دفاعی از جنس حمله

هراس غرب از پاتک های اینترنتی ایرانیان

همزمان با افزایش حملات سایبری به سامانه‌های اینترنتی ، کشورها ی جهان درصدد ساخت یا گسترش زیرساخت‌های دفاعی سایبری خود برآمدند. حتی آمریکا نیز به خاطر تقویت زیرساخت‌های دفاعی سایبری‌اش اقدام به کوچک‌کردن ارتش خود کرده است.

ایران نیز که یکی از نخستین کشورهایی است که مورد حملات ویروس‌ها و کرم‌های اینترنتی نظیر استاکس‌نت قرار گرفته است، اقداماتی انجام داده که از جمله آنها می‌توان به ارتش سایبری اشاره کرد. وظیفه مهم دفاع سایبری جلوگیری از نفوذ کرم‌های رایانه‌‎ای یا به گفته برخی جنگ‌افزارهای رایانه‌ای، به شبکه‌های امنیتی ایران همچون تاسیسات، نیروگاه‌ها، مراکز داده‌ها و بانک‌ها و جلوگیری از سرقت داده‎ها و اطلاعات آنهاست.

ایران اواخر پاییز ۱۳۸۹ دفاع سایبری خود را به راه انداخت و چهارماه بعد نیز سردار غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل ایران هم از برنامه‌هایی برای تاسیس نخستین ارتش سایبری در پی راه‌اندازی موفقیت‌‎آمیز ستاد دفاع سایبری خبر داد.

از جمله دستاوردهای این اقدام هم پاتک افسران سایبری ایران به ویروس «شعله» بود که توسط سازندگان کرم استاکس‌نت ساخته شده بود.

این خبر را هم پایگاه خبری میدل‌ایست آنلاین به نقل از کارشناسان سایبری ایرانی اعلام کرد: بدافزار مورد نظر با ۴۳ برنامه آنتی‌ویروس قابل شناسایی نبود و به همین خاطر تیم تحقیقات سایبری ایران مجبور شد برنامه‌ای برای مقابله با این ویروس بسازد.

روند افزایشی توانمندی‌های سایبری ایران نیز به قدری چشمگیر بوده که غرب نگران این امر است. به عنوان نمونه دیمیتری آلپرویچ، پژوهشگر جنگ سایبری معتقد است: در صورت اعمال فشار بیشتر به ایران نگرانی‌ها در مورد توانایی ایران در به راه انداختن یک جنگ سایبری افزایش خواهد یافت. اگر ایران به این نتیجه برسد که موجودیت آن به طور جدی به خطر افتاده مسلما برای پیشگیری از وقوع تهدیدات یا برای تلافی کردن حملات سایبری اقدام به عمل مشابه خواهد کرد.»

همچنین در ارزیابی کنگره آمریکا که چند ماه قبل انتشار یافت،‌ جیمز کلپر، مدیر امنیت ملی این کشور اعلام کرد: ایران اکنون آمادگی بیشتری برای حمله سایبری به آمریکا را دارد و توانایی‌های ایران در عرصه جنگ سایبری در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. کارشناسان ایمنی شبکه کامپیوتر یادآوری می‌کنند هکرهای ایرانی از سطح متوسط هکرها بهتر عمل می‌کنند، از سوی دیگر هر چند مقامات دولت آمریکا تلاش می‌کنند از اظهار نظر مستقیم و دقیق در مورد توانمندی‌های ایران در عرصه جنگ سایبری پرهیز کنند، اما به طور کلی می‌پذیرند این مسأله را باید مهم تلقی کرد. چنان‌که چند هفته قبل، کمیته‌های امور دفاعی و امنیت ملی مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریکا گزارش جدیدی را در مورد توانایی‌های ایران در زمینه جنگ سایبری بررسی کرد.

پاتریک میهان، رئیس کمیته امور امنیتی کنگره آمریکا نیز در این باره گفت: ما می‌دانیم اگر حکومت ایران بطور جدی احساس خطر کند حتما در عرصه جنگ سایبری فعال خواهد شد. ما می‌دانیم که آنها توانایی‌هایی دارند و به همین خاطر لازم است ارزیابی دقیق‌تری از این توانایی‌ها به دست بیاوریم.

این اظهارات نشان می‌دهند که توانایی سایبری ایران نه‌تنها یک شعار صرف نیست، بلکه اساسا از منظر ناظران خارجی نیز قابل انکار نیست؛ لذا ایران می‌تواند در صورت تداوم اقدامات ماجراجویانه علیه خود نسبت به در پیش گرفتن راهکار متقابل تصمیم‌گیری کند، چرا که ایرانیان نیز مانند کشورهای غربی، ‌همه گزینه‌ها را روی میز خود دارد.

● نمونه‌هایی از پاتک‌های سایبری انجام شده

در سال‌های اخیر، همزمان با افزایش حملات سایبری دولتی علیه جمهوری اسلامی ایران و تقویت شدن زیرساخت‌های دفاعی کشورمان در مقابل حملات سایبری، عده‌ای هم به صورت انفرادی یا گروهی پاتک‌های سایبری به برخی سایت‌های اپوزیسیون یا وب‌سایت‌های برخی شبکه‌های تلویزیونی خارجی داشته‌اند که البته بیشتر این حملات از سوی همان گروه‌های اپوزیسیون که مورد حمله سایبری قرار گرفتند، اطلاع‌رسانی شده است. به عنوان مثال آن طور که اعلام شد، در روز سوم اسفند ۸۹ سایت صدای آمریکا و ۹۵ سایت وابسته به آن هک شد.

در آبان همان سال نیز وب‌سایت تلویزیون فارسی وان، مورد حمله اینترنتی قرار گرفت. در دهم بهمن ۸۸ نیز سایت رادیو زمانه هک شد و بیست و هفتم آذر آن سال هم، به خاطر برخی حملات اینترنتی، دسترسی به سایت توئیتر در برخی نقاط دنیا قطع شد.