وقتی عشق بر زندگی حاکم می شود

بیشتر زوج ها برای برقراری ارتباط سازنده کاری صورت نمی دهند مگر زمانی که یکی از آنها از سردی رابطه شکایت کند. معمولا در دوران نامزدی و اوایل ازدواج حرفهای زیادی زده می شود ولی …

بیشتر زوج ها برای برقراری ارتباط سازنده کاری صورت نمی دهند مگر زمانی که یکی از آنها از سردی رابطه شکایت کند. معمولا در دوران نامزدی و اوایل ازدواج حرفهای زیادی زده می شود ولی طرفین به تبادل نظر نمی پردازند.

چه چیزی باعث می شود تا روابط زوجین رو به سردی می گراید و چگونه می توان مانع از این کار شد؟

اجازه دهید نگاهی گذرا به مشکلات برقراری ارتباط و راههای حل این مشکلات بیاندازیم. ما به جای ارائه تکنیک ها، بر روی علل و راه حل ها تمرکز می کنیم.

همه زوج ها از یکدیگر می پرسند: «چرا ما به ندرت با یکدیگر حرف می زنیم؟» ولی نحوه درست مطرح کردن سؤال مزبور این است: «دوست داری چه وقت با یکدیگر حرف بزنیم؟»

در واقع زوج ها حرفهای زیادی می زنند ولی ارتباط درستی برقرار نمی کنند و هر چه می گذرد این کار دشوارتر می شود. اگر اوضاع بر وفق مرادتان باشد بهتر می توانید این مقاله را درک کنید.

دوران نامزدی

چگونه امکان دارد زیاد حرف بزنید ولی مطالب کمی بگوئید؟

اول از همه اینکه ما سعی می کنیم شخصی را که به تازگی وارد زندگی مان شده به نحوی خشنود کنیم، شاید بر این باوریم که اگر رفتار او را کاملا تأیید و از سوی دیگر جنبه های منفی شخصیت خود را پنهان کنیم محبوبیت بیشتری نزد او پیدا خواهیم کرد. ثانیا، ما هدف مشخصی داریم و نمی خواهیم هیچ چیز مانع از ازدواج ما شود. به همین دلیل است که زوج ها کمتر با یکدیگر تبادل نظر می کنند.

اوایل ازدواج

اکنون که حلقه ها رد و بدل شده و ازدواج صورت گرفته است زوج ها تا حدی شکیبایی خود را نسبت به یکدیگر از دست می دهند و تمام چیزهایی که طرف مقابل را جلب توجه می کرد یکی دو سال پس از ازدواج، او را به یک بیگانه تبدیل می کند. اکنون برقراری ارتباط جای خود را به مشاجره داده و همواره از این شکایت داریم که همسرمان عوض شده است.

این مسأله حقیقت دارد

شخصی که ما با او ازدواج کرده ایم زاده رویاهایمان بود ولی اکنون که بخشی از انتظارات ما برآورده نشده تلاش می کنیم همسر خود را وادار به پذیرش خواسته هایمان کنیم.

آیا این وضعیت برای شما آشنا نیست؟

تقریبا تمام ازدواج ها این روند را طی می کنند. گروهی از زوج ها تسلیم می شوند و گروهی سالها با یکدیگر به مشاجره می پردازند و با این کار روحیه فرزندان خود را تخریب می کنند. ولی نباید اینطور باشد.

همیشه می توان به اصلاح ارتباط امیدوار بود. این کار با عشق و اعتماد متقابل آغاز می شود عشقی عمیق که با عشق دوران نامزدی تفاوت دارد و بی شائبه است.

عشق یعنی اینکه به خاطر همسرتان خواسته های خود را نادیده بگیرید. با اعلان جنگ نمی توانید به برقراری ارتباط سازنده بپردازید. حداقل یک نفر باید دست به فداکاری بزند. در این صورت است که عشق رشد می کند و خودخواهی رنگ می بازد.

در چنین شرایطی به آرامش می رسید و شخصیت طرف مقابل را می پذیرید. وقتی بدانید همسرتان شما را همانطور که هستید دوست دارد، می توانید آزادانه به بیان نظرات خود بپردازید. تا زمانی که شما در مورد هر چیزی مشاجره می کنید چنین کاری امکان پذیر نیست اما وقتی عشق، حاکم باشد به راحتی منظور واقعی همسرتان را درک می کنید.

شاید در ابتدا، ارتباط متقابل دست نیافتنی به نظر برسد ولی این گونه نیست.

کمی طول می کشد اما به زودی به مرحله ای خواهید رسید که به ندرت دچار مشکل می شوید و به علت دوست داشتن یکدیگر، چندان نیازی به تغییر رفتار طرف مقابل خود ندارید. زیرا در این مرحله شما او را آنگونه که هست دوست می دارید و کاملا درکش می کنید.

مطمئنا شما برای حل مشکلات به دنبال تکنیک های خاصی می گردید ولی در صورت برقراری رابطه ای عاشقانه و توام با احترام بر همه روش ها غالب خواهید شد.

ترجمه از آذر شایان