده اند و با هر ترفندی اعم از نامه نگاری های کاملا بیهوده به ارگان های مختلف کشور که هیچ سودی برای مردم در پی ندارد ، درگیری لفظی با جوانان شهر ، زیر سوال بردن حرکت های دلسوزانه دیگر افراد برای مردم و ... سعی می کنند خود را دلسوز واقعی مردم جلوه دهند گامی برنداشته ایم . هیچ کس در جمهوری اسلامی ایران حق زورگویی به مردم را ندارد و مردم کاملا در انجام اعمال و بیان نظرات خود در حیطه ی قانون اساسی آزاد هستند . به عنوان یک نوش آبادی باید عرض کنم که تا زمانی که این افراد سودجو در شهر به طور آزادانه برای منافع شخصی خود همه ی افراد اعم از پیر و جوان ، مسئول و غیر مسئول را زیر سوال ببرند و هیچ اعتراضی از سوی مردم دریافت نکنند ، هیچ امیدی به پیشرفت شهر عزیزمان ندارم بلکه این اندوه نیز که اکثر جوانان مستعد نوش آبادی هدف اصلی خود را مهاجرت از این شهر و دیار به هر کجا غیر از نوش آباد برای ادامه ی زندگی عنوان می کنند این تصور در ذهنم طنین انداز میشود که نکند روزی نام نوش آباد از اذهان مردم منطقه پاک شود . نوش آبادی که روزی سنبل فرهنگ و مذهب بوده است ببین به چه روزی افتاده است که شاید فقط شخص یا اشخاصی خود را بافرهنگ و دلسوز مردم می دانند . البته شاید

به قول مرحوم دکتر شریعتی :

خداوندا آرامشی عطا فرما که بپذیرم آنچه را که نمیتوانم تغییر دهم ، شهامتی که تغییر دهم آنچه را که میتوانم و دانشی که تفاوت این دو را بدانم

به امید پیشرفت روزافزون شهر نوش آباد نه پیشرفت و سبقت یک محله از محله ی دیگر با انواع حیله ها و ترفندها

یک جوان نوش آبادی