ملاقات با فاکرها

فیلم کمدی ملاقات با فاکرها به مدت سه هفته, پرفروش ترین فیلم در سینماهای آمریکای شمالی بود و توانست ظرف یک ماه نخست اکران خود بیش از ۲۳۰ میلیون دلار فروش کند این فیلم, پی آیند فیلم ملاقات با والدین است که در سال ۲۰۰۰ ساخته و عرضه شد

ملاقات با والدین به نوبهٔ خود، بازسازی یک فیلم کم‌بودجهٔ قدیمی‌تر (محصول ۱۹۹۲) بود. حضور گروهی از بازیگران برجستهٔ سینما و تلویزیون، مثل رابرت دونیرو و بن استیلر (که به شدت نیز مناسب نقش‌های خود بودند) به انضمام یک داستان جالت و کمیک باعث موفقیت فیلم ملاقات با والدین شد. قصهٔ فیلم دربارهٔ یک پرستار مذکر به اسم ”گرگ فاکر“ (بن استیلر) بود که به قصد جلب رضایت والدین نامزد خود، جک برنز (رابرت دونیرو) و دینا برنز (بلایت دانر)، به ملاقات آنها می‌رود و برای یک هفته در خانهٔ آنها می‌ماند. اما ابهت آقای برنز که از مأموران سابق سازمان ضدجاسوسی آمریکا (سیا) بوده، باعث می‌شود که گرگ فاکر خرابکاری‌های ناخواستهٔ بسیار به بار آورد. حالا در پی‌آیند فیلم فوق، یعنی در ملاقات‌ با فاکرها، با وجه دیگر قضیه، یعنی والدین گرگ فاکر، آشنا می‌شویم. ماجراهای فیلم، اندکی بعد از وقوع حوادث فیلم نخست آغاز می‌شود. گرگ فاکر حالا وارد ”حلقهٔ اعتماد“ خانوادهٔ نامزد خود، پم (تری پولو)، شده است. موعد ازدواج گرگ و پم نزدیک است و از سوی دیگر پم به اطلاع اعضاء خانوادهٔ خود می‌رساند که حامله است. با توجه به شرایط فوق، جک و دینا، والدین سنتی و محافظه‌کار پم، خواهان دیدار با والدین داماد آیندهٔ خود می‌شوند. و ناگفته پیدا است که دیدار این زن و شوهر محافظه‌کار با والدین بی‌خیال و سوپرروشنفکر دامادشان، به حوادث غیرمترقبه‌ای منجر خواهد شد. برنی فاکر (داستین هافمن)، پدر گرگ، یک وکیل سابق است که در پی به دنیا آمدن تک فرزند خود، از رئیس شرکت خود مرخصی گرفت اما دیگر هرگز به سر کار بازنگشت. رز فاکر (باربارا استرایسند)، مادر گرگ، نیز یک درمانگر و روانشناس امور جنسی است که نظرات جالب و متفاوتی دربارهٔ روابط زناشوئی دارد. دینا تدریجاً به برنی و شیوهٔ تفکر رز نزدیک می‌شود. اما جک بوی یک توطئه به مشامش می‌خورد و برای پی بردن به حقیقت به تمهیدات خاصی متوسل می‌شود ...

بی‌شک حضور غول‌های بازیگری (دونیرو، هافمن و استرایسند) یک عامل مهم جذابیت و فروش بالای ملاقات با فاکرها است. هرچند که باید اذعان کرد هیچ‌کدام از این سه بزرگ، در ملاقات با فاکرها نوآوری یا بداعتی را ارائه نکرده‌اند. دونیرو مدت‌ها است که با بازی در مجموعه‌ای از فیلم‌های کمدی عمدتاً فاقد ارزش، سیمای سینمای جدی و پرابهت خویش را - که حالا مبدل به خاطره‌ای بعید و دوردست شده - دست می‌اندازد. خیلی‌ها معتقد هستند که دونیرو، در این مسیر راه افراط را طی کرده؛ تا آنجا که هویت سینمائی اصیل خود را از دست داده و در عوض، این هویت بدلی پوشالی را برگزیده است. داستین هافمن نیز قبلاً در فیلمی مثل هاکابیز، با ایفاء نقش یک احمق، ”جدیت سینمائی“ خود را دست انداخته بود. ملاقات با فاکرها شوخی‌های مؤثر چندانی برای عرضه ندارد. معدود شوخی‌های ظریف فیلم نیز از فرط تکرار، ارزش‌های خود را از دست می‌دهند. اصولاً تکرار شوخی‌های یکی از گرفتاری‌های اساسی فیلم است. فیلم ملاقات با فاکرها توسط ”جی روچ“ کارگردانی شده. این فیلمساز که کارگردانی ملاقات با والدین را نیز عهده‌دار بود، سازندهٔ سری فیلم‌های آستین پاورز نیز هست. ضمناً رابرت دونیرو، همانند فیلم نخست، تهیه‌کنندگی قسمت دوم ملاقات با فاکرها را برعهده داشته است.