پنجره‌ای به سوی آرامش

در دنیای صنعتی امروز که کمترین فرصت را برای استراحت ذهن به انسان می‌دهد، بروز مشکلات روانی پدیده‌ای است که بسیاری از شهرنشین‌ها را درگیر کرده است.

در دنیای صنعتی امروز که کمترین فرصت را برای استراحت ذهن به انسان می‌دهد، بروز مشکلات روانی پدیده‌ای است که بسیاری از شهرنشین‌ها را درگیر کرده است. بسیاری از مردم تصور می‌کنند که استراحت کردن فقط شامل جسم انسان می‌شود و باید ساعتی فارغ از کار روزانه خوابید تا انرژی از دست رفته برای روز بعد بدست بیاورند، اما باید باور کنیم که این معنای واقعی استراحت کردن نیست. باید بپذیریم که استراحت دادن به فکر به معنی هدر دادن زمان نیست. از سویی قرار نیست کارهایمان را بدون فکر انجام دهیم و بهانه‌مان نیز استراحت فکر باشد بلکه باید هر بار این کار را به مدت دست‌کم ۲۰ دقیقه تا حداکثر یک ساعت انجام دهیم و به هیچ چیز دیگری نیز فکر نکنیم.در غیر این صورت احساس خستگی، بی‌حوصلگی یا حتی افسردگی خواهید کرد. تحقیقات روانشناسان نشان داده است در زندگی باید همیشه بعد از مدتی به ذهن استراحت بدهیم تا همیشه ذهنی خلاق و خوب داشته باشیم که آماده نو‌آوری و کار‌های جدید باشیم، اما آیا می‌توان در میانه یک روز پرمشغله با انواع و اقسامی از وظایف و مسئولیت‌ها به چنین ذهن ساکت و خاموشی نائل شد؟ تحقیقات جدیدی که در آزمایشگاه تصویربرداری عصبی در دانشگاه کالیفرنیا (UCLA) صورت گرفته، اثبات کرد افرادی که به تکنیک‌های تمدد اعصاب می‌پردازند، قشر خاکستری بیشتری در مغز خود دارند که این موضوع نشانگر ارتباط قوی‌تر بین بخش‌های مختلف مغز آنهاست؛ موضوعی که می‌تواند به کاهش بیماری‌های مغزی در این گروه شود. به عبارت دیگر، تمدد اعصاب می‌تواند به بزرگ‌تر، سریع‌تر و جوان‌تر شدن مغز افراد بینجامد.

برای آن‌که به ذهن خسته تان استراحت بدهید ابتدا در جایی بنشینید و بدن را در راحت‌ترین وضع قرار دهید و چشمانتان را ببندید. به‌طور آرام و منظم نفس بکشید. در ذهن خود هر تصویر آرامبخشی را که دوست دارید مجسم کنید. برای نمونه تصور کنید در یک بعد از ظهر آرام در حال قدم زدن در ساحل دریا هستید.

سعی کنید در صحنه‌ای که مجسم کرده‌اید از همه حواس خود استفاده کنید. این مهم‌ترین بخش قضیه است.

برای نمونه شن‌های ساحل را زیر پایتان، بوی دریا و به گوش رسیدن صدای امواج و احساس لذت از نور خورشید که گونه‌هایتان را نوازش می‌دهد.

به منظور تاثیر بیشتر این دقایق در شروع جمله‌ای را با خود تکرار کنید. برای نمونه من می‌خواهم آرامش کامل داشته باشم، زیرا این کار تمرکزتان را افزایش می‌دهد. سپس وقتی شروع به تنفس می‌کنید به مدت ۶ ثانیه دم داشته باشید سپس ۳ ثانیه نفس خود را نگهدارید و دوباره ۶ ثانیه بازدم داشته باشید.

به منظور کنترل نفس‌ها نیز تصور کنید شمع روشنی جلوی شما قرار دارد که نفس کشیدن‌تان فقط باید شعله آن را ضعیف کند، اما موجب خاموشی آن نشود. وقتی چندین بار این کار را تکرار کردید متوجه می‌شوید که هیجانات منفی و استرس در شما به‌شدت کاهش یافته و در پایان نیز همه اعضا را از حالت آرامش خارج سازید، سپس چشم‌هایتان را باز کنید.

اما در مورد کودکان شاید تمرکز بر نفس‌ها سخت باشد. پس بهتر است که به سکوت اتاق فکر کنند.

شاید برایتان جالب باشد بدانید کودکان سکوت را دوست دارند و به این تمرین در سکوت به‌خوبی جواب می‌دهند.چنانچه تصور این که در جایی مانند کنار دریا بودن برایشان دشوار است، می‌توانید قصه‌ای برایشان بخوانید و بخواهید که خود را جای قهرمان داستان در کنار دریا بگذارند.

پس از کودکان بخواهید چشمانشان را ببندند و ساکت باشند. هیچ حرکتی نداشته باشند. سپس به سکوت گوش دهند و این‌گونه تمرکز کنند. چنانچه تصور این که در جایی مانند کنار دریا بودن برایشان دشوار است، می‌توانید قصه‌ای برایشان بخوانید و بخواهید که خود را جای قهرمان داستان در کنار دریا بگذارند.

پرویز اصلانی

گروه جامعه