بازیکنان فوتبال باید نابغه باشند

بازیکنان فوتبال به ندرت افرادی نابغه تلقی می شوند, اما طبق آنچه تیه ری هانری در سال ۲۰۰۵ گفت برای ورود به ورزش و به خصوص فوتبال باید باهوش بود

بازیکنان فوتبال به ندرت افرادی نابغه تلقی می‌شوند، اما طبق آنچه "تیه‌ری هانری" در سال ۲۰۰۵ گفت: برای ورود به ورزش و به خصوص فوتبال باید باهوش بود.

علاوه بر این بسیاری از بازیکنان گذشته و حال ثابت کرده‌اند که فوتبال و هوش رابطه تنگاتنگی دارند.

برخی از بازیکنان مانند "رومارین بلانگ" کامرونی دارای مدرک استادی در کنترل امور اقتصادی و "ژان آلیان بومسانگ" دارای گواهی دانشگاهی در رشته ریاضیات با وجود درخواست‌های متعدد برای بازی و شرکت در تمرینات، به تحصیلات خود ادامه داده‌اند.

بازیکنان دیگری مثل "اوتو رهاگل" مربی آلمانی الاصل یونانی یا "دیوید جیمز" دروازه‌بان انگلیسی هم شهرت خود را به خاطر علاقه وافر به هنر یا سیاست به دست آورده‌اند.

● قشر خاکستری در خدمت سفیدپوشان

گرچه تیم فوتبال رئال مادرید اسپانیا با ترکیب جدیدش در فصل جدید دوباره کانون توجه شده اما کودتای واقعی "فلورنتینو پرس" رییس این باشگاه شاید به خدمت گرفتن دو شخصیت بارز در کادر خود یعنی "یورگ والدانو" به عنوان مدیر فوتبال و "مانوئل پلگرینی" به عنوان سرمربی باشد.

پلگرینی دارای مدرک مهندسی عمران از دانشگاه کاتولیک سنتیاگو است و والدانو فارغ التحصیل فلسفه است که آثار بسیاری در مورد ورزش به رشته تحریر درآورده و علاقه زیادی به مطالعه دارد.

وی که قهرمانی در جام جهانی ۱۹۸۶ را در کارنامه دارد، می‌گوید: خیلی مطالعه می‌کنم. شاید به این خاطر است که به تنهایی عادت دارم. وقتی کسی را برای صحبت کردن نداشته باشید، بهترین همراه یک کتاب خوب است.

در رختکن رئال مادرید "کریستوف متزلدر" هم هست که زبان سروانتس را بهتر از بسیاری از اسپانیول‌ها صحبت می‌کند.

این مدافع آلمانی بدون شک از مسابقه هوش با رقیب جدیدش یعنی "استبان جرانرو" که یک متخصص روان شناسی است، لذت خواهد برد.

رئال مادرید سابقه طولانی از بازیکنان تحصیل کرده دارد به طوریکه "خوزه مارتینز سانچس" معروف به "پیری" با کسب ۱۰ عنوان قهرمانی در لیگ و سه قهرمانی در جام حذفی باشگاه‌های اسپانیا از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۰، به رشته پزشکی روی آورد و عضو کادر پزشکی رئال در دهه ۱۹۸۰ شد.

● پزشکان و سیاستمداران

پیری اولین نفری نبود که پایش را در کفش جراحان کرد. "کارلوس بیلاردو" سرمربی تیم ملی آرژانتین از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۰ و قهرمان جام جهانی در مکزیک نیز در دوران فوتبال خود در رشته پزشکی تحصیل کرد و تخصص زنان گرفت.

یکی دیگر از بازیکنان اهل آمریکای جنوبی دکتر "سوکراتس" و یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال برزیل است که ۲۲ گل در ۶۰ بازی ملی خود که بیشتر آنها کاپیتان بوده، در کارنامه دارد.

او که امروزه همچنان یکی از شخصیت‌های با نفوذ برزیل است به محض خداحافظی از فوتبال، پزشک شد و در حال حاضر نیز به طور مرتب در مسائل مختلف از فوتبال گرفته تا سیاست اظهار نظر می‌کند.

این در حالیست که سیاست هم به عنوان مشغله دوم، محبوبیت بسیاری در بین فوتبالیست‌‌ها دارد و "پائول بریتنر" از آلمان پیشتاز این مسیر است.

بازیکن سابق بایرن مونیخ دو بار در سال‌های ۱۹۷۴ و ۱۹۸۲ در مسابقات فینال جام جهانی گل زد و از آن به بعد به عنوان انسان رک و صریحی که ترسی از اعلام مواضع خود ندارد، شهرت پیدا کرده است. او اکنون به خاطر باورهای هوشمندانه خود شناخته می‌شود همچنان که قبلا به خاطر شاهکارهایش در زمین معروف بود.

"ژرژ وه‌آ" بازیکن دیگری است که روی به سیاست آورد. این بازیکن اهل لیبری در فرانسه و ایتالیا به عناوین قهرمانی در مسابقات لیگ رسید و در سال ۱۹۹۵ جایزه بهترین بازیکن سال اروپا را به خود اختصاص داد سپس در سال ۲۰۰۵ نامزد ریاست جمهوری کشورش شد و ۴۰/۴ درصد آرا را به دست آورد.

"په‌له" افسانه‌ای نیز که در سال‌های ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۷۰ قهرمان جام جهانی شد از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸، وزارت ورزش برزیل را بر عهده گرفت اما همزمان در سال ۱۹۹۲ به عنوان سفیر حفاظت از محیط زیست سازمان ملل انتخاب شده بود.

● فوتبال به عنوان یک حرفه

تعدادی از بازیکنان دیگر، اقتصاد را به سیاست ترجیح دادند از جمله "پل لو گوئن" که بعد از شروع دوران بازیگری خود در سال ۱۹۸۴ گفت: می‌خواهم اقتصاد بخوانم. اگر به بازی در دسته یک ادامه بدهم ممکن است مشکلاتی برایم پیش بیاید. من تحصیل را به اندازه فوتبال دوست دارم.

سرمربی سابق پاری سن ژرمن و رنجرز نه تنها مدرک دانشگاهی خود را گرفت بلکه در سال ۱۹۹۶ به همراه پاری سن ژرمن به قهرمانی در جام در جام برندگان اروپا رسید و به کمتر از چهار عنوان قهرمانی در لیگ فرانسه رضایت نداد.

"اولیور بیرهوف" مهاجم سابق تیم ملی فوتبال آلمان و "آرسن ونگر" سرمربی اسطوره‌ای آرسنال هم مدارج علمی در زمینه اقتصاد دارند اما کسی که از این بابت گوی سبقت را از هر دوی آنها ربوده، "حسن حرمت الله" است.

این فرانسوی مراکشی الاصل در دهه ۱۹۷۰ به عضویت تیم فوتبال لانس فرانسه درآمد و سپس در دو باشگاه TSC کازابلانکا و ویداد کازابلانکا مربی شد. او علاوه بر دکترای اقتصاد، دکترای اقتصاد سیاسی و تحلیلی هم دارد و در رشته توسعه اجتماعی نیز مدارجی را کسب کرده است.

"خوآن پابلو سورین" ملی پوش آرژانتینی را هم که در ۲۸ ژوییه همین ماه کفش‌هایش را آویزان کرد، می‌توان از نوابغ فوتبال بر شمرد.

وی یکبار در مصاحبه‌ای گفته بود، همزمان با اولین بازی ملی‌اش، هنگام بازگشت به خانه در اتوبوس توانست خواندن کتابی را به پایان برساند.

بعد از او "ایوان هاسک" است که به زبان‌های چک، اسلواکی، آلمانی، انگلیس، فرانسه، عربی و ژاپنی مسلط است و همچنین در دانشگاه پراگ حقوق خوانده است و از همانجا دانشنامه وکالت دارد.

او اکنون به عنوان مربی تیم چک و رییس اتحادیه فوتبال کشور خود مشغول فعالیت است.

بازیکنان بسیار دیگری هم هستند که علاوه بر درون زمین، در خارج از زمین نیز موفق بوده‌اند از جمله "ژان لوک ساسوس" شیمیدان از فرانسه، "روبن باراخا" فیزیوتراپ و "خوآن مانوئل ماتا" فارغ التحصیل تربیت بدنی از اسپانیا، "گرنوت روهر" زبانشناس از آلمان، "جرارد هولیه" معلم انگلیسی سابق از فرانسه و "گودنی برگسان" حقوقدان ایسلندی.

"شاکا هیسلوپ" نیز که دوران بازیگری موفقی را از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۷ سپری کرده قبلا کارمند ناسا بوده است.

البته همیشه لازم نیست برای نابغه بودن درس خواند. "ویکاش دهوراسو" در این باره معتقد است: رسانه‌ها همشه باید برچسبی روی شما بزنند.

بازیکن سابق تیم ملی فرانسه گفته است: صفات مختلفی مثل با مزه، با انگیزه، خجالتی و باهوش وجود دارد و به نظر دیگران من از دسته آخری هستم. این مساله هرگز هنگامی که در زمین بودم، به من کمک نکرد اما در اواخر دوران بازیگری‌ام به کمکم آمد. فکر می‌کنم دوران بعد از فوتبال طولانی‌تر است دوران درون زمین است.

دهوراسو بعد از خداحافظی از فوتبال در برنامه‌های اجتماعی و سیاسی بسیاری شرکت کرده و بارها در برنامه‌های تلویزیونی ظاهر شده است.