دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا

۲۰ ژانویه ۲۰۰۵ ـ مقاله شدیداللحن پراودا بر ضد کاندولیزا رایس: سرخپوستان در اراضی محصور الکلی می شوند تا تفنگ برندارند و داد خود نستانند و ...


روزنامه ۹۷ ساله پراودا بیستم ژانویه ۲۰۰۵ در ادیشن آنلاین خود به زبان انگلیسی به مناسبت تایید انتصاب بانو « کاندولیزا رایس» به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا در کمیسیون روابط …

روزنامه ۹۷ ساله پراودا بیستم ژانویه ۲۰۰۵ در ادیشن آنلاین خود به زبان انگلیسی به مناسبت تایید انتصاب بانو « کاندولیزا رایس» به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا در کمیسیون روابط خاجی سنای این کشور در مقاله ای شدیدالحن چنین نوشته بود:

تایید«رایس که بدون این که مهارت در سمت تازه داشته باشد خودش را خیلی مهم می داند و ژست والامقامی می گیرد تعجبی ایجاد نکرد. او جانشین کولن پاول می شود که دیپلماسی از نظر وی همانا «دروغ گفتن» بود. هنوز مردم تصویر پاول را پشت میز نمایندگی آمریکا در جلسه شورای امنیت فراموش نکرده اند که با صراحت تمام گفت: ما اسناد محکم و موثق در دست داریم که دولت صدام حسین اسلحه کشتار جمعی در اختیار دارد. وی با بیان این مطلب، حمله و اشغال نظامی عراق را توجیه کرد. "دیپلماسی" که برای پاول دروغ گفتن بدون احساس شرم بود، برای بانو «رایس» عبارت خواهد بود از تیراندازی در همه جهات اطراف خود. او این تیراندازی را حتی پیش از آن که انتصابش به تایید سنا برسد آغاز کرده بود. او دو روز زودتر از کارفرمایش (جورج دبلیو بوش) گفته بود که در جهان هنوز «جبار» وجود دارد و ما در کنار مردم تحت ستم می ایستیم.

پراودای آنلاین اضافه کرده بود: کسی نیست از کاندولیزا بپرسد در جایی که اتباع آمریکا اجازه ندارند از کوبا دیدار داشته باشند، در سرزمینی که صاحبان اصلی آن - سرخپوستان در اراضی محصور و مشخص (رزرویشن ها) به اعتیاد به الکل کشانده می شوند تا تفنگ برندارند و داد خود نستانند و ... به او چه مربوط است که درباره کوبا سخن بگوید. آیا او به کوبا رفته و با مردم این کشور مصاحبه کرده تا بداند که درباره دولتشان چه می گویند و آیا نظام حکومتی خود و روش دولتشان را می پسندند یا نه و سپس ایراد بگیرد و انتقاد کند. کاندو لیزا در اطاق راحت در واشنگتن نشسته و دیگران از جمله مافیای کوبایی ایالت فلوریدا که نقشه ها برای کوبا دارند به او اطلاعات می دهند و می گویند که کاسترو «جبار» است، چه منابع خوبی؟!. در مورد بلاروس، حکومت این کشور چه ارتباطی به آمریکا دارد که وزیر امورخارجه تازه اظهار نظر کند. مردم بلاروس خودشان دولتشان را انتخاب کرده اند و اگر از آن ناراضی باشند خودشان انتقاد می کنند. اکثریت مردم این افراد را خواست و انتخاب کرد، نه آمریکا. همین طور درباره کره شمالی، برمه، زیمبابوه، ایران و ....

پرودا نوشته بود: بانو «رایس» خود را متخصص روسیه معرفی می کند، حال آن که یک جمله ی روسی نمی تواند بسازدد. اطلاعات او از کتابهاست - کتابهایی که مولفان آنها غرض داشته اند. تقریبا همه کتابهایی که رایس در دوران تحصیل درباره روسیه خوانده و به زبان انگلیسی بوده غرض آلود بوده اند و اطلاعات نادرست داده اند. اطلاعات بانو رایس «کتابخانه ای» است یعنی که خودش ندیده، شاهد نبوده و تجربه نکرده است.

پراودای آنلاین افزوده بود: این محافظه کارنو و عضو فاشیستهای زیرزمینی آمریکا می خواهد گلوی سایر ملل را آن چنان بفشارد که منابعشان را دو دستی در اختیار کمپانی های آمریکایی بگذارند.

بانو رایس درباره عراق می کوشد تا با هر زبان، کار دولت متبوع را موجه و قانونی جلوه دهد حال آن که کسی درجهان نیست که آنها را تعرض و دست کم اشتباه نخواند. کدام قانون بین المللی به آمریکا اجازه داده بود که عراق را اشغال کند؟. این عمل توجیه شدنی نیست. ما در قرن ۲۱ زندگی می کنیم نه در قرون ۱۵ و ۱۶.

پراودا در پایان مقاله خود نتیجه گیری کرده بود که کاندولیزا رایس اگر با این روحیه و برنامه، دیپلماسی آمریکا را مدیریت کند در چهار سال آینده باید شاهد ماجراهای دیگر و منزوی شدن بیش از پیش آمریکا در جهان بود.